ΜΕΓΑΛΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ

Aretha

I got Aretha in the morning
High on my headphones and walking to school
I got the blues in springtime cuz I know that I'll never have the right shoes

Momma she'd notice but she's always crying
I got no one to confide in, Aretha nobody but you
Momma she'd notice but she's always fighting
Something in her mind and it sounds like breaking glass

I tell Aretha in the morning
High on my headphones and walking to school
I got the blues in springtime cuz I know that I'll never have the right shoes

You got the words, baby you got the words (x2)

Aretha
Aretha, I don't want to go to school
Cause they just don't understand me and I think the place is cruel
Child singer, raise your voice
Stand up on your own, go out there and strike out

I tell Aretha in the morning
High on my headphones and walking to school
I got the blues in springtime cuz I know that I'll never have the right shoes
But I got the words

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Η ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΟΥ ΟΥΣΙΩΔΟΥΣ

Στο φροντισμένο ατημέλητα

μικρό της στούντιο

με υποδέχεται φορώντας μιαν ινδική εσθήτα

από μετάξι.

Ο δίσκος του Μπομπ Ντύλαν στο γραμμόφωνο

μόλις ακούγεται

κι ένα τσιγάρο Γκολουάζ παίζει συνέχεια

στα δάχτυλά της

Κι αυτή, με την απόφαση του φύλου της

να μου μιλάει ψιθυριστά

για περασμένους έρωτες

και για την αποκάλυψη του εαυτού της

μέσα στον Κρισναμούρτι.

Μα όπως τα ΄χει απόλυτα προγραμματίσει

Θα καταλήξουμε στο ουσιώδες το ξημέρωμα.

Σκέφτομαι να επιταχύνω τη διαδικασία.

Άλλωστε,

η νύχτα ενθαρρύνει

την ανάπτυξη ειδυλλίων.

Αλέξης Ζήρας, " Ο ύπνος των ερωτιδέων". Εκδ. Τραμ.Θεσσαλονίκη 1978.

ΟΙ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

SERIAL KILLERS

Διαβόητοι worldwide serial killers σε πρόσφατη σύναξή τους στον Καναδά. Οι άνθρωποι αυτοί δολοφονούν κατά βούληση όποιον θέλουν, εισβάλλουν σε όποια χώρα γουστάρουν χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα,

ανέχονται ή στηρίζουν   ανοιχτά απεχθέστατα δικτατορικά καθεστώτα , συνεργάζονται με διεφθαρμένες κυβερνήσεις και έχουν ισόβια ασυλία 

από το Δικαστήριο της Χάγης.

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μέχρι εχθές φίλοι

και ενεργοί συμπαραστάτες των στυγνών δικτατορικών

καθεστώτων που έχουν εδραιωθεί επί δεκαετίες

στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Τώρα, έντρομοι, μπροστά στο λαϊκό κύμα που

σαρώνει τον μουσουλμανικό κόσμο και την 

εφιαλτική προοπτική να προκύψουν 

σκληροπυρηνικά ισλαμικά καθεστώτα , 

κάνουν στροφή 180 μοιρών και διαγκωνίζονται

στο ποιος θα εγκαταλείψει πρώτος τους

έως τώρα φίλους του. Στο πυρ το εξώτερον πλέον

ο Μπεν Αλί και ο Μουμπάρακ, εγκληματίας

που πρέπει να τιμωρηθεί ο Καντάφι!

Ουαί της υποκρισίας! Οι παγκόσμιοι αυτοί δολοφόνοι

 παρουσιάζονται ως τιμητές και  πρωταγωνιστούν

σε ενέργειες εξόντωσης  των τοπικών

συνεταίρων τους, που τους είναι πια άχρηστοι.

Αναρωτιόμαστε: πότε  θα έρθει η στιγμή να 

λογοδοτήσουν και αυτοί για τα δικά τους 

εγκλήματα, για τους βομβαρδισμούς ,

ας θυμηθούμε πρόχειρα, της Γιουγκοσλαβίας,

τις σφαγές στην Τσετσενία και την εν ψυχρώ

γενοκτονία  που εφάρμοσαν εναντίον

του Ιρακινού λαού;

Η ΣΠΙΘΑ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΦΕΓΓΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΤΑΧΤΗ

-Ζουράρι, από δω θα πάρουμε το δρόμο για το βουνό;

-Από δω, καπετάν Μίκη, πρώτα όμως θα κάνουμε μια

στάση στου Χατζή για να φάμε έναν τερψιλαρύγγιον πλακούντα.
******************

 Ήταν ένας απερίγραπτος αχταρμάς:

σταμπαρισμένοι του Εξαδάκτυλου εθνικιστές και  αναρχοπατριώτες της Μεγάλης του  Κροπότκιν Σχολής, θρησκόληπτοι ΠΑΟΚτζήδες κομουνιστές ,  παλιοί ΕΚΟΦίτες και σημερινά πρωτοκλασάτα στελέχη  της καρα-Δεξιάς (αυτοί,ντε ,που οδήγησαν τη χώρα στο φούντο!),παλιοί Λαμπράκηδες που ονειρεύονται νέους Μαραθώνιους,  αλαζόνες βιομήχανοι αλά μπρατσέτα με χοντρολαίμηδες  μεγαλεμπόρους, παπάδες μοσχομυριστοί, μπαστουνωτοί  στρατιωτικοί, αγιούσες με ξέβαφα μαλλιά και σταυρούς  σαν το μπόι τους,ΟΝΕΔίτες ντυμένοι στην τρίχα, ενόψει του 1000ού βραδινού πάρτι τους,  κάποια στελέχη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, με έκδηλη την αμηχανία στα μάτια,  ένας συρφετός ανθρώπων που, στην πλειοψηφία τους, τίποτε το  κοινό ιδεολογικά δεν είχαν   μεταξύ τους πλην του μίσους  τους για το ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα εναντίον του "Εβραίου" αρχηγού του , που βυσσοδομεί για να ρίψει  τα άγια της ελληνικής  φυλής στα σκυλιά της "εβραϊκής μασονίας".

Μαζεύτηκε λοιπόν όλος αυτός ο συρφετός για να ακούσει

τις παραληρηματικές κοτσάνες ενός πάλαι ποτέ λαμπρού ραψωδού και  νυν κρονόληρου συνωμοσιολόγου , όστις κάλεσε το λαό να πάρει τα βουνά και να κάνει το νέο αντάρτικο εναντίον των... "στρατευμάτων κατοχής" που ήρθαν διά των  δανείων διάσωσης να... καταλάβουν τη χώρα .

Μωραίνει, άραγε, ο Κύριος ούς βούλεται απολέσαι

ή μήπως κοντά σ΄αυτούς έχει αποφασίσει

να μας ξαποστείλει όλους στο διάολο; 

Ψωμιάδης, Κούβελας, Εμφιετζόγλου:
 τρεις μπαρουτοκαπνισμένοι ΣΠΙ(Ν)ΘΗΡΙΣΤΟΙ κατσαπλιάδες.

Σύνθημά τους:

"Βροντάει ο Όλυμπος , αστράφτει η Γκιώνα

τρώμε κρομμύδι και φασουλάδα  στην Ελασσόνα!.."

ΙΕΡΕΣ ΚΟΤΣΑΝΕΣ

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά σαράντα χρόνια Ευρώπη και φαΐ!

Οι φράγκοι είν΄ αμαρτωλοί και τίγκα στο λαρδί

οι Έλληνες λευτερώνονται  με τη  σαρακοστή.

Η (ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΑΚΙ) ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Αμφι-Θέατρο, σε σχέση με την εποχή του

Tης Mαριας Kατσουνακη 

 [......]
Ξεχείλισε από πικρία την περασμένη εβδομάδα ο Σπύρος Ευαγγελάτος. Ανακοίνωσε την αναγκαστική αναστολή λειτουργίας του «Αμφι-Θεάτρου» λόγω έλλειψης χρημάτων. Ο υπουργός Πολιτισμού –όπως είπε ο ίδιος ο σκηνοθέτης– «αρνήθηκε να ανταποκριθεί στο αίτημά του να συναντηθούν». Επιπλέον, το Ελληνικό Φεστιβάλ απέρριψε την πρότασή του να παρουσιάσει το καλοκαίρι στην Επίδαυρο «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Οι διαμαρτυρίες έπεσαν βροχή. Αναμενόμενα ανακλαστικά. Οχι μόνο γιατί ο Σπ. Ευαγγελάτος είναι ένας αδιαμφισβήτητος θεατράνθρωπος, αλλά και γιατί ο σεβασμός στη χώρα μας μπερδεύεται με τη συντήρηση και την καθήλωση, ανεξάρτητα από την πορεία και την εξέλιξη των θεσμών. Ο Σπ. Ευαγγελάτος είναι, αδιαμφισβήτητα, θεσμός. Του οφείλουμε. Αλλά πώς εξαργυρώνεται η «οφειλή» όταν το ίδιο το κοινό δεν συμμετέχει, επαρκώς τουλάχιστον, στη διαδικασία; Οταν το σήμα που εκπέμπει πλέον το «Αμφι-Θέατρο» στην κοινωνία έχει πολύ περιορισμένους αποδέκτες; Είναι άλλης τάξεως θέμα το γεγονός ότι ο υπουργός Πολιτισμού αρνήθηκε να τον δεχτεί (η συμβολική και ουσιαστική αποδέσμευση της Πολιτείας από την υποστήριξη του «Αμφι-Θεάτρου» περιλαμβάνει και τη δαπάνη τής πρόσωπο με πρόσωπο ανακοίνωσης) και διαφορετικής τάξεως ζήτημα η «υποχρέωση» του κράτους να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τον θεατρικό αυτόν οργανισμό ή του Φεστιβάλ να δεσμεύεται σε επετηρίδα, χωρίς δυνατότητα επιλογών. Στην πρώτη σελίδα κάθε προγράμματος του «Αμφι-Θεάτρου», ανάμεσα στις ερμηνείες του πρώτου συνθετικού «Αμφί», ήταν και: «Ανάμεσα, μαζί με (σε σχέση με την εποχή του)». Πράγματι. Πάνω από τρεις δεκαετίες μόχθου και διαπαιδαγώγησης (γιατί και ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας του είναι άρρηκτο στοιχείο της προσφοράς του) συνιστά άθλο. Ακόμη και οι άθλοι όμως διαγράφουν τον κύκλο τους. Ολοκληρώνονται. Η διαχείρισή τους είναι εξίσου δύσκολη και εύθραυστη διαδικασία. Κάθε δημιουργός που γράφει ιστορία πρέπει να γνωρίζει πώς να αποχωρεί. Χωρίς να φοβάται τη λήθη. Παραμένει διαχρονικό σημείο αναφοράς. Ο ορισμός «σε σχέση με την εποχή του» δεν είναι περιοριστικός. Το αντίθετο. Προφυλάσσει από τη φθορά. Από το «εκτός εποχής», που προκαλεί βαθιά μελαγχολία. Δεν του αξίζει του «Αμφι-Θεάτρου» ένα τέτοιο φινάλε. Γιατί, όπως είχε πει ο Γιάννης Ψυχάρης, «σ’ αυτό τον κόσμο, που γίνουνται όλα τα πράματα, ένα μόνο δεν μπορεί να γίνει – να παν πίσω τα ποτάμια».

Απόσπασμα από την  Καθημερινή, 27/02/2011

ΠΕΡΙ ΑΓΡΙΩΝ

Βαλίτσα περιέχουσα χρήματα, που έχουν
μαυρίσει (black money) από τις συναλλαγές
της ελληνικής καθημερινότητας.

ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ
[6]

άγριος: 1α.(για ζώο) που δεν το έχουν εξημερώσει 2. (για πρόσ. ή ζώο) α. που χαρακτηρίζεται από σκληρότητα και συνήθ. επιθετικότητα β. που δύσκολα μπορούμε να τον ελέγξουμε ή να τον υποτάξουμε· (πρβ. ατίθασος) 3. (μτφ.) α. που είναι τέτοιος, ώστε να δημιουργεί δυσκολίες στον άνθρωπο β. (για κτ. συνήθ. δυσάρεστο) που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ένταση.

(από το λεξικό Τριανταφυλλίδη)

Άγριος είναι ο σύζυγος που ξυλοκοπεί τη γυναίκα του και ο πατέρας που δέρνει τα παιδιά του.
Άγριος είναι ο γιος ή η κόρη που κακομεταχειρίζονται τους ηλικιωμένους γονιούς τους.
Άγριος είναι ο πολιτικός που αδιαφορεί για τα καυτά προβλήματα του τόπου: την ανεργία, την πρόνοια, την υγεία, το περιβάλλον, την παιδεία.
Άγριος είναι ο εργοδότης που εκμεταλλεύεται τους εργαζομένους του.
Άγριος είναι αυτός που  καταστρέφει τη φύση  για το συμφέρον του, στο όνομα όμως της "ανάπτυξης" .
Άγριος είναι αυτός που βρίσκει ευχαρίστηση στο να σκοτώνει ανυπεράσπιστα ζώα και κάνει κόμμα για την κατοχύρωση  της δολοφονικής αυτής ευχαρίστησης.
Άγριος είναι ο χωρικός που σκοτώνει το γείτονα του για δυο ελαιόδεντρα ή για να του κλέψει το κοπάδι.
Άγριος είναι ο ελληναράς που σπάει στο ξύλο τους μετανάστες, επειδή έκαναν το λάθος να αναζητήσουν μιαν καλύτερη ζωή στη χώρα του...
Άγριος είναι και ο λαθρομετανάστης που εν τη απελπισία του καταφεύγει στο έγκλημα.
Άγριος είναι ο τσαντάκιας που σέρνει για μερικά ευρουδάκια στο δρόμο τη γυναικούλα .
Άγριος είναι ο ναρκομανής που απειλεί με μαχαίρι το συνάθρωπό του για να εξασφαλίσει τη δόση του ή βουτάει το κινητό από τον πιτσιρικά μαθητή.
Άγριος είναι ο μπουκαδόρος που σφάζει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι , για να τους πάρει τη σύνταξη.
Άγριος είναι πιτσιρικάς που βιάζει τη συμμαθητριά του στην τουαλέτα και συνάγριος ο συμμαθητής του που τους βιντεοσκοπεί με το κινητό του. Άγριοι επίσης είναι οι γονείς του βιαστή που διασύρουν τη βιασθείσα
Άγριος είναι ο "επαγγελματίας" που ζει από τη σωματεμπορία των γυναικών.
Άγριος είναι ο ¨εργοδότης" που μισθώνει πληρωμένους δολοφόνους, για να βγάζουν από τη μέση όσους τον ενοχλούν.
Άγριος είναι ο πληρωμένος υπάνθρωπος που υποχρεώνει κάποια "ενοχλητικά" άτομα να πιουν οξύ.
Άγριος είναι ο χούλιγκαν οπαδός που τσακίζει μέχρι θανάτου τον οπαδό μιας άλλης ομάδας.
Άγριος είναι και ο "πρόεδρος" της ποδοσφαιρικής ομάδας, που δικαιολογεί ή διευκολύνει τα ανθρωποειδή που το παίζουν οπαδοί του σωματείου του και επιδίδονται σε ανήκουστα αίσχη.
Άγριος είναι ο πρόεδρος ενός δημόσιου οργανισμού ή μίας ΔΕΚΟ που "ζυγίζει"  τους συναλλασσόμενους με τη λογική των ψυχρών αριθμών, αδιαφορώντας πλήρως αν τους προξενεί μεγάλο κακό ή τους ταλαιπωρεί.
Άγριος είναι ο "αντεξουσιαστής" που σπέρνει τη φωτιά σε όσα αγαθά απολαμβάνει μεν ανενόχλητα ο ίδιος αλλά δεν τα ανέχεται στους άλλους, μισεί δε τους πάντες  και προσπαθεί με τη βία να φιμώσει όσους τον κριτικάρουν ή αρνούνται  να υποκύψουν στην ωμή του βία .
Άγριος είναι ο τρομοκράτης που βαυκαλίζεται ότι είναι κοινωνικός επαναστάτης και δε διστάζει να σκοτώνει  τους "θανάσιμους" εχθρούς του.
Άγριος είναι ο οδηγός που κυκλοφορεί επιθετικά , βρίζει όσους του κάνουν παρατήρηση και  καταφεύγει στη βία , για να δείξει την τρισάθλια "ανωτερότητά" του.
Άγριος είναι ο πολίτης που δε σέβεται το συμπολίτη του , έχει λυμένο το ζωνάρι του για καυγά και με το παραμικρό ξεσπάει επί δικαίων και αδίκων.
Άγριος είναι ο δημόσιος υπάλληλος που ταλαιπωρεί σαδιστικά τους συναλλασσομένους.
Άγριος είναι ο δημόσιος λειτουργός που εκμεταλλεύεται τη θέση του , για να αποσπάσει
κάποιο προσωπικό κέρδος, ο γιατρός π.χ. και ο εφοριακός που απαιτούν φακελάκια για να κάνουν τα αυτονόητα.
Άγριος είναι ο  ισχυρός γενικώς  που  ασκεί σωματική ή ψυχολογική βία σε όποιονδήποτε αδύναμο.
Άγριος είναι ο λεγόμενος " τραπεζικός θεσμικός επενδυτής" που κερδίζει δισεκατομμύρια από τις χρηματιστηριακές σπέκουλες και καταστρέφει εθνικές οικονομίες.
Άγριος είναι ο γερμανός ευρωπαίος "εταίρος" που, ενώ ωφελήθηκε τα μέγιστα από σένα,  σε οδηγεί σαδιστικά στη χρεοκοπία και την εξαθλίωση, στο όνομα μιας ανάλγητης οικονομικής ορθοδοξίας.
Άγριοι είναι ο υπουργός υγείας που σε εξευτελίζει και σε πεθαίνει "για το δικό σου καλό",
ο υπουργός συγκοινωνιών που σε επιβαρύνει με  διόδια για δρόμους που δεν έχουν γίνει, ο υπουργός εξωτερικών που κλέβει από σένα χρήματα για να τα δίνει σε απατεώνες δήθεν Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων,  τόσοι και τόσοι κυβερνώντες που εκλέχτηκαν υποσχόμενοι ΄΄οτι θα σε οδηγήσουν στον Παράδεισο, ανοίγοντας όμως δρόμους μέσα από τον Κόλαση .
Άγριος είναι................................................................
[ συμπληρώστε την πρόταση με τα στοιχεία των αγρίων που μας διέφυγαν]

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Οι Έλληνες πίστευαν ανέκαθεν  ότι αποτελούσαν ένα λαό εξαιρετικά πολιτισμένο ,
ότι η χώρα τους ήταν η μοναδική σύγχρονη όαση ανθρωπισμού
μέσα στην έρημο των βαρβαρικών εθνών  που τους περιέβαλλαν.
Το μυστικό, πίστευαν , του υψηλού πολιτισμού τους βρισκόταν
στην παραδοσιακή ελληνορθόδοξη αγωγή τους, που αποτυπωνόταν
στο δίδυμο φως των δύο πυρσών , το οποίο κρατούσαν στα χέρια τους
οι θεματοφύλακές τους:
οι ιερείς και οι εθνικόφρονες πολιτικοί τους .

Τον τελευταίο καιρό όμως οι πυρσοί έχουν πολλαπλασιαστεί,

αφού εμφανίστηκαν  και κάποιοι άλλοι  θεματοφύλακες. Αυτοί

ομιλούν μεν για τα  "δικαιώματα" κάποιων κοινωνικών ομάδων ,

αλλά καταστρατηγούν στην πράξη τα δικαιώματα των άλλων,

 απειλούν μάλιστα όσους έχουν αντίθετη άποψη, τους τρομοκρατούν , 

απαγορεύουν τις δημόσιες εμφανίσεις τους, συμπεριφέρονται 

εν γένει φασιστικότατα, στο όνομα πάντοτε του λαού και της

"πλέριας δημοκρατίας".

 Ο καπνός που βγάζουν οι πυρσοί των τυφλωμένων από αλαζονεία 
θεματοφυλάκων της διευρυμένης  "ορθοδοξίας" μοιάζει με τα χημικά

που ρίχνουν οι αστυνομικοί για να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις:
προκαλούν  ασφυξία  και καρκίνο και βλάπτουν, σε τελική ανάλυση,

τα πνευμόνια όλων των πολιτών.

Η όλη ατμόσφαιρα  θυμίζει τις τρομακτικές πυρσοφορίες των

ναζιστών , που μέσα από τις παγανιστικές τελετές της λατρείας

του υπέρτατου αρχηγού  ντοπάρονταν  για να σπείρουν τον όλεθρο

σε   όσους θεωρούσαν κατώτερα όντα. 

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ

 ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,

ΤΖΟΥΛΙ ΚΡΟΥΖ!

(Θεσσαλονίκη 4 & Αθήνα 5 Μαρτίου)

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΣΧΕΔΟΝ ΑΟΡΑΤΗ

Κι όμως η αγάπη βρίσκεται

παντού: σε αδιόρατες γωνίες

και ρωγμές σε τοπίο

έτοιμο να αναβλύσει,

συχνά μαχαιρωμένη ή πατημένη

σε καταφύγια μέσα,

σε σχισμές του τοίχου και προσμένει

-μικρά ερπετά αγάπης, πάντα

έτοιμα ν΄αλλάξουν χρώμα,

συχνά κυνηγημένη σαν άγγελος

που τυλίγει γύρω του τον αέρα και φεύγει,

συχνά φυλαγμένη σε γυάλινη σφαίρα

σ΄ένα τοπίο που χιονίζει.

Κι όμως η αγάπη μπορεί να ξεσπάσει

ακόμα και στην τρεμόσβηστη αναλαμπή ακτίνας.

Είναι αόρατη μέσα στο στώμα

ακόμα κι η αγάπη που ποτέ δεν θα δει φως:

Τα δίδυμα έμβρυα με το φωτοστέφανο του θανάτου

καθώς αγκαλιάζονται απαλά.

Paal -Helge Haugen (1945)/Νορβηγία

 [Από το βιβλίο "Νορβηγοί ποιητές 1900-1985".

Μετάφραση Γιώργου Χριστογιάννη. Εκδ. της Εστίας]

Ο ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΑΔΩΡΟΤΑΤΟΣ

Ο Νικόλαος Πλαστήρας 

(1881-1953)

δεν άφησε πίσω του περιουσία, κινητή ή ακίνητη.

Ο άνθρωπος που υπηρέτησε με αυταπάρνηση την

πατρίδα ως στρατιωτικός και ως πολιτικός υπήρξε

υποδειγματικά "αδωρότατος", οπως και ο Περικλής,

τον οποίο επαινεί ο αδέκαστος πολιτικός του

αντίπαλος Θουκυδίδης.

"Η λιτότης εις την οποίαν ανέκαθεν έχω συνηθίσει

με ευκολύνει να βολεύω επαρκώς τας ανάγκας της

εδώ ζωής" έγραφε σε επιστολή του προς την Πηνελόπη

Δέλτα τον Οκτώβρη του 1934 από το εξωτερικό.

Ο "μαύρος καβαλάρης" πέθανε πάμπτωχος στο 

σιδερένιο κρεβάτι του, έχοντας αφήσει πίσω του

ως κληρονομιά... 239 μόνο  δραχμές!

Συγκρίνοντας ένα δημόσιο άνδρα αυτού

του ηθικού αναμετρήματος με τους πολιτικούς 

που πολιτεύτηκαν ή κυβέρνησαν την Ελλάδα

τα τελευταία τριάντα χρόνια, μόνο μελαγχολία

και αγανάκτηση μπορεί να αιστανθεί.

Σε μιαν άλλη επιστολή του ο Πλαστήρας 

προς την Δέλτα έγραφε ότι " Τίποτε δεν με τρομάζει

περισσότερο όσον η διαστροφή 
του χαρακτήρος και η ελαστικότης 
της συνειδήσεως των Ρωμιών" (1936).

Ασφαλώς δε θα φανταζόταν ότι τα εθνικά ελαττώματα

εκείνης της εποχής θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν

μισόν αιώνα αργότερα, μεγεθυμένα όμως στο έπακρον

εξαιτίας της διεφθαρμένης πολιτικής και οικονομικής

ελίτ που διαφέντεψε ως στρατός κατοχής τον τόπο.

Αυτοί είναι οι δύο βασικοί καταστροφείς της χώρας 
μας, που πρώτοι τώρα κατηγορούν ξετσίπωτα
την Τρόικα και της ρίχνουν  το ανάθεμα, για να
σώσουν  το τομάρι τους και να βγούνε λάδι στη φωτιά.

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

" Η αναξιοκρατική κομματοκρατία είχε μέχρι σήμερα

μια δυνατή συμμαχία με επιμέρους ομάδες της μεσαίας τάξης,τα "ρετιρέ" , 
όπως τα ονόμαζε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Οι ομάδες αυτές μέχρι σήμερα έπαιζαν κρίσιμο ρόλο, 

γιατί σταθεροποιούσαν το σύστημα ουδετεροποιώντας 

τις αντιδράσεις των μη προνομιούχων και των καταφρονεμένων.

Σκεφτείτε ότι ακόμα και οι τρομερές ταραχές του Δεκεμβρίου του ΄08 δεν ταρακούνησαν το πολιτικό σύστημα. 

Αυτό όμως τώρα κλονίζεται γιατί σταμάτησε το ελικόπτερο να ρίχνει λεφτά. 
Η μηχανή "κλοτσάει" ,γιατί δεν υπάρχει γράσο"

Απόσπασμα από συνέντευξη του καθηγητή Οικονομικής Ανάλυσης

στο Παν/μιο Πειραιά Θοδωρή Πελαγίδη. (Free Sunday)

ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΥ

"Ταξιδεύει δήθεν με τρένο. Είναι ένα μελιχρό απόγιομα κάποιου φθινοπώρου και έχει,
προς μεγάλη του απόλαυση, ακόμα μεγάλο διάστημα να διανύσει ώσπου να φτάσει στον προορισμό του: κάποια πόλη η οποία έχει κάτι από όλες τις πόλεις που γνώρισε ή φαντάσθηκε σττο παρελθόν, αλλά η οποία δεν υπάρχει, εννοείται στο χάρτη.[.........]
Το τρένο ξαφνικά κάνει στάση σε ένα απίθανο αγροτικό σταθμό, πνιγμένο σε οργιώδη βλάστηση, που είναι σαν τα μαλλιά της τρελής με το μανιασμένο βοριά που φυσάει εκείνη τη στιγμή. Με την έξαψη του ανθρώπου που παρ΄όλα τα μέτρα που πήρε μήπως χάσει το τρένο, μπαίνει στο διαμέρισμά του ο μοναδικός ταξιδιώτης του σταθμού, και θρονιάζεται απέναντί του, στα βελούδα: Πρόκειται για κάποια μυστηριώδη κυρία που το παρουσιαστικό της και μόνο τον μεταφέρει σε χίλιους-δυο φανταστικούς κόσμους.

Τον διεγείρει, και εύχεται να μην κατεβεί σε κανένα γειτονικό σταθμουδάκο. Έχει πολλά μυστικά ν΄αποκαλύψει, αυτή ειδικά η γυναίκα, αν ποτέ του ανοίξει την καρδιά της. Πράγμα προς στιγμή τουλάχιστο ανέλπιστο. Αλλά τόσο το καλύτερο, γιατί έτσι παρατείνεται η κατάσταση...[......]
Το πρόσωπό της , κατά τα άλλα σε βαθμό παραφοράς όμορφο και κρυφοερωτιάρικο, φέρνει τα ίχνη του λίγο ξεπαρθενεμένου και ύστερα ξαναπαρθενιασμένου επί χρόνια, μόλο που είναι και δεν είναι γύρω στα 30.
Όλα της: το φόρεμά της, ελαφρά ντεμοντέ, τα παπούτσια της, που είναι σαν νεκρής, η στάση της που έχει πάρει απέναντί του, ο καλλωπισμός που έχει, με απαράμιλλη θηλυκή επιμέλεια, κάνει λίγο πριν φύγει απ΄το εξοχικό της, και που τώρα φέρει λίγη σκόνη από το δρόμο που έκανε τ΄αμάξι, είναι σαν επίτηδες προετοιμασμένα για να εντυπωσιάσουν αποκλειστικά αυτόν. Δηλαδή με τον ίδιο σκοπό, σαν το δικό του, ταξιδεύει κι αυτή!
Αλλά πού ακριβώς να πηγαίνει- από πού ακριβώς να έρχεται; Γιατί η γραμμή αυτή του τρένου, σαν τη φαντασία του, κάνει του κόσμου τις διακλαδώσεις, και ποιος ξέρει ποιες είναι οι βλέψεις της, τι σχέδια έχει, σε ποιο σταθμό θα κατέβει για να πάρει άλλο τρένο και ίσως μετά άλλο. Οπότε ο νους του είναι ανίκανος να τα έχει όλα κάτω από τον έλεγχό του.Ούτε ξέρει πού βρίσκεται, έχει ξεχαστεί' τον μεθάει η ταχύτητα του τρένου σε συνδυασμό με όλα αυτά που περνάνε απ΄το μυαλό του. Προς τα πού να στραφεί; Προς εκεί απ΄όπου ξεκίνησε σαν οπτασία ή προς εκεί όπου πηγαίνει;[....]

"Ο Ήρωας της Γάνδης* [Απόσπασμα]

*Μνήμη Νίκου Καχτίτση

(26 Φεβρουαρίου 1926- 1970),

του στυλίστα, ονειροπόλου και μερακλή

περί την τυπογραφικήν κοσμοπολίτη  

πεζογράφου, που δυστυχώς η βάσκανος

μοίρα έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής.

ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΡΟΚ

FATS DOMINO

Ο συμπαθέστατος "χοντρούλης" της Λουιζιάνα,

ο ζωντανός θρύλος της ροκ μουσικής,

ο μουσικός που έκανε  αμέτρητα ζευγάρια

να χορέψουν σφιχταγκαλιασμένα  cheek to cheek 

τις υπέροχες επιτυχίες του.

Σήμερα γίνεται 83 ετών.

Να τα εκατοστήσει!

ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Οι στόχοι, η στελέχωση και η λειτουργία των Πειραματικών Σχολείων των Πανεπιστημίων

Η Σύνοδος των Προέδρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος των εργασιών της που έγιναν στη Θεσσαλονίκη στις 5 και 6 Φεβρουαρίου 2011 στο ζήτημα των Πειραματικών Σχολείων, για το οποίο το Υπουργείο Παιδείας ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση. Οι σχετικές διαπιστώσεις και προτάσεις μας είναι οι εξής.

• Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δεν κάλεσε σε συζήτηση τα Παιδαγωγικά Τμήματα που είναι αρμόδια για τη λειτουργία των Πειραματικών Σχολείων , γνωρίζουν πολύ καλά τις αδυναμίες του αναχρονιστικού νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας τους και διαθέτουν την επιστημονική γνώση για να αναμορφώσουν τον προσανατολισμό τους, εάν, βέβαια, τους δοθούν οι δυνατότητες. Αντίθετα, προτίμησε να συνομιλήσει και να στηριχτεί στις προσωπικές αναμνήσεις και γνώμες ορισμένων αποφοίτων των Πειραματικών Σχολείων μιας προ πολλού παρελθούσης εποχής, οι οποίοι κάθε άλλο παρά γνώστες της σύγχρονης εκπαιδευτικής πραγματικότητας μπορούν να χαρακτηριστούν.

• Οι προτάσεις του Υπουργείου που είδαν το φως της δημοσιότητας δεν οδηγούν στη διασφάλιση και στην ενίσχυση της λογικής των σχεδιασμένων σε επιστημονική βάση πειραματισμών στην εκπαίδευση. Οδηγούν στη μετατροπή των Πειραματικών Σχολείων σε σχολεία όπου θα φοιτά μια μειονότητα μαθητών/τριών με υψηλές επιδόσεις (τα «Σχολεία Αριστείας», όπως θέλει να τα ονομάσει το Υπουργείο). Συνεπώς, η βασική αδυναμία του μέχρι σήμερα ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου το οποίο συνέβαλε στο να μη δοκιμάζονται σχεδιασμένες σε επιστημονική βάση καινοτομίες με τη συμμετοχή παιδιών όλων των κοινωνικών τάξεων και ομάδων δεν θεραπεύεται. Αντίθετα, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου με τους προτεινόμενους σχεδιασμούς υποστηρίζει τη διαμόρφωση κατ΄όνομα Πειραματικών Σχολείων που, στην πραγματικότητα, θα είναι σχολεία εξυπηρέτησης εφικτών ή ανέφικτων ατομικών φιλοδοξιών μελών των προνομιούχων κοινωνικών τάξεων και ομάδων. Μια τέτοια άποψη είναι παντελώς λανθασμένη.

• Η Σύνοδος των Προέδρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων, χωρίς να αποκλείει την ίδρυση σχολείων Αριστείας ανά την επικράτεια, αντιτίθεται σε μια τέτοια μετατροπή των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων που εντάχθηκαν στα Παιδαγωγικά Τμήματα με βάση το Ν. 2327/95, άρθρο 7, παρ. 4. Αντίθετα, προτείνει να πολλαπλασιαστούν τα Πειραματικά Σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων και να λειτουργήσουν ως αυθεντικά παιδαγωγικά και διδακτικά εργαστήρια. Σε αυτά πρέπει να φοιτούν παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων και ομάδων και το μαθητικό δυναμικό τους – όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων -να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικό του μαθητικού δυναμικού των σχολείων όλης της χώρας. Μόνο τότε τα πορίσματα των επιστημονικά σχεδιασμένων καινοτομιών, οι οποίες θα κρίνονται επιτυχημένες, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο σύνολο της ελληνικής εκπαίδευσης και θα συμβάλλουν ουσιαστικά στη βελτίωσή της.

• Επίσης, η Σύνοδος θεωρεί ότι διεύρυνση του αριθμού των Πειραματικών Σχολείων και η στενή σύνδεσή τους με τα Παιδαγωγικά Τμήματα θα συμβάλει αποφασιστικά στη σύνδεση της παιδαγωγικής θεωρίας με την πράξη, θα δώσει νέες δυνατότητες στους/στις εκπαιδευτικούς για την πραγματοποίηση εκπαιδευτικής έρευνας – δράσης και θα βοηθήσει στην ενίσχυση της ποιότητας της πρακτικής άσκησης των φοιτητών/τριών, καθώς θα παρακολουθούν και θα εφαρμόζουν καινοτόμες εκπαιδευτικές δράσεις σε σχολεία που είναι αντιπροσωπευτικά των σχολείων τα οποία στο μέλλον θα κληθούν να στελεχώσουν.

Για να λειτουργήσουν πραγματικά Πειραματικά Σχολεία στη χώρα μας το πεπαλαιωμένο νομοθετικό πλαίσιο χρειάζεται αναμόρφωση. Μείζονος σημασίας ζητήματα για την ουσιαστική πειραματική λειτουργία των σχολείων αυτών αποτελούν, τόσο ο ρόλος του Επιστημονικού Εποπτικού Συμβουλίου, όσο και η διαδικασία επιλογής του εκπαιδευτικού προσωπικού που τα στελεχώνει. Στην προοπτική μιας τέτοιας αναμόρφωσης, η Σύνοδος διατύπωσε τις παρακάτω προτάσεις:

• Το Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο, στη σύνθεση του οποίου θα πρέπει να μετέχουν μέλη ΔΕΠ Παιδαγωγικών Τμημάτων, θα πρέπει να έχει την ευθύνη των Πειραματικών Σχολείων όλων των βαθμίδων και κατευθύνσεων (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια και αντίστοιχες επαγγελματικές και νυχτερινές σχολικές δομές), ώστε να εξασφαλίζει τον συνολικό εκπαιδευτικό σχεδιασμό της σχολικής μονάδας, τις εσωτερικές λειτουργίες και τις εξωτερικές σχέσεις της. Δηλαδή, ο ρόλος του θα πρέπει να είναι ουσιαστικός και όχι συμβουλευτικός, όπως θεωρείται σήμερα, ώστε οι αποφάσεις του να είναι δεσμευτικές για το σύλλογο διδασκόντων/ουσών των Πειραματικών Σχολείων και να μην υπάρχουν συγχύσεις αρμοδιοτήτων, οι οποίες συνήθως οδηγούν στη στασιμότητα. Με τον τρόπο αυτό θα αποφευχθεί η επανάληψη λανθασμένων πρακτικών, όπου ασύνδετες πειραματικές διδασκαλίες σε επιμέρους μαθήματα, κυρίως στα γυμνάσια και λύκεια, κατακερματίζουν την γνωστική ταυτότητα των μαθητών/τριών, αποδομούν τη σημασία και την ταυτότητα της κάθε σχολικής μονάδας, την άρθρωση των σχέσεών της με τις οικογενειακές δομές, με το κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο.

• Όσον αφορά στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού, πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από το Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο ενώ πρέπει να καθοριστεί και ελάχιστο χρονικό διάστημα υπηρέτησης της οργανικής θέσης (π.χ. πέντε χρόνια), χωρίς καμία δυνατότητα αποσπάσεων ή άλλων μετακινήσεων των εκπαιδευτικών των Πειραματικών Σχολείων (π.χ. σε θέσεις διεύθυνσης, σε άλλους εκπαιδευτικούς φορείς κτλ.), ώστε να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία στη βάση της φιλοσοφίας της οργάνωσής τους. Για την επιλογή του προσωπικού θα εκτιμώνται κυρίως τα επιπλέον προσόντα (μεταπτυχιακά, διδακτορικά, επιμορφώσεις, μετεκπαιδεύσεις) που σχετίζονται με κλάδους των επιστημών της αγωγής και όχι με τίτλους μη συναφείς (π.χ. πτυχίο οικονομικών, θεολογίας κ.ά.). Επιπλέον, για την τελική επιλογή του προσωπικού εξίσου απαραίτητη θεωρείται η συνέντευξη από το Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο.

• Προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να επιλέξουν τα Πειραματικά Σχολεία, θα πρέπει να τους δοθούν κίνητρα. Στη λογική αυτή, είναι απολύτως απαραίτητο να θεσμοθετηθεί το μειωμένο διδακτικό ωράριο για τους/τις εκπαιδευτικούς των Πειραματικών Σχολείων, ώστε να μπορούν να συνεργάζονται με το Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο, να παρακολουθούν την πρακτική άσκηση των φοιτητών/τριών, να συμμετέχουν σε επιμορφώσεις από μέλη ΔΕΠ του Παιδαγωγικού Τμήματος στο οποίο ανήκει το Πειραματικό Σχολείο, να προετοιμάζουν το υλικό των διδασκαλιών τους και να συμμετέχουν σε ειδικές παιδαγωγικές συνεδρίες.

• Απαραίτητη είναι και η καθιέρωση της αποτίμησης του έργου των Πειραματικών Σχολείων σε κοινή συνεδρία Επιστημονικού Εποπτικού Συμβουλίου, συλλόγου διδασκόντων/ουσών Πειραματικού Σχολείου και μελών ΔΕΠ του οικείου Παιδαγωγικού Τμήματος, όσον αφορά σε δράσεις και καινοτομίες που εφαρμόζονται στο σχολείο. Η αποτίμηση θα πρέπει να γίνεται περιοδικά, τόσο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, όσο και στο τέλος της, με σκοπό την ανατροφοδότηση και βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου, την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών αλλά και τη βελτίωση της συνεργασίας τους με το οικείο Παιδαγωγικό Τμήμα.

Το Προεδρείο της Συνόδου

Πρόεδρος: Δήμητρα Κογκίδου, Κοσμητόρισσα της Παιδαγωγικής Σχολής, Α.Π.Θ.

Αναπληρωτής Πρόεδρος: Κων/νος Τζανάκης, Πρόεδρος Π.Τ.Δ.Ε., Πανεπιστήμιο Κρήτης

Γραμματέας: Έλενα Θεοδωροπούλου, Πρόεδρος Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ., Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

ΟΠΩΣ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ...

Η σοπράνο Régine Crespin (1927-1924)

τραγουδά  Gabriel Fauré (1845-1924)

σε ποίηση Albert Samain (1858-1900)

 Soir 

Voici que les jardins de la nuit vont fleurir.

Les lignes, les couleurs, les sons deviennent vagues;

Vois! le dernier rayon agonise à tes bagues,

Ma soeur, n'entends-tu pas quelque chose mourir?

Mets sur mon front tes mains fraîches comme une eau pure,

Mets sur mes yeux tes mains douces comme des fleurs,

Et que mon âme où vit le goût secret des pleurs.

Soit comme un lys fidèle et pâle à ta ceinture!

C'est la pitié qui pose ainsi son doigt sur nous,

Et tout ce que la terre a de soupirs qui montent,

Il semble, qu'à mon âme enivré, le racontent

Tes yeux levés au ciel, si tristes et si doux!

Ο ΠΙΟ ΚΩΛΟΦΑΡΔΟΣ ΑΓΙΟΣ

"Τριακόσιες εξήντα τέσσερις ημέρες στο Ταμείο Ανεργίας

για μία μόνον ημέρα εργασίας! Νομίζω ότι είμαι
ο πιο κωλόφαρδος άγιος του κόσμου! 

ΜΕΡΕΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μέρες ανεργίας στη Θεσσαλονίκη…

Από τον Θεόδωρο Κουτρούκη

Επίκουρο Καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου

Το προφίλ του εργατικού δυναμικού στο ΠΣΘ τον καιρό του Μνημονίου Η Θεσσαλονίκη βιώνει την τρέχουσα οικονομική κρίση, έχοντας ήδη να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα στην αγορά εργασίας που αποτελούν την κύρια αιτία για να χαρακτηριστεί ως «πρωτεύουσα της ανεργίας», ενώ η δυστοκία εφαρμογής αποτελεσματικών πολιτικών απασχόλησης επιτείνει το πρόβλημα. Τα στοιχεία της έρευνας εργατικού δυναμικού δείχνουν ότι η Θεσσαλονίκης είναι μία ένα μάλλον τυπικό αστικό κέντρο με υψηλό βαθμό τριτογενοποίησης της παραγωγής και της απασχόλησης, κάτι που εν πολλοίς οφείλεται στην ανάπτυξη του εμπορίου και του τουρισμού λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Η επιμονή της ανεργίας στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης (ΠΣΘ) δημιουργεί ερωτηματικά αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των κρατικών πολιτικών απασχόλησης των τελευταίων χρόνων αλλά και ανησυχία για την…πιθανότητα να δρομολογηθεί -μετά το Μνημόνιο- ένα υπόδειγμα ανάπτυξης, το οποίο δε θα δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Αυτά είναι τα κύρια συμπεράσματα της μελέτης του Θ. Κουτρούκη με τίτλο «Η φυσιογνωμία του ανθρώπινου δυναμικού στη Θεσσαλονίκη» που βασίστηκε στα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για το 2010 (Β’ τρίμηνο) και δημοσιεύεται στο «Πολιτικό Ημερολόγιο-Ατζέντα Θεσσαλονίκης 2011» του δημοσιογράφου Βαγγέλη Πλάκα.

Ειδικότερα, ο πληθυσμός του ΠΣΘ – των παραγωγικών ηλικίών -ανέρχεται σε 789.806 άτομα, ενώ στον πληθυσμό 15+ υπερτερούν με 52,8% οι γυναίκες.

Οι απασχολούμενοι συγκεντρώνονται στις ηλικιακές ομάδες 25-64 ετών, ενώ τα ποσοστά ανεργίας είναι σημαντικά στις ηλικίες 25-44 ετών. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το εύρημα ότι ενώ υφίσταται μια σχετικά ομοιόμορφη κατανομή της απασχόλησης στις ηλικίες 15-29 ετών, αυτό αλλάζει υπέρ των αντρών από την ηλικιακή ομάδα 30-44 ετών, ενώ μετά τα 45 χρόνια οι άντρες πλέον κυριαρχούν στην απασχόληση. Έτσι, οι άντρες 15 ετών και άνω απασχολούνται σε ποσοστό 55,9% ενώ οι γυναίκες μόνο σε 37%.

Στο ΠΣΘ κυριαρχούν οι υπηρεσίες, καθώς το 78,75 της απασχόλησης εντοπίζεται στον τριτογενή τομέα. Τα κύρια κοιτάσματα απασχόλησης βρίσκονται στο χονδρικό-λιανικό εμπόριο-επισκευή οχημάτων και μοτοσικλετών (80.033 άτομα), τη μεταποίηση (48.434 άτομα), την εκπαίδευση (41.478 άτομα) και τη δημόσια διοίκηση & άμυνα – υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση (25.166 άτομα). Είναι πρόδηλο ότι το ΠΣΘ έχει προ πολλού μετατραπεί σε μία οικονομία τριτογενούς παραγωγής.

Το πρόβλημα της ανεργίας είναι κυρίαρχο στο ΠΣΘ. Οι -κατά ΕΛΣΤΑΤ- άνεργοι στο ΠΣΘ ανέρχονται σε 60.325 άτομα. Από αυτούς το 33,4% βρίσκεται στις ηλικίες 15-29 ετών, εύρημα που μαρτυρεί και την ένταση της ανεργίας των νέων (γράφημα 1). Επιπλέον η αναλογία ανδρών και γυναικών ανέργων είναι ευνοϊκή για τους πρώτους. Αυτό πιθανώς σημαίνει ότι οι γυναίκες ανταγωνίζονται -εξαιτίας πολυποίκιλων κοινωνικών περιορισμών- από πιο μειονεκτική θέση τους άνδρες, αναφορικά με τη θέση τους στην αγορά εργασίας.

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ

ΣΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΙΟ

"Εγώ είμαι σοσιαλιστής και πάντα ήμουν σοσιαλιστής,

σοσιαλδημοκράτης, και πιστεύω σε σοσιαλιστικά ιδανικά.

Ο δικός μου σοσιαλισμός είναι μινιμαλιστικός. Λέει πως

ο εβραϊκός λαός δικαιούται πατρίδα όπως και κάθε άλλος

λαός. Τίποτα άλλο εκτός από αυτό δεν αποδέχομαι. Μόνον το ότι ο εβραϊκός λαός δικαιούται πατρίδα. Και δέχομαι πως αυτή η αμφιλεγόμενη γη είναι πατρίδα δύο λαών. Και η λύση της σύγκρουσης ανάμεσα στους δύο αυτούς λαούς είναι η ίδια λύση που βρήκε η Τσεχοσλοβακία, να χωριστεί ειρηνικά σε δύο κράτη, την Τσεχική δημοκρατία και τη Σλοβακία.

Πιστεύω πως αυτή πρέπει να είναι η λύση στην 

ισρηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.Στην Ευρώπη, όπως είπα προηγουμένως, υπάρχει μια τάση να τα βλέπουν όλα ασπρόμαυρα. Πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα σηκώνονται το πρωί, διαδηλώνουν εναντίον

των κακών, υπογράφουν αίτημα υπέρ των καλών και πηγαίνουν να κοιμηθούν με ήσυχη τη συνείδηση. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση. Είναι στη βάση της σύγκρουση ανάμεσα στο δίκιο και το δίκιο. Αυτό επαναλαμβάνω και αυτό πιστεύω. Δεν έχω αμφιβολία πως υπάρχει λύση σ΄αυτή τη σύγκρουση. Δεν πρόκειται για θρησκευτική σύγκρουση, παρ΄όλο που προσπαθούν να τη μετατρέψουν σε θρησκευτική σύγκρουση.

Δεν είναι πολιτισμική αντιπαράθεση, παρ΄όλο που προσπαθούν να τη μετατρέψουν σε πολιτισμική αντιπαράθεση. Πρόκειται όλο και όλο για σύγκρουση ανάμεσα σε δύο λαούς που διεκδικούν το ίδιο οικόπεδο. Και η απάντηση είναι: το οικόπεδο ανήκει και στους δύο!"

Απόσπασμα συνέντευξης που έδωσε ο διάσημος

Ισραηλινός συγγραφέας και φιλειρηνιστής Άμος Οζ

στον Ιάκωβο Σιμπή (The Athens Review of Books, τχ. 14)

ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η κοιλάδα των βασιλέων της Αιγύπτου.

Βουνά   άνυδρα, άφιλα και άξενα.

Στα σπλάχνα τους κρύβονται τα κουφάρια

 βασιλιάδων με βαρύγδουπα ονόματα.

Φωτογραφία συμβολικού χαρακτήρα.

Την επιλέξαμε για να θυμίσουμε τις

"βασιλικές" ημέρες που ζήσαμε ως λαός ,

μέρες real estate , αστακομακαρονάδας και ουισκιού,

που κύλισαν μέσα στη χυδαιότητα του life style

και την προκλητική πολυτέλεια.

H τραγική κατάληξή τους με την εθνική χρεοκοπία

οδήγησε στον ενταφιασμό όλων των κατακτήσεων
που σηματοδοτούσαν την ύπαρξη του κοινωνικού κράτους.

Η Ελλάδα σήμερα μοιάζει με το κατάξερο τοπίο

της φωτογραφίας, που κρύβει στα σπλάχνα του

τα απομεινάρια μιας ζωής εκκωφαντικά 

εντυπωσιακής αλλά εντελώς ανήθικης και  στείρας.

ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

-Εσείς, κύριε, τι πλένετε;

-Τα άπλυτα της Ελλάδας!

ΚΡΑ ΚΡΑ ΚΡΑ , ΠΟΛΙΤΕΥΤΑΚΙ!

Βρε κρα κρα κρα, πολιτευτάκι!

"Μεροληψία που βγάζει μάτι"

   Για μεροληψία υπέρ της κυβέρνησης κατηγορεί μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Μιχελάκης.
    Χαρακτηριστικά, ο Γ. Μιχελάκης έκανε λόγο για "κραυγαλέα μεροληψία που βγάζει μάτι", ενώ τόνισε: "Η αδικία σε βάρος της ΝΔ είναι προκλητική".

 

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

βγαίνει για τον εκπρόσωπο τύπου της ΝΔ,

που, νομίζοντας ότι τα ψέματά του

έχουν μακριά ποδάρια, τολμά να

εγκαλεί τα ΜΜΕ για κραυγαλέα

μεροληψία υπέρ της κυβέρνησης.

Κοιτάξτε ποιος μιλάει: ο εκπρόσωπος

του κόμματος που έδωσε στον τόπο

την πιο διεφθαρμένη και πιο ανίκανη

κυβέρνηση που είδε ο τόπος από την

εποχή του Τζουμπέ και του Κουμονδούρου.

Νομίζει ο ανερυθρίαστος
και ανενδοίαστος κιτρινοδημοσιογράφος 
ότι με τέτοια επικοινωνιακά 

τερτίπια θα ξανακερδίσει το κόμμα του 

την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού;

Απατάται πλάνην οικτράν.

Ο λαός έχει προ πολλού αποφασίσει

να ρίξει στα σκουπίδια το κόμμα

που του επέβαλε δύο "επιτηρήσεις",

για να τον οδηγήσει, τελικά,  στη χρεοκοπία.

ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ

 

ΚΑΙ Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ 

Η ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΠΡΟΣ  ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ!
 ***************************
 ΔΥΣΠΙΣΤΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Πανευρωπαϊκό χρυσό δυσπιστίας για την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, αλλά και απαισιοδοξίας για το παρόν και το μέλλον της οικονομίας και της τσέπης τους λαμβάνουν οι Ελληνες πολίτες στη νέα δημοσκόπηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πνέουν μένεα για τα κοινοτικά όργανα, τα οποία ωστόσο εμπιστεύονται πιο πολύ από την ελληνική κυβέρνηση, θεωρώντας τα ικανότερα να αντιμετωπίσουν την ελληνική κρίση.

Στην έρευνα του Ευρωβαρόμετρου που παρουσιάστηκε χθες στην Αθήνα, η Ε.Ε. κρίθηκε ικανή από το 37% των ερωτηθέντων. Επεται σε ικανότητα ο... «Κανένας» με 18% και τρίτη ακολουθεί η κυβέρνηση με αναλογία 17%.

Οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, κατά την παρουσίαση της μελέτης, απέδωσαν την αρνητική εικόνα των Ελλήνων πολιτών για την Ε.Ε. στην ελλιπή ενημέρωση των πολιτών. Μάλιστα, έθεσαν θέμα ευθυνών της πολιτείας γιατί δεν έχει καταστήσει σαφές ότι «η Ε.Ε. έσωσε την Ελλάδα από την πτώχευση».

Στην ερώτηση αν η εικόνα θα χειροτερεύσει μετά το πρόσφατο ζήτημα για τις ανακοινώσεις περί μέτρων 50 δισ. ευρώ από τους εκπροσώπους της τρόικας, απάντησαν ότι η προσπάθεια που κάνει η Ε.Ε. είναι για να βοηθηθεί η Ελλάδα.

Στην έρευνα συμμετείχαν 1.000 άτομα από όλη την Ελλάδα ηλικίας 15 ετών και άνω, εκ των οποίων οι 982 (το 98%) δήλωσαν ελληνική εθνικότητα. Τα βασικά συμπεράσματα είναι τα εξής:

* Διάχυτη είναι η δυσπιστία για τους θεσμούς. Το 76% των Ελλήνων πολιτών τείνει να μην εμπιστεύεται την ελληνική κυβέρνηση, το 73% εκφράζει δυσπιστία για τη Βουλή των Ελλήνων, το 93% για τα πολιτικά κόμματα της χώρας, το 79% για τις μεγάλες επιχειρήσεις, το 65% για τα εργατικά σωματεία το 58% για τα εκκλησιαστικά ιδρύματα και το 56% για το εθνικό νομικό σύστημα.

* Στους Ελληνες καταγράφεται η μεγαλύτερη δυσαρέσκεια από κάθε άλλο Ευρωπαίο, αναφορικά με την κατάσταση της οικονομίας (98% των ερωτηθέντων), αλλά και με την προσωπική επαγγελματική κατάσταση (42%). Είμαστε ο δεύτερος λιγότερο ικανοποιημένος λαός αναφορικά με την παρούσα κατάσταση της απασχόλησης (98%) και ο τρίτος πιο ανήσυχος για την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικογένειά τους (61%).

* Αρνητική πρωτιά σημειώνεται και στις προβλέψεις για την επόμενη χρονιά. Το 78% προβλέπει επιδείνωση της εργασιακής και της οικονομικής κατάστασης, το 55% της οικονομικής κατάστασης της οικογένειας και το 45% της ζωής του γενικότερα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

"Τι Καντάφι, Μουμπάρακ και πράσινα άλογα 

μου λέτε; Ο πόλεμος , αγαπητοί μου, είναι

πρωτίστως μπίζνες. Βάζεις τους λαούς να

ξεσηκώνονται και μετά κάθεσαι και μαζεύεις

τα δολάρια από τις ανατιμήσεις των πάσης

φύσεως αγαθών που ελέγχεις!

Χώρια τα όπλα που πουλάς στα χαϊβάνια..."