ΣΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΣΟΥ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΑ

ΣΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΣΟΥ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΑ

Χτένιζες τα μαλλιά σου και σε κοίταζα

κρυφά, έξερα πως δεν ήσουν

παρούσα: αφηρημένη ποθητά.

Στου ονείρου σου το πέλαγος αρμένισα

και σ΄ έφτασα και σ΄είδα.

-"Καλώς τον, μου ΄πες, σε περίμενα:

άκου τη θάλασσα στην πλώρη σα ρυθμός

γλιστρά και σα αρμονία της ηδονής μας.

Άκου τη θάλασσα: να πέσουμε στα βάθη της΄

το σύμπαν ρήχεψε, να πέσουμε στα βάθη της

ευγενικιά ψυχή, που ενόχλησεν η μέρα".

ΖΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (1911-2005)