Η ΕΝΑΡΕΤΟΣ
Μια κυρά τρανή
τι σεμνή κι αγία,
σαν την Παναγία!
Όπου κι αν φανή
όλοι κάτω σκύβουν
και τα μάτια τρίβουν
Την κοιτούν γνωστοί
κι άγνωστοι ακόμα
μ' ανοικτό το στόμα
Σ' όλα της σωστή
δεν ευρίσκει μία
σαν κι αυτή ομοία.
Σκέτη φορεσιά
πάντα θα φορέσει
στο Θεό ν' αρέσει.
Και στην Εκκλησιά
πρώτη πρώτη τρέχει
βρέχει και δεν βρέχει.
Μόνο μιαν αυγή,
όπως λεν καμπόσες
σιχαμένες γλώσσες,
Έτυχε να βγη
από κάποιο σπίτι
μ' έν' Αρχιμανδρίτη.
Μια κυρά τρανή
τι σεμνή κι αγία,
σαν την Παναγία!
Όπου κι αν φανή
όλοι κάτω σκύβουν
και τα μάτια τρίβουν
Την κοιτούν γνωστοί
κι άγνωστοι ακόμα
μ' ανοικτό το στόμα
Σ' όλα της σωστή
δεν ευρίσκει μία
σαν κι αυτή ομοία.
Σκέτη φορεσιά
πάντα θα φορέσει
στο Θεό ν' αρέσει.
Και στην Εκκλησιά
πρώτη πρώτη τρέχει
βρέχει και δεν βρέχει.
Μόνο μιαν αυγή,
όπως λεν καμπόσες
σιχαμένες γλώσσες,
Έτυχε να βγη
από κάποιο σπίτι
μ' έν' Αρχιμανδρίτη.
Γεωργίου Σουρή, Ο κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου