Διαβάσαμε

Η χρεοκοπία του νεοφιλευθερισμού στην Εκπαίδευση

του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη

Ενώ η κυβέρνηση δια πυρός και σιδήρου πασχίζει να επιβάλει το «νόμο και την τάξη» στα πανεπιστήμια με τον αγγλοσαξονικής κοπής νέο Νόμο Πλαίσιο και τους «πραίτορες» του αρχιραβδούχου κ. Πολύδωρα, οι άδειες «δεξαμενές σκέψης» των Μπους και Μπλερ ομολογούν την παταγώδη χρεοκοπία της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής τους. «Κανένα παιδί πίσω!» ήταν το σλόγκαν του Μπους, «υψηλότερες επιδόσεις, καλύτερα σχολεία για όλους!», «κοινωνική κινητικότητα», «τέλος των ελίτ και αξιοκρατία» επαγγελλόταν ο Μπλερ. Άνθρακες ο θησαυρός: πάρα πολλά παιδιά πίσω, εγκατάλειψη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, επιτήρηση για «αντικοινωνική συμπεριφορά» και κατάληξη από την αυλή του σχολείου στα σίδερα της φυλακής. «Γενική επισκευή…και πέταμα»(!) της Δημόσιας Εκπαίδευσης προτείνει η «Νέα Επιτροπή για την Εκπαίδευση του αμερικανικού Εργατικού Δυναμικού», ώστε οι ΗΠΑ «να παραμείνουν ο βασικός παίκτης της παγκόσμιας οικονομίας» και τα αμερικανόπουλα να «ανταποκριθούν στις προκλήσεις της παγκόσμιας κοινωνίας». Στη χαμηλή χρηματοδότηση, τον παρωχημένο τεχνολογικό εξοπλισμό των σχολείων, την έλλειψη βιβλίων και επιμορφωμένων, ικανοποιητικά αμειβομένων εκπαιδευτικών αποδίδει την υστέρηση της Δημόσιας Εκπαίδευσης η «ΝΕΑ» (το συνδικάτο των Αμερικανών εκπαιδευτικών) που τονίζει την ανάγκη «πειστικών λύσεων» που δεν θα πλήττουν όμως τα φτωχότερα στρώματα και δεν θα εντείνουν τις κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες. Η «Επιτροπή για την αποδοτικότητα την ισότητα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών συστημάτων Εκπαίδευσης» σε μια πρόσφατη έκθεσή της προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο αποκαλύπτει ότι τα δημόσια λογιστικά συστήματα, όπως των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, κρύβουν το τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος των εκπαιδευτικών ανισοτήτων. Έτσι, στις ΗΠΑ το μέσο ακαθάριστο κόστος για όλη τη ζωή ενός 18χρονου που εγκατέλειψε το Γυμνάσιο υπολογίζεται σε 450.000 δολάρια, δηλ. 350.000 ευρώ. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται οι απώλειες από τη φορολογία εισοδήματος, η αυξημένη ζήτηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και κοινωνικής μέριμνας καθώς και το κόστος που συνεπάγονται τα υψηλότερα ποσοστά εγκληματικότητας και παραβατικότητας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, και μόνο μια αύξηση κατά 1% των αποφοίτων της λυκειακής βαθμίδας θα προσπόριζε στο κράτος οφέλη περίπου 665 εκ. λιρών ετησίως, αφού θα περιόριζε σημαντικά την εγκληματικότητα των νέων. Για τους γκουρού του νεοφιλευθερισμού ισότητα και «αποδοτικότητα» αποτελούν αλληλοαναιρούμενους στόχους, αφού «οι επενδύσεις στην Εκπαίδευση και την κατάρτιση αργούν να αποφέρουν καρπούς». Τους διαψεύδουν όμως οι πλέον έγκυρες έρευνες που αποδεικνύουν ότι η προσχολική Εκπαίδευση κυρίως έχει τα υψηλότερα ποσοστά απόδοσης σε ολόκληρη τη δια βίου μαθησιακή πορεία - ιδίως για τους λιγότερο ευνοημένους που συνήθως αποκτούν βασικές ικανότητες και δεξιότητες στο πλαίσιο ανεπίσημων και άτυπων μορφών εκπαίδευσης - και ότι τα αποτελέσματα αυτής της επένδυσης αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Φυσικά, θα αποτελούσε ιδεοληψία, «εκπαιδευτικό φετιχισμό», το να πιστεύει κανείς ότι οι εκπαιδευτικές πολιτικές από μόνες τους θα μπορούσαν να λύσουν τα εκπαιδευτικά-πόσο μάλλον τα κοινωνικά προβλήματα. Για το εκπαιδευτικό κίνημα, όμως, πρέπει να αποτελεί διεκδίκηση πρώτης γραμμής η παροχή από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα υψηλής ποιότητας μόρφωσης, ιδιαίτερα στους κοινωνικά «αδύνατους» μαθητές/τριες, σε αντίθεση με τη σημερινή εκπαιδευτική πολιτική που κατηγοριοποιεί και καταδικάζει τα παιδιά από τα πρώτα βήματα της ζωής τους.

ΑΥΓΗ, «ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ», Κυριακή 18-3-07