Παιδάκια παίζουν στο στενό ξυλίκι, τσέρκι , μπάλα,
ποτάμι ο ιδρώτας γάργαρο, της ανεμελιάς το γάλα.
Μανάδες βγαίνουν στις αυλές , απλώνουν την μπουγάδα,
στη χύτρα βράζει το φαΐ, μυρίζει ο αγέρας σοροκάδα.
Μοσχοβολά ο βασιλικός , οι τριανταφυλλιές ανθίζουν,
δρεπάνια των νέων οι ματιές, τις κοπελιές θερίζουν.
Στο τάβλι οι άντρες το 'στρωσαν, σαρδέλα και ουζάκι,
σχέδια, ντέρτια, όνειρα ρουφώντας τσιγαράκι.
Στο δρόμο οι μαθητές πετούν τις γλαύκες στα ουράνια,
μαθήτριες με μπλε ποδιές μιλάνε για φουστάνια.
Ο γαλατάς με την ποδιά, το γάιδαρο τραβάει ο μανάβης,
παπλωματάς και καστανάς, καρφώνει τη σόλα ο τσαγγάρης.
Εικόνες σαν τις αστραπές λάμπουν στο βάθος του μυαλού,
αχτίδες που φωτίζουνε τα μαύρα πέπλα τ' ουρανού.
Έρημη στάζει στη βροχή η ρημαγμένη γειτονιά,
το καλοκαίρι έφυγε κι ήρθε για πάντα η χειμωνιά.
Τιμή και δόξα στους δημόσιους λειτουργούς που κάνουν τη δουλειά τους με αίσθηση καθήκοντος, προσήλωση στη νομιμότητα και μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας μπροστά στους ισχυρούς της εποχής τους
Κυριακή, Οκτωβρίου 28, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Χαραμοφάης (Με τον μαλάκα) ;Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας Μουσική: Franco Corliano Χαραμοφάης Με τον μαλάκα Γιάννης Μηλιώκας Έχω θυμό με...
-
῎ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΧΩΤΙΚΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ηδη δέ τινας ἐγὼ εἶδο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου