Μπροστά σε ένα πανό

"Αχάριστος που είναι ο κόσμος!
Εγώ έκανα το παν για να εντάξω την περιοχή τους
στο σχέδιο πόλης, να κάνω δηλαδή τα χωράφια τσιμέντο,
και ιδού πώς με στενοχωρούν!
Παράλογα πράγματα, κύριε!
Σήμερα ζητούν σχολεία,
αύριο θα ζητήσουν δίκτυο αποχέτευσης,
μεθαύριο θα κόψουν τους δρόμους
για το κυκλοφοριακό και τις συγκοινωνίες.
Τι να τους πω τώρα;
Ότι είναι θρασείς και κουτοπόνηροι,
γιατί, όταν έπαιρναν τις μεζονέτες τους, έκαναν πως δεν ήξεραν
ότι δεν υπάρχουν οι βασικές υποδομές για μια στοιχειώδη διαβίωση;
Ότι , στο κάτω κάτω της γραφής, αν θέλουνε
σχολεία, τι τα θέλουν τα δημόσια ,
αφού υπάρχουν ένα κάρο ιδιωτικά στην περιοχή τους;
Ότι αν φτιάξουμε το αποχετευτικό τους , θα κινδυνεύσουν να
πεθάνουν της πείνας ένα σωρό βοθρατζήδες;
Ότι το πρώτο που τους έκανα ήταν να
τους χτίσω μία εκκλησία ,
για να στέλνουν τις δεήσεις τους στον Κύριο;
Να τους τα πω όλα αυτά και να τους σιχτιρίσω;
Όχι, δε θα τους τα πω, διότι δε με συμφέρει πολιτικά!
Θα τους δώσω λοιπόν το λόγο της τιμής μου ότι
θα τους λύσω όλα τα προβλήματα μέχρι τον άλλο
Σεπτέμβρη. Φυσικά δε θα γίνει τίποτε έως τότε , αλλά εγώ
είμαι ποντιακή γάτα.Μόλις θα πλησιάζει ο Σεπτέμβρης,
θα ρίξω άλλο ένα κλείσιμο στη Νομαρχία και
θα τα βάλω με τους Αθηναίους, που ευθύνονται
για όλα τα δεινά μας. Αυτούς κυνηγήστε, θα πω
στους οργισμένους κατοίκους, εγώ δε φταίω σε τίποτε.
Είναι οι βδέλλες που σας πίνουνε το αίμα, είναι
οι ένοχοι για τη μίζερη ζωή σας, είναι..."