Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι.

Δύο φωτογραφίες , μερικές διαπιστώσεις,
ένα συμπέρασμα, μερικές ερωτήσεις.
Τα δύο διατηρητέα γωνιακά κτίρια, που βρίσκονται στην καρδιά της πόλης,
εκφράζουν τους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς που επικρατούσαν
έως τη δεκαετία του '50 στη χώρα μας.
Κυρίαρχα στοιχεία τους το χαμηλό ύψος και η όμορφη
αισθητική τους εμφάνιση.
Τα κουτιά που βρίσκονται δίπλα τους έχουν χτιστεί
την τελευταία τριακονταετία και φέρουν
τα τυπικά γνωρίσματα των εργολαβικών πολυκατοικιών:
είναι πολυώροφα και κακάσχημα.
Περιδιαβάζοντας την πόλη, θα συναντήσουμε ελάχιστα αδέλφια
των δύο γωνιακών κτιρίων , καθότι η κυριαρχία των τερατωδών
επιγόνων τους είναι συντριπτική.
Είναι σαν μια απωθητική τούρτα φτιαγμένη από τα πιο ευτελή
υλικά, που η κορυφή της διακοσμείται από μερικά κερασάκια.
Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζει το λεγόμενο
"ιστορικό κέντρο" κάθε ελληνικής πόλης, το οποίο
έχει τσιμενταριστεί σε ύψος και σε πλάτος, δημιουργώντας
αισθήματα πνιγμού στον περιπατητή, αφού του φράζει τον ορίζοντα
και του αλλοιώνει την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας.
Πώς να χαρείς τα θαυμάσια μνημεία αυτού του τόπου,
όταν , κυριολεκτικά , χρειάζεται να τα ανακαλύψεις , έτσι όπως
ασφυκτιούν καταχωνιασμένα ανάμεσα στα ξιπασμένα εργολαβικά
τερατουργήματα; Ανεβείτε στο λεγόμενο "πυροβολείο" της
Πάνω Πόλης και προσπαθήστε να διακρίνετε τις βυζαντινές μας
εκκλησίες , τη Ροτόντα ή το Λευκό Πύργο, ανάμεσα στο τσιμεντόδασος
που ορθώνεται μπροστά σας.
Ποιοι επέτρεψαν να γίνει αυτό το κακό; Ποιοι δολοφόνησαν
αυτόν τον τόπο αλλά και ποιοι τους εξώθησαν να το κάνουν;
Ποιοι σκύλευσαν το σώμα του;
Μα φυσικά οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα, από το '45 και μετά,
και οι δημοτικοί άρχοντες που διοίκησαν το Δήμο.
Μην τα βάζετε μόνο με τους εργολάβους και τις κονόμες τους,
μη στρέφετε τα πυρά σας αποκλειστικά στους ιδιοκτήτες
που ξεπάτωσαν τα σπίτια τους για τα καημένα τα παιδάκια τους.
Το ψάρι πάντοτε από το κεφάλι βρομάει! Αν οι ηγεσίες
ήταν μορφωμένες και ψυχωμένες, θα έφτιαχναν διαφορετικούς
κανόνες παιχνιδιού, που θα ήταν υποχρεωμένοι να τους
σεβαστούν οι πάντες.
Δηλαδή εμείς ήμασταν οι ξύπνιοι και οι κοινωνικά ευαίσθητοι,
ενώ οι κουτόφραγκοι ήταν οι βλάκες και οι ανάλγητοι,
που άφησαν το κέντρο της πόλης τους ανέγγιχτο;
Τότε γιατί σκοτωνόμαστε να πάμε ταξιδάκια αναψυχής
στα Παρίσια, τα Μόναχα, τις Ρώμες και τις Πράγες;
Για να δούμε τις παλιατζούρες τους;
Βρε, σαν δεν ντρεπόμαστε λιγάκι!

ΥΓ. Δεν ξέρω ποια υπηρεσία είναι αρμόδια για τις αναπαλαιώσεις,
να τη ρωτήσω με ποιο σκεπτικό έδωσε έγκριση για την προσθήκη
των τερατόμορφων γυάλινων καπέλων στα πανέμορφα διατηρητέα.
Μήπως ξέρει κανείς;

Ρώμη. Η "Πλατεία του λαού"