![Ο Παρκ Τσαν-γουκ στο NEWS 24/7: "Δεν θέλω καθόλου να βλέπω παλιές μου ταινίες"](https://www.news247.gr/img/8469/9799205/675000/we990/990/interview.jpg "Ο Παρκ Τσαν-γουκ στο NEWS 24/7: "Δεν θέλω καθόλου να βλέπω παλιές μου ταινίες"")
Ο Παρκ Τσαν-γουκ στο NEWS 24/7: "Δεν θέλω καθόλου να βλέπω παλιές μου ταινίες"
Μιλά στο Magazine ένας από τους σπουδαιότερους κινηματογραφιστές της εποχής μας. Αφορμή η νέα του ταινία, "Απόφαση Φυγής".
Η περίπτωση του Παρκ Τσαν-γουκ έχει ενδιαφέρον μιας και η φήμη του ήρθε σε κύματα. Για χρόνια ήταν «ο σκηνοθέτης του Oldboy» κι ενώ ποτέ δεν σταμάτησε να κάνει ενδιαφέρουσες, υπόγεια αριστουργηματικές ή τελοσπάντων απίστευτα εντυπωσιακά σκηνοθετημένες ταινίες, ήταν πριν λίγα χρόνια που γνώρισε ένα νέο peak θαυμασμού και δημοφιλίας.
Η επιτυχία του Handmaiden ήταν τέτοια που οριακά επισκίασε και εκείνη του Oldboy. Μπορεί έκτοτε να μην είχε κάνει άλλη ταινία, όμως αφενός το κοινό συνέχιζε να την ανακαλύπτει στο πέρασμα των χρόνων κι αφετέρου, δοκίμασε τις δυνάμεις του και στην τηλεόραση γυρίζοντας το Little Drummer Girl, ένα κατασκοπικό του ΛεΚαρέ με την Φλόρενς Πιου μπροστά από την Ακρόπολη.
Πόσο μπορεί να μας εκπλήξει ακόμα ένας δημιουργός σαν αυτόν, ένας σκηνοθέτης με τέτοιο έλεγχο της κινηματογραφικής γλώσσας και έλεγχο του σασπένς και των συναισθημάτων, που νιώθεις πως δεν έχει υπάρξει ούτε μισό λάθος καρέ στην καριέρα του; Καταρχάς, ο ίδιος διαφωνεί: «Δε θέλω να τις βλέπω τις ταινίες μου!», λέει γελώντας όταν τον ρωτάμε στις Κάννες. «Είναι γεμάτες λάθη». Τελειομανής μέχρι τα άκρα.
Κάτι που φαίνεται στο νέο του φιλμ, Απόφαση Φυγής (Decision to Leave) που κυκλοφορεί στις αίθουσες από το Cinobo, ένα από τα προφανέστερα βραβεία σκηνοθεσίας που έχουν υπάρξει ποτέ στο φεστιβάλ Καννών. Μέρος νουάρ, μέρος ρομάντζο, το φιλμ ακολουθεί τις έρευνες ενός ντετέκτιβ στη Μπουσάν (Παρκ Χάε-ιλ, γνώριμος από το Memories of Murder του Μπονγκ Τζουν-χο) που υποπτεύεται την νεαρή, όμορφη, κινέζα σύζυγο ενός influencer αναβάτη ο οποίος βρίσκεται νεκρός στη βάση μιας πλαγιάς που έχει σκαρφαλώσει αμέτρητες φορές.
Είναι ένα απλό ατύχημα ή πρόκειται για φόνο; Η έρευνα φέρνει στο φως πολλά στοιχεία που δείχνουν προς το δεύτερο (ο γάμος τους φαίνεται πως εμπεριείχε καταπίεση και βία απέναντί της) όμως έχει κι ένα άλλο απρόσμενο αποτέλεσμα: Ο ντετέκτιβ ερωτεύεται την βασική του ύποπτη. (Στο ρόλο η σπουδαία Τανγκ Γουέι του Προσοχή, Πόθος του Ανγκ Λι και του Blackhat του Μάικλ Μαν.)
Πώς μπλέκονται όμως το καθηλωτικό μυστήριο με το θυελλώδες ρομάντζο στο σινεμά του Παρκ Τσαν-γουκ; Γιατί αυτή η ταινία του μοιάζει ακόμα πιο πυκνή, ακόμα πιο τέλεια σκηνοθετημένη από τις προηγούμενες, όπου δεν περισσεύει απολύτως το παραμικρό; (Απάντηση: Έχει να κάνει με την πανδημία! Και με έναν λάθος αρχικό υπολογισμό του σκηνοθέτη.) Τι είναι αυτό που αρέσει στον Παρκ καθώς μεταπηδά από το αγγλόφωνο πίσω στο κορεάτικο σινεμά και ξανά πίσω στην αμερικάνικη τηλεόραση; (Ετοιμάζει τώρα μια σειρά για το ΗΒΟ.)
Επίσης: Ποια είναι η αγαπημένη του ταινία της φιλμογραφίας του; Τι ετοιμάζει στη συνέχεια; Πόσο τον εμπνέει ο Χίτσκοκ και γιατί γελάει όταν του κάνουμε αυτή την ερώτηση; Και, τέλος, πώς είναι δυνατόν να μην θέλει καθόλου να σκηνοθετεί σκηνές δράσης από τη στιγμή που τις κάνει τόσο τέλεια; («Αφού πρέπει, θα την κάνω άψογα», λέει σα να είναι το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου.)
Λίγο μετά την πρεμιέρα της Απόφασης Φυγής και λίγο πριν το βραβείο σκηνοθεσίας, καθίσαμε με τον Παρκ Τσαν-γουκ στις Κάννες για να πάρουμε απαντήσεις για όλα.
«ΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ, ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΑ ΤΟ ΡΟΜΑΝΤΖΟ»
Η Απόφαση Φυγής είναι από τη μία ένα ντετέκτιβ στόρι, από την άλλη ένα αισθηματικό στόρι. Είναι για εσάς περισσότερο κάτι από τα δύο;
Είναι σημαντικό να καταλάβεις πως στο φιλμ μου αυτά τα δύο είδη είναι παντελώς ένα, σε ομοφωνία, ένα πλήρες αμάλγαμα. Δεν είναι αυτό που λέμε «αστυνομικό δράμα και ρομάντζο». Δεν υπάρχει «και». Είναι ένα πράγμα, που έχει δύο διαστάσεις.
Ωστόσο αν έπρεπε να διαλέξω, θα διάλεγα το ρομάντζο. Θα έλεγα πως είναι περισσότερο ρομάντζο η ταινία μου. Μπορεί να οριστεί ως νουάρ κι αυτό φαίνεται όταν δεις το τρέιλερ. Αλλά λέω στους ανθρώπους μου, ας προσέχουμε γενικά, γιατί δεν θέλω το φιλμ να μοιάζει μόνο ως νουάρ, θέλω να δώσουμε μεγάλη έμφαση στη ρομαντική πλευρά του φιλμ.
Κι αν δεις την πλευρά της αστυνομικής έρευνας του φιλμ, θα δεις ότι είναι ένας άντρας και μια γυναίκα και συναντιούνται κι εξερευνούν, τεστάρουν τι σκέφτεται το άλλο άτομο, ποιες είναι οι αληθινές τους προθέσεις. Οπότε σε αυτή την έρευνα ψάχνουν να λύσουν το μυστήριο του άλλου ατόμου. Κι όταν επιτέλους βρίσκουν τις αληθινές προθέσεις και σκέψεις του άλλου ατόμου, τότε λύνεται το μυστήριο. Αν πεις ότι η είναι μια ταινία για μια έρευνα, δεν είναι απλά από την οπτική του αστυνόμου, είναι κι από την οπτική του υπόπτου, της γυναίκας δηλαδή. Κι εκείνη προσπαθεί να μάθει, είναι κι εκείνη ντετέκτιβ σε αυτό το δράμα.
Ο λόγος που δεν θέλω το φιλμ μου να έχει την ταμπέλα του φιλμ νουάρ, είναι επειδή σε αυτό το πλαίσιο όταν υπάρχει μια δυνατή γυναίκα χαρακτήρας, άμεσα καθορίζεται ως femme fatale. Και δεν θέλω ο χαρακτήρας της Τανγκ Γουέι να χαρακτηριστεί έτσι.
Τα πάντα στην ταινία είναι τρομερά ακριβή και κοντρολαρισμένα, ο
διάλογος, οι εικόνες, οι ήχοι. Πότε αποφασίζεις ότι η ταινία είναι
έτοιμη;
Νομίζω αυτή τη φορά βγήκε ακόμα περισσότερο ακριβής και σφιχτή και πυκνή. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.
Πρώτον, υπολόγισα λάθος την διάρκεια της ταινίας οπότε μετά το cut διαπίστωσα πως κρατούσε πολλή ώρα. Οπότε η διαδικασία του μειώσω τη διάρκεια ήταν μια μακρά και αυστηρή διαδικασία. Πήγα καρέ προς καρέ κι αν υπήρχε έστω ένα καρέ που μπορούσα να κόψω, το έκανα. Στην Κορέα έχουμε μια φράση που λέμε, «μπορεί κανείς να χτίσει ένα βουνό συγκεντρώνοντας κηλίδες σκόνης».
Έτσι σκεφτόμουν κι εγώ για το κάθε καρέ. Στο τέλος αυτό που έφτιαξα ήταν αποτελεσματικό και γι’αυτό το φιλμ μου έγινε αυτή η μηχανή που είναι σα να την έχεις σφίξει όσο πάει και τα πάντα είναι πυκνά και συμπιεσμένα και υπάρχει τέτοια ένταση. Γιατί αυτή η διαδικασία μείωσε τη διάρκεια της ταινίας αλλά της αύξησε την πυκνότητα.
Ο δεύτερος λόγος είναι η πανδημία. Συνήθως όταν τελειώνω το γύρισμα, η εταιρεία έχει αποφασίσει μια ημερομηνία κυκλοφορίας ή υπάρχει ένα παράθυρο κυκλοφορίας. Αλλά στην πανδημία εφόσον δεν υπήρχε κοινό στο σινεμά, η εταιρεία δεν ήξερε ακριβή ημερομηνία κυκλοφορίας να μου δώσει, οπότε ο χρόνος απλά πέρναγε. Κι ως σκηνοθέτης δε μπορούσα να κάθομαι απλά απραγής, έβλεπα το φιλμ ξανά και ξανά, και τι συμβαίνει όταν ξαναβλέπεις κάτι διαρκώς; Θα δεις ένα μικρό πράγμα που θες να αλλάξεις. [γελάει]
[.........................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου