ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Χ.
ΜΑΡΚΟΓΛΟΥ

ΕΓΓΡΑΦΕΣ
Παλίμψηστος ο τοίχος απ' τις
αέναες εγγραφές
Παλιά συνθήματα και νέες
εξομολογήσεις
Γραφές άναρθρες των
λησμονημένων.
Τρέχει ο χρόνος, αλλάζουν οι
εγγραφές
Η πίκρα της αγανάκτησης
πισωγυρίζει
Κάποτε λέξεις ήταν γραμμένες
με αίμα
Τώρα λέξεις με σπρέι,
πολύχρωμα graffiti
Και παραμένουν διαχρονικά τα
αιτήματα
Στην ιχνογραφία του τοίχου
φωνές βαραθρωμένες.
Ποιός τις ακούει;
Έτσι, σαν ένα ποίημα είναι
που γράφεται,
Βουστροφηδόν ελίσσεται, ποτέ
δεν τελειώνει.

ΚΩΦΑΛΑΛΗ ΕΠΟΧΗ
Κωφάλαλη Εποχή, μας τρώει το
οξύ της νύχτας
Ποιός τώρα επενδύει σε όνειρα
υπέρβασης
Σε αλήθειες αιώνιες και
φευγαλέες
Αφού πρέπει να σκαφτούν, ν'
αρδευτούν με αίμα.
Ανακαλώ μέρες σκληρές της
συντροφικότητας
Τότε που όλα προορισμένα ήταν
να σαρωθούν
Τότε που η απάρνηση κάθε
προσωπικού
Την ατέρμονη όπλιζε δύναμη
των ονείρων.
Ο βοριάς φυσά, μπάζει απ' τα
παράθυρα
Διαπερνά η υγρασία
στρεβλωμένα κόκαλα
Ανάβω ένοχος, εισπνέω
εξόριστο τσιγάρο.
ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ
Ποιήματα διαβάζει που έγραψε
Σε άλλες Εποχές, σε άλλα
χρόνια
Πρόσωπα ανακαλεί φωνές και
πράξεις
Αυτά την ανάδυση
ενεργοποίησαν της γραφής.
Απ' την αιμορραγία
απαλλαγμένος και τους πόνους
Διαβάζει τώρα έναν ανθρώπινο
λόγο
Που κρατά ακόμη αισθήματα και
γνώση,
Έτσι με το άλλοθι της αγάπης
Συμφιλιώνεται και πάλι με τον
κόσμο
Καθώς παλιές χαϊδεύει της
προδοσίας πληγές
Της γλώσσας οι ρίζες του
δίνουν μια συνέχεια.
Και τότε ομιλούν τα ποιήματά
του
Με φωνή δικαιοσύνης.
Η ΟΥΤΟΠΙΑ
ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
Κλείνω τα μάτια κι ο κόσμος
χάνεται
Η ένταση χαλαρώνει, αφήνεσαι
στο σκοτάδι
Αναπνοές φωτίζουν σκοτεινή
την καταγωγή μας
Αποκαλύπτουν μιαν έκταση στο
μέλλον των σκιών
Καθώς παλιές πληγές
ξεθώριασαν κι ακόμη στάζουν.
Τον χρόνο σέρνεις
αρμολογώντας λέξεις
Με φαντάσματα συνομιλώ βουβών
κλεπταποδόχων
Αγκομαχώντας για το πρώτο
χάραμα στις γρίλιες.
Μυλόπετρα η σιωπή αλέθει τα
όνειρα
Σκόνη σκορπά την ουτοπία της
μνήμης.
Από την ανέκδοτη
ποιητική συλλογή “ Σκοτεινή Ύλη” (2005-2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου