Μέσα σε τέσσερις μόλις μέρες (24 Φεβρουαρίου η δήλωση στη Λάρισα- 1 Μαρτίου η αιματηρή σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη) ο κομπασμός του περί μιας Ελλάδας που έχει, χάρη σ΄αυτόν, εκσυγχρονιστεί διαψεύστηκε με τραγικό τρόπο, αποδεικνύοντας , σε συμβολικό επίπεδο, ότι το πρώτο βαγόνι του εκσυγχρονισμού δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα βαγόνι θανάτου.
Αν ο εικονιζόμενος διέθετε λίγη τσίπα, θα είχε ήδη παραιτηθεί και θα είχε πάει στο σπίτι του. Φυσικά ως μη διαθέτων αντανακλαστικά αξιοπρέπειας και αιδημοσύνης ούτε διανοείται να αποσυρθεί από τον πολιτικό βίο.
Είναι σίγουρος ότι η μνήμη πάρα πολλών Ελλήνων είναι τόσο κοντή , ο μιθριδατισμός τους τόσο ισχυρός, η ιδιοτέλεια και η φαυλότητά τους τόσο μεγάλες , ώστε σύντομα θα τον επανεκλέξουν για μία δεύτερη τετραετία. Γιατί φυσικά "Όμοιος ομοίω αεί πελάζει", όπως λέει και ο σοφός Πλάτων ("Συμπόσιον")...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου