Οι ευαισθητοποιημένοι...

Μαζεύτηκαν, λέει, εκατό " ευαισθητοποιημένα" άτομα , ήπιαν τα κοκτέϊλια τους, έφαγαν και διασκέδασαν μέχρι
φωνής αλέκτορος, στο δείπνο που οργάνωσε το Κέντρο Ουνέσκο για τις γυναίκες και την ειρήνη στις βαλκανικές χώρες και η Εταιρεία Διαβαλκανικής συνεργασίας. Η φωτογραφία ορισμένων "ευαισθητοποιημένων"
ΘεσσαλονικοΟυνεσκάδων κοσμεί σήμερα το Blog μας και είναι παρμένη από εφημερίδα που μοιράζεται μεν δωρεάν , ειδικεύεται δε στις φωτογραφίσεις επωνύμων της πόλης μας, απ' αυτούς , ντε, τους καλοζωισμένους που, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα τους βρεις να σαλεύουν από κάτω. Κατά πώς λέει ο λαός " Όπου γάμος και χαρά, η Κοντύλω πρώτη". Ουδείς , βέβαια, ψόγος περί της εκδηλώσεως, διότι καλός και άγιος ο σκοπός της. Εμείς οι κακοζωισμένοι δεν προσκληθήκαμε στο δείπνο και , επομένως, δε φάγαμε τα πλούσια εδέσματα των εκλεκτών συνδειπνησάντων. Νιώθουμε όμως μιαν ελαφριά δυσπεψία. Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου;
Βαρυστομαχιά απ' όσα καταπίνει το μάτι και αδυνατεί να χωνέψει το μυαλό μας;
Προς το παρόν αδυνατούμε να σας απαντήσουμε. Ερωτούμε ευθέως το συντάκτη του κειμένου: Ο επιθετικός προσδιορισμός "ευαισθητοποιημένοι" Θεσσαλονικείς, υπονοεί ότι όλοι οι άλλοι Θεσσαλονικείς, πλην των εκατό του δείπνου, είναι αναίσθητα όντα; Ερωτούμε , εν συνεχεία, το σεβαστό Προεδρείο του τοπικού Κέντρου Ουνέσκο: Πόσες και ποιες εκδηλώσεις έχει κάνει έως τώρα , με ποιους φορείς σε ποιους χώρους και με ποια αποτελέσματα; Ειδικότερα, σε ποιες ενέργειες έχει προβεί για τη διάσωση, συντήρηση και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς,
ποιες είναι οι εκδόσεις του , πόσα μέλη εγγεγραμμένα έχει
και υπό ποίες προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει κάποιος
μέλος ενός Κέντρου που εκπροσωπεί έναν τόσο σοβαρό οργανισμό,
όπως είναι η Ουνέσκο;
Υποβάλλουμε τις ταπεινές αυτές ερωτήσεις , διότι τα τελευταία
χρόνια έχουμε μπαϊλντίσει από τα άπειρα σωματεία-σφραγίδες
που έχουν ξεφυτρώσει σε κάθε γωνιά της χώρας μας
και δεν είναι τίποτε άλλο παρά απλές συνάξεις αργόσχολων κυριών
της μεγαλοαστικής τάξης και των ισχυρών τοπικών και πολιτικών παραγόντων.
Τα πρόσωπα αυτά, μέσω μιας καλοστημένης
και κατάλληλα προβαλλόμενης εικονικής δραστηριότητας ,
δεν κάνουν τίποτε άλλο
παρά να ενισχύουν το κοινωνικό και πολιτικό τους προφίλ .
Για όσους γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα,
οι περισσότεροι από αυτούς τη μία μέρα υποδύονται
τους κοινωνικά και καλλιτεχνικά ευαισθητοποιημένους,
την άλλη συνωθούνται στα σαλόνια των επιδείξεων μόδας και
την παράλλη ραίνουν με άνθη τα διάφορα φρούτα
του γυφτοπόπ μουσικού μας μπαξέ.
Το πρόβλημα , θα μου πείτε , δεν είναι η ξετσίπωτη προβολή
των 10.000 γκλαμουράτων που μονοπωλούν τη δημοσιότητα
με την πολυσχιδή κενοδοξία τους, αλλά η δική μας απουσία
από συλλόγους , σωματεία και οργανώσεις, που έχουν
μεγάλο ιστορικό και κοινωνικό βάρος.
Πώς "να πάρει μπρος η μηχανή " τους, όταν εμείς οι πολλοί
και εν πολλοίς επαΐοντες προτιμούμε
την αιδήμονα ιδιώτευση, που λίγο απέχει από την ιδιωτεία;
Η φύση , όπως ξέρουμε, δεν επιτρέπει την ύπαρξη κενών.
Εκεί όπου απουσιάζουν οι επιστήμονες, οι διανοούμενοι,
οι ευαισθητοποιημένοι εργάτες και μικροαστοί, οι φωτισμένοι νεολαίοι,
τη θέση τους θα πάρουν οι "έχοντες και κατέχοντες", οι "δήθεν"
και οι "κάπως", οι πολιτευτάκηδες του "εκσυγχρονισμού" ,
οι εργολάβοι της αντιπαροχής και οι μάνατζερ της αρπαχτής, όλο δηλαδή αυτό
το συνάφι που μας κάθεται στο σβέρκο και μας μπαλαμουτιάζει με
τις υποσχέσεις του , περνώντας αυτό καλά και εμείς χειρότερα.