ΑΓΝΩΣΤΟΥ Αγρός Αχαιμενίδου γενόμην ποτέ, νυν δε Μενίππου΄
και πάλιν εξ ετέρου βήσομαι εις έτερον.
και γαρ εκείνος έχειν μεν ποτ' ώετο, και πάλιν ούτος
οίεται΄ειμί δ' όλως ουδενός, αλλά Τύχης.
Παλατινή Ανθολογία, ΙΧ 74.
***
Κάποτε ήμουν αγρός του Αχαιμενίδη, τώρα όμως ανήκω στο Μένιππο.
Και πάλι από τον ένα θα πάω στον άλλο.
Κι ο Αχαιμενίδης νόμιζε κάποτε πως με κατείχε και ο Μένιππος
πιστεύει πως είμαι δικός του. Όμως εγώ δεν είμαι κανενός,
παρά μόνο της Τύχης.
Κάποτε ήμουν αγρός του Αχαιμενίδη, τώρα όμως ανήκω στο Μένιππο.
Και πάλι από τον ένα θα πάω στον άλλο.
Κι ο Αχαιμενίδης νόμιζε κάποτε πως με κατείχε και ο Μένιππος
πιστεύει πως είμαι δικός του. Όμως εγώ δεν είμαι κανενός,
παρά μόνο της Τύχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου