Βέρα Γιούροβα / Στρίμωξε τον Μητσοτάκη για τις παρακολουθήσεις – Τι αποκάλυψε σε συνέντευξή της

avgi.gr

(INTIME NEWS/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ)

Η Βέρα Γιούροβα ζήτησε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι και ρώτησε τον πρωθυπουργό για ποιο λόγο κατάργησε το δικαίωμα των πολιτών να μαθαίνουν αν παρακολουθούνται

Αυστηρά μηνύματα στον Κυριάκο Μητσοτάκη έστειλε η Βέρα Γιούροβα, διαψεύδοντας πλήρως την εκτός τόπου και χρόνου ανακοίνωση της κυβέρνησης. Η Ευρωπαία Επίτροπος Ευρωπαϊκών Αξιών και Διαφάνειας με συνέντευξή της στο Inside Story επιβεβαίωσε ότι ζήτησε απαντήσεις από τον πρωθυπουργό για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων.

Η Βέρα Γιόυροβα σημείωσε με νόημα «θέλω να μάθω τι συνέβη», υπογράμμισε ότι «πρέπει να τιμωρηθούν όσοι έκαναν κάτι παράνομο» και συμπλήρωσε ότι θα παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Αλλά δεν έμεινε εκεί, καθώς απηύθυνε ένα ευθύ ερώτημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ζήτησε εξηγήσεις για ποιο λόγο πέρασε την κυβερνητική τροπολογία που δεν επέτρεπε την ενημέρωση των πολιτών σε σχέση με παρακολούθηση που έχουν υποστεί.

Συγκεκριμένα, ερωτηθείσα για τις παράνομες παρακολουθήσεις με spyware στην Ελλάδα, απάντησε:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Βέρα Γιούροβα / Καμπανάκι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη – «Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την κατάσταση»

«Θέλω να μάθω τι συνέβη. Άκουα και από τον πρωθυπουργό και από τον υπουργό Δικαιοσύνης ότι επίσης περιμένουν τα αποτελέσματα της έρευνας και είναι έτοιμοι να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα. Για μένα υπάρχουν δύο μέτρα.

Το ένα είναι να γίνουν περισσότερα σε νομοθετικό επίπεδο ώστε να αποφευχθούν τέτοια περιστατικά στο μέλλον και δεύτερον να τιμωρηθούν όσοι έκαναν κάτι παράνομο. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο δημιουργικό για το ποια θα έπρεπε  ένα είναι η αντίδραση. Αλλά θα παρακολουθώ τις εξελίξεις».

«Ο πολίτης που παρακολουθείται δεν θα έπρεπε να γνωρίζει τον λόγο;» ρώτησε η δημοσιογράφος Κατερίνα Λομβαρδέα.

«Αυτό θα έπρεπε να το εγγυάται η νομοθεσία» απάντησε η Βέρα Γιούροβα.

«Είχαμε έναν τέτοιο νόμο, παρόλα αυτά η σημερινή κυβέρνηση τον άλλαξε, καταργώντας το δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών να μαθαίνουν αν έχουν παρακολουθηθεί για λόγους εθνικής ασφάλειας» σημείωσε η δημοσιογράφος Ελίζα Τριανταφύλλου.

«Το γνωρίζω αυτό. Ρώτησα. Ρώτησα επίσης και τον λόγο για τον οποίο ο νόμος αυτός καταργήθηκε και έλαβα την έντονη διαβεβαίωση από τον πρωθυπουργό ότι θα σκεφτεί σοβαρά να επεκτείνει ξανά τα δικαιώματα των πολιτών» τόνισε η Βέρα Γιούροβα.

Συνέντευξη Věra Jourová from Inside Story. on Vimeo.

Αποδομώντας ένα βλακώδες κείμενο με θαλασσινές μπαρούφες που διακινούν αμόρφωτοι ελληναράδες

Ρωμαϊκό μωσαϊκό του 5ου αιώνα  που απεικονίζει τη Θάλασσα και βρίσκεται στο  Hatay (Αντιόχεια) Archaeological Museum

___________

Τα δώδεκα ονόματα της θάλασσας και τα τρία κακά της μύρας μας

 Σημείωση: Η ανορθογραφία στο τέλος του τίτλου είναι εσκεμμένη, αλλά θα κάνετε λίγη υπομονή μέχρι να εξηγηθεί.

Έγραψε / ανάρτησε ο Νίκος Σαραντάκος , στις 8 Ιουνίου, 2022

στο ιστολόγιο sarantakos.wordpress.com/ Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Εδώ και μερικές μέρες κυκλοφορεί στο ελληνικό Φέισμπουκ ένα κείμενο για τα «12 ονόματα της θάλασσας στα αρχαία ελληνικά». Ένα εντελώς ανόητο κείμενο, θα έπρεπε να προσθέσω, που όμως, επειδή χαϊδεύει τ’ αυτιά μας κι επειδή τις αναλήθειές του τις διατυπώνει με βεβαιότητα, κερδίζει αφειδώς επιδοκιμασίες και κοινοποιήσεις.Μου το έστειλαν τρεις-τέσσερις φίλοι -ο τελευταίος το είδε ν’ αναδημοσιεύεται σε μια ομάδα του Φέισμπουκ όπου συζητούν σκίπερ και πληρώματα τουριστικών σκαφών. Οπότε, αποφάσισα να αφιερώσω το σημερινό άρθρο σε μια προσπάθεια ανασκευής της θαλάσσιας μπαρούφας, αν και χωρίς μεγάλες ελπίδες για τη δύναμη πειθούς ενός μοναχικού άρθρου, ιδίως απέναντι σε ευχάριστα παραμύθια.

Και ξεκινάω με το επίμαχο κείμενο (διατηρώ ορθογραφία και σύνταξη):
Τα 12 ονόματα της θάλασσας ανάλογα με τους ανέμους.
Η ελληνική γλώσσα είναι οντως η γλώσσα του θεού.
Τα ονόματα της θάλασσας στην αρχαία Ελλάδα ανάλογα της καταστάσεώς της από την επίδραση του ανέμου στην επιφάνειά της.
* Με άνεμο 0 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Γαλήνη».

* Με άνεμο 1 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Αλσάλος».

* Με άνεμο 2 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν » Θάλαττα ή Θάλασσα».

* Με άνεμο 3 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Μύρα» έτσι γεννιούνται οι λέξεις Λατ. Ιταλ: Mare, Γαλ: Mer, Ισπ. Πορτ.: Mar, Γερ: Meer, Ρωσ.: Mope, Φινλ.: Meri, Σλοβάκ.: Mora, Σλοβέν.: Morje, αλλά και Marin, Marina, Miror…. αλλά και Μαίρα (Νηρηίδα), από αυτή και το εβραϊκό Μυριάμ = κυρα τής θάλασσας. Σαν αντιδά­νειο, το όνομα Μαρία η συλλογική μνήμη το μετέτρεψε νεότερα σε «Μαίρη», που είναι και ό αστέρας Σείριος. Μαρία, Μαρίνα, = θάλασσα. Από την ίδια λέξη και ρίζα της «Μύρα”, έχουμε τις » Μύριοι» πολλοί όπως η θάλασσα, αλλά και «Μυρμιδόνες».

* Με άνεμο 4 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Πέλαγος» έτσι έχουμε τις ονομασίες «Πελασγός» = πελαγίσιος, ταξιδευτής, Πελαγονία, Πελαγονική Χερσόνησος …….

* Με άνεμο 5 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Πόρος», από το αρχ. Ελλ. ρήμα «Πείρω» = διαπερνώ, μεταβαίνω απέναντι, περνώ θάλασσα. Αλλά με τι περνώ την θάλασσα; Με πλωτό «Μέσον” Ναῦς… Από το αρχ. Ελλ. ρήμα «Πείρω» έχουμε και τις «Πειρατής» «Πειρατεία». Πόροι Αλός» λέγονται οι θαλάσσιοι δρόμοι. Όποιος ήταν μέσα στον «Πόρο» (στο πέρασμα, στον θαλασσινό δρόμο) και η πρόθεση που το δηλώνει αυτό είναι το «εν» (εντός) ήταν «έν-πορος».»έμπορος» Από εκεί ξεκινά το εμπόριο. Γινόταν «Εύ-Πορος» πλούσιος δηλαδή ή αν δεν μπορούσε να ασχοληθεί με την θάλασσα ήταν «Ά-πορος» δηλ. χωρίς τα πλούτη που προσφέρει η θάλασσα. Σε μια αρχαιοτάτη καταγραφή στις πινακίδες της Γραμμικής Β’ (Η Γραμμική Β είναι η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, μεταγενέστερη μορφή της Γραμμικής Α, και χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή Περίοδο, από το 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ.) εντοπίζουμε την λέξη «ΤΑ «- «ΛΑ»- «ΣΟ» – «ΠΟ» – «ΡΟ». Εναλλαγή των Του – Δου – Θου οδοντικών άηχων συμφώνων, είναι ο «Θαλασσοπόρος».

* Με άνεμο 6 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Πόντος» έτσι έχουμε το «Ποντο-Πόρο» πλοίο, Πόντιους….

* Με άνεμο 7 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Κλύδων» έτσι έχουμε τον κλυδωνισμό…..

* Με άνεμο 8 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Άχα». Το Χάος (>χάfος), κατά τους Στωικούς εκ του Χέω = χύνω, άχα. Έτσι λοιπόν ταξιδεύει η λέξη και γίνεται Σουηδ. Δαν.: hav, Λατιν.: Aqua

* Με άνεμο 9 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Ρόθιον»

* Με άνεμο 10 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Δόν – Δάν». Δόν -Δάν = Δόνησις. Ταξιδεύει και αυτή η λέξη και έχουμε την Τούρκ.: deniz , αλλά και εκ της «Σείσεως» συνώνυμο της «Δονήσεως» έχουμε Αγγλ.: «Sea», Ολλανδ.: «Zee», Νορβ.: Sjø

* Με άνεμο 11 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Βρύξ»

* Με άνεμο 12 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Βρύχα» αυτός που ήταν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ήταν «Υπό Βρύχα» έτσι έχουμε το υποβρύχιο κλπ.

Όσο και αν καταστρέφουμε την ομορφότερη και πληρέστερη γλώσσα του κόσμου, ευτυχώς υιοθετήθηκε και από αλλοδαπούς και μας θυμίζει πάντα πως είναι η καλλίτερη μάνα και παιδαγωγός.»

Και μόνο η ιδέα ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν υπόψη τους την κλίμακα Μποφόρ, η οποία επινοήθηκε από τον Ιρλανδό ναύαρχο σερ Φράνσις Μπιούφορτ (ή όπως αλλιώς προφέρεται το Beaufort) το 1806, θα αρκούσε για να πετάξουμε το κείμενο στο καλάθι των αχρήστων, αλλά ας υποθέσουμε ότι ο συντάκτης του εννοούσε «με άνεμο τέτοιον που αντιστοιχεί σε 0, 1, 2, 3 κτλ. μποφόρ». Στο κάτω κάτω, θα πείτε, και ο Μπιούφορτ, όταν επινόησε την κλίμακα, τη βαθμονόμησε ανάλογα με την επίδραση που έχει ο άνεμος στα πανιά μιας φρεγάτας -στο 12 είναι άνεμος με δύναμη «που κανένα καννάβινο πανί δεν μπορεί ν’ αντέξει».

Θα δούμε λοιπόν μία προς μία τις λέξεις αυτές. Στο 1 μποφόρ έχουμε το πρώτο μαργαριτάρι, που δείχνει πόσο ανεύθυνα διαδίδονται κοπιπάστε τέτοια κείμενα. Μας λένε λοιπόν οι σκιτζήδες που κατάρτισαν αυτόν τον κατάλογο ότι με 1 μποφόρ ο αρχαίος έλεγε «αλσάλος». Φυσικά τέτοια λέξη δεν υπάρχει. Ο πρώτος που έφτιαξε τον κατάλογο, αντιγράφοντας από κάποιο λεξικό, είδε το «αλς, αλός» (ονομαστική, γενική), δεν του θύμιζαν τίποτα τα σπασμένα περσικά, οπότε τα μπέρδεψε, τα ένωσε κατά λάθος και φαντάστηκε πως είναι μία λέξη, εξίσου ακατανόητη!

Στα 2 μποφόρ έχουμε τη λέξη Θάλασσα, που μάλλον είναι προελληνική όπως λένε τα ετυμολογικά λεξικά, και στα 3 μποφόρ ο συντάκτης της θαλασσομπαρούφας τοποθετεί τη λέξη «μύρα» από την οποία παράγει το λατινικό mare και τα αντίστοιχα πολλών νεότερων ευρωπαϊκών γλωσσών.

Το λήμμα αυτό είναι ένα αριστούργημα παραεπιστήμης, καθώς αφενός αγνοεί την άποψη των γλωσσολόγων που όλοι δέχονται την ινδοευρωπαϊκή υπόθεση κι έτσι παράγουν τη λατινική λέξη από ινδοευρ. θέμα και, αφετέρου και χειρότερα, κατασκευάζει μια λέξη από το πουθενά. Λέξη «η μύρα» δεν υπάρχει στην αρχαία ελληνική γραμματεία, δεν θα τη βρείτε σε κανένα λεξικό -υπάρχει μόνο ο πληθυντικός, τα μύρα της λέξης «μύρον» που είναι βέβαια το ελαιώδες άρωμα, που πολύ το χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι.

Υποψιάζομαι ότι ο αρχικός συντάκτης κατασκεύασε την ανύπαρκτη μύρα από τη ρίζα «μυρ» που σύμφωνα με μια θεωρία (όχι ομόφωνα αποδεκτή) βρίσκεται στο ρήμα «μύρομαι» (κλαίω) και στο «μυρίος» (αρχική σημασία αναρίθμητος, πιθανώς όπως τα κύματα της θάλασσας), ίσως και στην «πλήμυρα» (πλημμύρα που λέμε και γράφουμε σήμερα).

Στα 4 μποφόρ έχουμε το Πέλαγος, που κακώς συνδέεται με τους Πελασγούς. Αν ήθελε ο συντάκτης να κάνει ετυμολογική εξέταση, θα μας έλεγε πως το πέλαγος δηλώνει όχι βέβαια τη θάλασσα με αέρα μέτριας έντασης, αλλά μια πλατιά και επίπεδη επιφάνεια, και θα συνέχιζε λέγοντας πως από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα *pela- προέρχονται λέξεις όπως παλάμη, πλατύς, πλάκα, κτλ. όπως και τα ομόρριζα λατινικά palma (παλάμη), planus (επίπεδος) κτλ.

Στα 5 μποφόρ έχουμε τη λ. Πόρος. Εδώ ο συντάκτης ανακατεύει μερικά σωστά με λάθη (πρέπει να έχει δανειστεί υλικό από πονήματα της μακαρίτισσας της Άννας Τζιροπούλου, της ηγερίας του ελληναράδικου πορτοκαλισμού). Η βασική ένσταση είναι ότι η λέξη «πόρος» σημαίνει απλώς «πέρασμα» και με κανένα τρόπο δεν συνδέεται με την ένταση του ανέμου. Ο πόρος είναι πάντοτε πέρασμα, είτε με ήρεμα νερά είτε με ταραγμένα!

Περαιτέρω, η λέξη πόρος συνδέεται πράγματι με το ρήμα «πείρω», αλλά ο συντάκτης κάνει γκάφα όταν μας λέει ότι ο πειρατής προέρχεται από το ρήμα «πείρω» (διαπερνώ, κάνω κάτι να περάσει, π.χ. περνάω τα κομμάτια κρέας στη σούβλα). Όχι, ο πειρατής (και η πείρα) προέρχεται από το ρήμα «πειράομαι», απ’ όπου η απόπειρα κτλ. Ο πειρατής δηλαδή, που είναι λέξη ελληνιστική, σημαίνει αυτόν που αποπειράται να κάνει κάτι κακό, και δεν συνδέεται απαραίτητα με τη θάλασσα.

Στα 6 μποφόρ, ο Πόντος. Ήταν πράγματι μια από τις λέξεις για τη θάλασσα, αλλά είναι χονδροειδής διαστρέβλωση της σημασίας να συνδέεται η λέξη με τη δύναμη του ανέμου. Το κύριο χαρακτηριστικό του πόντου, λένε τα λεξικά και όχι τα πατσαβούρια, είναι ότι χρησιμοποιείται κυρίως για να περιγράψει θάλασσες που χρησιμεύουν ως θαλάσσιες οδοί, όπως Ελλήσποντος, Αιγαίος πόντος, εύξεινος/άξεινος πόντος.

Στα 7: Κλύδων ήταν το κύμα, η θαλασσοταραχή. Όχι η θάλασσα. Εξού και υπήρχαν φρασεις όπως «πόντιος κλύδων» (στον Αισχύλο), πελάγιος κλύδων και θαλάσσιος κλύδων (στον Ευριπίδη).

Στα 8: Άχα, μας λένε. Τα λεξικά δεν ξέρουν τέτοια λέξη, ούτε τη βρίσκουμε στα σώματα κειμένων του TLG. Ποιος και από πού την κατασκεύασε δεν ξέρω. Όχι λιγότερο ευφάνταστη ειναι και η παραγωγή του λατινικού aqua από την ανύπαρκτη άχα, αντί της ινδοευρ. ρίζας *akwa.

Στα 9: Υπάρχει λέξη ρόθιον, συνήθως στον πληθυντικό, ουσιαστικοποιημένο από το επίθ. ρόθιος, και αυτό από το ουσιαστικό ρόθος, ο ήχος των κυμάτων. Ρόθια λοιπόν ήταν τα κύματα.

Στα 10: Δον δεν υπάρχει πουθενά στα λεξικά ή στα σώματα κειμένων, το δονώ είναι άγνωστης ετυμολογίας σύμφωνα με τα λεξικά. Η παραγωγή του τουρκ. deniz από τη δόνηση ή του αγγλ. sea από τη… συνώνυμή της, τη σείση, θα έκαναν τον Γκας Πορτοκάλος να πρασινίσει απο τη ζήλια. (Το sea παράγεται από παλαιογερμανική ρίζα, που δεν είναι σίγουρα ινδοευρωπαϊκή και που δεν είναι βέβαιο ότι δήλωνε θάλασσα αρχικά ή απλώς λίμνη).

Στα 11 και 12 μποφόρ έχουμε ουσιαστικά την ίδια λέξη, που είναι όμως αμάρτυρη. Εξηγούμαι: στα αρχαία παραδίδεται η λέξη «βρύχιος» που σημαίνει βαθύς και χρησιμοποιήθηκε για τη θάλασσα, ενώ ήδη στον Όμηρο εμφανίζεται το επίρρ. «υπόβρυχα» (κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας). Αυτό πράγματι προϋποθέτει ένα ουσιαστικό βρυξ, βρυχός, την βρύχα αλλά οι τύποι αυτοί δεν εμφανίζονται στα κείμενα.

Τελειώσαμε τη δωδεκάδα. Όπως βλέπουμε ο συντάκτης για να καταρτίσει τον δωδεκάλογό του πήρε μερικές λέξεις που είχαν οι αρχαίοι για να δηλώνουν τη θάλασσα (θάλασσα ως γενικό όρο, και αλς, πόντος, πόρος), έβαλε και μερικές λέξεις που είχαν για τα κύματα, πρόσθεσε και μερικές δικές του (μύρα, άχα, δον) για να συμπληρωθεί ο αριθμός και… καθάρισε.

Φυσικά, η διαβάθμιση που υπάρχει στον κατάλογο είναι πλάσμα της φαντασίας του συντάκτη -δεν προκύπτει από λεξικά ή από κείμενα ότι, ας πούμε, ο πόντος (6 μποφόρ!) είναι αρκετά πιο ταραγμένος από τη θάλασσα (2 μποφόρ). Βασικά, θάλασσα είναι ο γενικός όρος, είτε έχει νηνεμία είτε θαλασσοταραχή.

Να επιστρέψουμε στην επιστήμη. Θα παραθέσω ένα απόσπασμα από μια νεότατη έκδοση στην οποία αξίζει να αφιερώσω και θα αφιερώσω ειδικό άρθρο, εννοώ το Ετυμολογικό λεξικό της αρχαίας ελληνικής, του Πιέρ Σαντρέν, που μόλις εκδόθηκε στα ελληνικά από το ΑΠΘ και από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών – Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, σε επιμέλεια Γιώργου Παπαναστασίου και Δημήτρη Χρηστίδη.

Αντιγράφω από το λήμμα «θάλασσα»:

Το θέμα που εμφανίζεται στο λατ. mare και αλλού με φωνηεντική βαθμίδα o, ιρλ. muir, ουαλ. mor, γοτθ. marei, τέλος π.σλαβ. παράγωγο morje, έδωσε στη δυτική ινδοευρωπαϊκή το όνομα της θάλασσας. Τίποτε παρόμοιο δεν υπάρχει στην ελληνική, η οποία σχημάτισε λέξεις αποκλειστικά δικές της: αλς «στοιχείο με αλάτι», πόντος «δρόμος», πέλαγος: «μεγάλη ανοιχτή έκταση» (βλ. στα λ.). Ο συχνότερος όμως και ταυτόχρονα γενικότερος όρος είναι θάλασσα, που παραμένει ιδιαίτερα ασαφής. Χωρίς να προσδιορίζονται περισσότερες λεπτομέρειες, έχει συνδεθεί με αυτόν η «γλώσσα» δάλαγχαν· θάλασσαν (Ησύχ.), που θεωρήθηκε μακεδονική. Έχουν διατυπωθεί διάφορες υποθέσεις, πρβ. W. Steinhauser, στο Gedenkschrift Kretschmer 2, 152-154. Κριτική των πελασγικών θεωριών στον D.A.Hester, Lingua 13, 1965, 354. Σύμφωνα με τον Lesky, Gesammelte Schriften 468-478, πρόκειται για δάνειο που αρχικά σήμαινε «θαλασσινό νερό».

Αυτό είναι το κακό των επιστημονικών απόψεων -όταν υπάρχει αβεβαιότητα, δηλώνεται. Ενώ ο κομπογιανίτης βγάζει κάτι από την κοιλια του και το πλασάρει με ύφος, με αποτέλεσμα να πείθει το πόπολο. Είναι κι αυτός ο Μπραντολίνι στη μέση, που διαπίστωσε ότι η προσπάθεια που χρειάζεται για ν’ ανασκευάσεις μια μπαρούφα είναι μια τάξη μεγέθους μεγαλύτερη από την προσπάθεια που χρειάζεται για να την κατασκευάσεις ή, όπως λέει η παροιμία, ρίχνει ο κουζουλός μια πέτρα στο πηγάδι και σαράντα γνωστικοί δεν μπορούν να τηνε βγάλουν.

Ίσως όμως αυτή την κοτρόνα, για κάποιους τουλάχιστον, να τη βγάλαμε από τη μέση.

 

 

Νίκος Σαραντάκος (long version) / “ο λόγος τής γραφής ΙΙ”: Δελτία πεζογραφίας και λεξιλογίας

Μια εκ βαθέων εξομολόγηση της πορείας ζωής και της πνευματικής διαμόρφωσης του Νίκου Σαραντάκου , συγγραφέα, εμπνευστή και διαχειριστή του αξιολογότατου ιστοτόπου για την ελληνική  γλώσσα ( και όχι μόνο):

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία | Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου...

Martin Wheeler - Kohlhaas (Original Motion Picture Full Soundtrack)

This soundtrack represents an unexpected dialogue between two musical worlds, the fruit of our encounter with Arnaud des Pallie`res for the film Michael Kohlhaas. 

This is not a simple soundtrack: it presents some of the music from the film, but also many pieces that accompanied its genesis but were not retained in the final edit.

 It thus provides an extension of the film. 

About the movie: In the 16th century in the Cévennes, a horse dealer by the name of Michael Kohlhaas leads a happy family life. When a lord treats him unjustly, he raises an army and puts the country to fire and sword in order to have his rights restored.

Martin Wheeler

ΑΛΜΠΟΥΜ

Kohlhaas (Original Motion Picture Soundtrack)

 

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΪΚΛ ΚΟΛΧΑΣ (MICHAEL KOHLHAAS)

Σκηνοθεσία : Αρνό Ντε Παλιέγ

 Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χάινριχ Φον Κλάιστ 

Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Μελουσίν Μαγιάνς, Ντελφίν Σιγιό 

 

 ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2013 

 

ΧΡΥΣΗ ΙΡΙΔΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ 2013 

 

ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ 15ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 

 

Γαλλία, 16ος αιώνας. Ο Μάικλ είναι ένας ανεξάρτητος έμπορος αλόγων, κι ευτυχισμένος σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών. Μια μέρα, ένας ευγενής του ζητά αποζημίωση επειδή πάτησε στη γη του. Του αφήνει δύο άλογα, κι έναν άνθρωπο για να τα φροντίσει, για να ανακαλύψει έπειτα, ότι εκείνος χτυπήθηκε άγρια και τα ζώα του είναι ετοιμοθάνατα. Το δικαστήριο δε τον δικαιώνει, κι όταν θα ανακατευτεί και η οικογένεια του , η γυναίκα του θα κακοποιηθεί μέχρι θανάτου . Οργισμένος τότε αυτός  θα παραδοθεί σε μια ζωή εγκλήματος για να εκδικηθεί.

Age of Uprising: The Legend of Michael Kohlhaas - Wikipedia

Από το κάνιστρο της παγκόσμιας Ποίησης

 

 Amira Ashknani (Kuwait), "Women"

_____________________

Έβδομο σονέτο — επιστρέφοντας

—Φιόνα Σάμπσον*—

 

 

Κατηφορίζοντας... και συνάντησα τον εαυτό μου,
ένα χλωμό φάντασμα που φέγγει μόλις
όπως ο φακός του κλέφτη
εδώ —κι ύστερα εδώ— ανάμεσα στα δέντρα,

έτσι που έμοιαζε κάποιες στιγμές σαν
να ήταν φαντάσματα κι εκείνα, που βάδιζαν
σε νέο φως, βγαίνοντας
απ' τη μνήμη προς το μέρος σου...

Όταν βρεθήκαμε, ο εαυτός μου κι εγώ,
απλώσαμε ο ένας στον άλλον ένα είδος
λαμπερής σκιάς —

ο νεότερος εαυτός να αναδύεται από μέσα μου
σα ρίγος, εγώ να στρέφω
προς το σπίτι, κάτω.

------------

Μετάφραση: Δήμητρα Κωτούλα

[Ποιητική, Φθινόπωρο - χειμώνας 2012, «Σύγχρονοι Βρετανοί ποιητές στην Αθήνα]

 

Πηγή:  dimartblog.com

________________

Fiona Sampson - Wikipedia

Όποιος τολμήσει να ξαναπεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει διαφθορά, διαπλοκή και γενικώς η χώρα σε ορισμένα πεδία μοιάζει με μπανανία θα είναι το λιγότερο ανόητος

Φρικαλέα πράγματα!

Τάσος Παππάς

efsyn.gr 

7-8 λεπτά

---

Όποιος τολμήσει να ξαναπεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει διαφθορά, διαπλοκή και γενικώς η χώρα σε ορισμένα πεδία μοιάζει με μπανανία θα είναι το λιγότερο ανόητος, για να μην πούμε στημένος για να εξυπηρετήσει τα σχέδια των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών που καραδοκούν για να δυσφημίσουν την κυβέρνηση και σε τελική ανάλυση την πατρίδα μας. Όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι το πολιτικό σύστημα είναι καθαρό και αμόλυντο, τα κόμματα εξουσίας σέβονται το Σύνταγμα και εφαρμόζουν τους νόμους, οι θεσμοί λειτουργούν υποδειγματικά, η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, κάνει τη δουλειά της ανεπηρέαστη, πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι, κολπαρισμένοι και αποσυνάγωγοι, πολιτικοί και κοινοί θνητοί αντιμετωπίζονται απ’ αυτήν με τα ίδια κριτήρια, με την ίδια αυστηρότητα. Όσες προσπάθειες έγιναν από διάφορους για να αμαυρωθεί αυτή η ειδυλλιακή εικόνα έπεσαν στο κενό. Οι συκοφάντες αποστομώνονται, οι κακοήθεις ξεφτιλίζονται, οι υποκριτές ξεμπροστιάζονται.  

Πλήθος τα παραδείγματα. Εκ των κορυφαίων; Η Siemens.

Κάποτε μας έλεγαν για ένα μεγάλων διαστάσεων σκάνδαλο. Για αυτήν την εταιρεία που έχει κατηγορηθεί και σε άλλες χώρες ότι μοίραζε μίζες σε κυβερνήσεις, πολιτικά πρόσωπα, κρατικούς αξιωματούχους, παράγοντες δημόσιων επιχειρήσεων για να παίρνει δουλειές. Είχε, υποστήριζαν με στόμφο, απλώσει τα πλοκάμια της και στην Ελλάδα. Γράφτηκαν πολλά και δηλητηριώδη, ειπώθηκαν του κόσμου οι καταγγελίες, στοχοποιήθηκαν δύο κόμματα (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) επειδή τάχα μερικά στελέχη τους είχαν πάρει βοηθήματα σε χρήμα και σε είδος για τον εαυτό τους, αλλά και για τα κομματικά ταμεία, προκειμένου να καλύψουν τις τσιμπημένες εκλογικές δαπάνες, σύρθηκαν άνθρωποι στα δικαστήρια, κάποιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για να γλιτώσουν από τις ανοίκειες επιθέσεις -ο ένας έφυγε μέρα μεσημέρι για τη φίλη Γερμανία, ο άλλος κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται- και ύστερα από χρόνια ταλαιπωρίας, σήμερα έστω με το σκεπτικό της παραγραφής (μην μπείτε στον κακόβουλο πειρασμό να υποψιαστείτε ότι η καθυστέρηση ήταν σκόπιμη) παραδίδονται (μεταφορικώς) αστιγμάτιστοι στην κοινωνία. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δικαιούνται λοιπόν να ζητήσουν τα ρέστα από τους κατηγόρους τους και να απαιτήσουν μια παχυλή αποζημίωση για όσα φρικαλέα υπέστησαν. Αυτό πέραν πάσης αμφιβολίας επιτάσσει το περί δικαίου αίσθημα.

Την ίδια τύχη είχε και ένα άλλο δήθεν σκάνδαλο. Το λεγόμενο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Προσπάθησαν οι ηθικολόγοι να μας πείσουν ότι επειδή την εποχή εκείνη η μισή Ελλάδα χρησιμοποιούσε παντού -στις ταβέρνες, στα μπαρ, στις καφετέριες, στις παραλίες- κυρίως δύο λέξεις («πούλα», «αγόρασε»), κάποιοι έδρασαν δολίως και κονόμησαν τρελό χρήμα και κάποιοι παρασύρθηκαν και έχασαν περιουσίες. Η σκευωρία έσκασε με πάταγο στα τείχη που είχαν υψώσει οι δυνάμεις της χρηστής διαχείρισης. Τίποτα δεν αποδείχθηκε. Νέα ήττα για τους ενάρετους Ζορό και Ρομπέν των Δασών. Να δείτε που και για άλλες υποθέσεις που απασχόλησαν και απασχολούν τη δημόσια συζήτηση το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικό για τους τύπους που κάνουν την τρίχα τριχιά για να κατηγορήσουν το σύστημα και όσους μετριοπαθείς και συνετούς το στηρίζουν.

Σας τις θυμίζω εν τάχει και χωρίς πολλές πολλές λεπτομέρειες: ΚΕΕΛΠΝΟ, τα δάνεια των κομμάτων από τις τράπεζες, η ιστορία με τη Novartis, η υπόθεση των υποκλοπών - συγγνώμη των νόμιμων επισυνδέσεων. Στο τελευταίο ζήτημα δεν υπάρχει για την ώρα καταγγελία από τους κατά φαντασίαν εισαγγελείς για μίζες ή για διασπάθιση δημόσιου χρήματος, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα κατασκευάσει το διεστραμμένο μυαλό τους. Οπότε, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μη βυθιστούμε στον βούρκο της τοξικότητας όπου θέλουν να μας ρίξουν οι συκοφάντες πλήρους απασχόλησης. Καθαρές λύσεις λοιπόν, από καθαρά χέρια. Το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας έχει και τα δύο.

---

Ανάγωγα

Ωραία τα πάνε οι Συντηρητικοί στη Βρετανία. Έφυγε ο σαχλός, ήρθε η… σοβαρή, αλλά τα ποσοστά πέφτουν.

t.pappas@efsyn.gr

«Αφιέρωμα στο Αντιστασιακό τραγούδι» στη Νίκαια, την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου στο «Μνημείο Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς» ( 8μ.μ.)

 

«Αφιέρωμα στο Αντιστασιακό τραγούδι» στη Νίκαια,  την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου

Εκδήλωση με τίτλο: «Αφιέρωμα στο αντιστασιακό τραγούδι» οργανώνει την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2022 η Νομαρχιακή Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ Πειραιά. Θα παρουσιαστεί ένας επιλεγμένος κύκλος τραγουδιών από την Εθνική Αντίσταση, τους Λαμπράκηδες, τον Αντιδικτατορικό Αγώνα και την Μεταπολίτευση μέχρι και τις μέρες μας.

Συμμετέχουν:

Κώστας Θωμαΐδης-κιθάρα: Νίκος Χατζηελευθερίου

Γιώργος Μεράντζας – ακορντεόν: Ντάσο Κούρτι

Πέννυ Ξενάκη -πιάνο: Κώστας Γιαννάκης

Ιστορική έρευνα-παρουσίαση: Δρ. Βασιλική Λάζου, ιστορικός, διδάσκουσα Τμήματος Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 8μ.μ, στον ιστορικό χώρο του «Μνημείου Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς» (διεύθυνση Ηλιουπόλεως 102 Νίκαια, 400μ δυτικά, από το Σταθμό Μετρό Νικαίας)

Μνημείο Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς

Κατέπεσαν πλήρως οι συκοφαντίες του Χρήστου Ράπτη (iefimerida.gr) εναντίον της Βασιλικής Θάνου περί εκβιασμού του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου: στο αρχείο οι καταγγελίες Βγενόπουλου κατά Θάνου!

 

Στο αρχείο οι καταγγελίες Βγενόπουλου κατά Θάνου

Για δεύτερη φορά ο σχετικός φάκελος μπήκε στο αρχείο

Φωτ. INTIME

Ιωάννα Μάνδρου

Η Καθημερινή

kathimerini.gr

29.09.2022 • 

______________________

Στο αρχείο τέθηκε για δεύτερη φορά η υπόθεση που αφορά στις καταγγελίες του εκλιπόντος επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου, που είχε εξαπολύσει βαρύτατες κατηγορίες κατά της επιτίμου Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου.

Η δεύτερη κατά σειρά έρευνα διενεργήθηκε από την Οικονομική Εισαγγελία, και όπως έγινε γνωστό, με ανακοίνωση της κυρίας Θάνου, το αποτέλεσμα της υπήρξε και πάλι υπέρ της αρχειοθέτησης του σχετικού φακέλου.

Η δεύτερη έρευνα για τις καταγγελίες Βγενόπουλου περί μη νόμιμων απαιτήσεων από την τότε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, προκειμένου να τακτοποιηθούν ποινικές του υποθέσεις, μέσω τρίτου προσώπου, ξεκίνηςε με αφορμή την δημοσιοποίηση από γνωστό ιστότοπο (iefimerida.gr) ηχητικού ντοκουμέντου με σχετικές συνομιλίες για τις καταγγελίες Βγενόπουλου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Βασιλικής Θάνου: 

Μετά την ανάσυρση της από 11-05-2016 μηνυτήριας αναφοράς του Ανδ. Βγενόπουλου, που διατάχθηκε, την 5-5-2022, από τον Οικονομικό Εισαγγελέα Αθηνών Χρ. Μπαρδάκη και μετά από νέα έρευνα, που διεξήχθη από τον επίκουρο Οικονομικό Εισαγγελέα Μκ. Ποιμενίδη, ο τελευταίος, με την υπ’ αριθμόν 1503/2022 διάταξή του, έκρινε ότι ουδόλως αποδείχθηκαν οι καταγγελίες του Α. Βγενόπουλου κατά της Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου και ότι η ως άνω μηνυτήρια αναφορά πρέπει να τεθεί στο αρχείο, για δεύτερη φορά.

Ο Οικονομικός Εισαγγελέας, εκτός από την εκ νέου αξιολόγηση όλου του αποδεικτικού υλικού, το οποίο είχε ήδη συλλεγεί και αξιολογηθεί, κατά το 2016, από την Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Άννα Ζαΐρη, συγκέντρωσε και άλλα στοιχεία και ερεύνησε, επιπλέον και το ηχητικό – συνομιλία, μεταξύ του Α. Βγενόπουλου και της Δ.Μ., την οποία είχε καταγράψει, τον Απρίλιο του 2016, ο ίδιος ο μετέπειτα αποβιώσας επιχειρηματίας, χωρίς όμως ουδέποτε να επικαλεσθεί το εν λόγω ηχητικό, ούτε κατά την κατάθεση της μηνυτήριας αναφοράς του ούτε και αργότερα, όταν κλήθηκε και εξετάσθηκε, ως μάρτυρας, ενώπιον του Εισαγγελέα.

Το ηχητικό αυτό δημοσιοποιήθηκε, δια μέσου του διαδικτύου, μετά πάροδο έξι (6) χρόνων, με το από 23-2-2022, δημοσίευμά της ιστοσελίδας iefimerida.gr, χωρίς ο υπεύθυνος αυτής να εξηγήσει ποτέ με ποιον σκοτεινό και ύποπτο τρόπο περιήλθε στα χέρια του και κυρίως για ποιο λόγο, αντί να καταθέσει το εν λόγω στοιχείο στην Εισαγγελία, όπως υποχρεούται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, να το αναρτήσει το διαδίκτυο, παρουσιάζοντας ψευδώς ότι από το ηχητικό αυτό αποδεικνυόταν δήθεν πως η «Θάνου εκβίαζε τον Βγενόπουλο», διασύροντας έτσι την επίτ. Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και πρώην Πρωθυπουργό, η οποία υπηρέτησε, επί 42 χρόνια την Δικαιοσύνη, χαρακτηριζόμενη από όλους ως ακέραιη και έντιμη Δικαστική Λειτουργός. Ο Οικονομικός Εισαγγελέας μετά από ενδελεχή έρευνα αρκετών μηνών, εκτιμώντας το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, αποφάσισε ότι ουδόλως αποδείχθηκε ότι η Πρόεδρος Βασιλική Θάνου απέστειλε την Δ.Μ., ως αγγελιοφόρο της, για να ζητήσει ανταλλάγματα από τον επιχειρηματία Ανδ. Βγενόπουλο. (Υπενθυμίζεται ότι στην ίδια κρίση είχε καταλήξει και η έρευνα της Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Άννας Ζαΐρη που διεξήχθη το 2016).

Ως ιδιαιτέρως εξάρσιμο σημειώνεται το γεγονός ότι η ίδια η επιτ. Πρόεδρος, Βασιλική Θάνου, την 1/9/2022, με αίτηση η οποία κατετέθη ενώπιον του αρμοδίου Οικονομικού Εισαγγελέα, ζήτησε να κληθεί και να καταθέσει, εκ νέου, για την αρχειοθετημένη πλέον υπόθεση, πλην όμως ο ίδιος ο διενεργών την έρευνα κ Εισαγγελέας, έκρινε ότι ουδόλως τούτο ήταν αναγκαίο για την πορεία/2η αρχειοθέτηση της εν λόγω μηνυτήριας αναφοράς.

Κατά συνέπεια, κατέπεσαν πλήρως οι συκοφαντίες εναντίον της Βασιλικής Θάνου, οι οποίες περιέχονταν στο δημοσίευμα της ως άνω ιστοσελίδας δηλ. α)ότι δήθεν, από το ηχητικό που δημοσιοποίηση πρόκυπτε πως η Θάνου εκβίαζε τον Βγενόπουλο και πως και πως αποδεικνύονταν οι εναντίον της καταγγελίες, παραβιάζοντας έτσι και το τεκμήριο αθωότητας, το οποίο υποχρεούνται να σέβονται οι δημοσιογράφοι, σύμφωνα με τους κανόνες της δημοσιογραφικές δεοντολογίας και β) ότι δήθεν η προηγούμενη, περί αρχειοθέτηση εισαγγελική διάταξη ήταν διαβλητή με αποτέλεσμα μεθόδευσης μεταξύ της Βασιλικής Θάνου και της Άννας Ζαΐρη.

Αναμένεται η έκδοση της απόφασης, επί της αγωγής αποζημίωσης, την οποία έχει ασκήσει η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου επίτ. Βασιλική Θάνου, κατά του υπευθύνου της ως άνω ιστοσελίδας , Χρήστου Ράπτη , για την προσβολή της προσωπικότητάς της.

Πάσχος Μανδραβέλης, αρθρογράφος Καθημερινής: Αισχρή η στάση της Νέας Δημοκρατίας στην Εξεταστική !

 

Πάσχος Μανδραβέλης, αρθρογράφος Καθημερινής: Αισχρή η στάση της Νέας Δημοκρατίας  στην Εξεταστική !– Το «απόρρητο» πρέπει να πέσει , «διότι δημιουργεί πολιτικά προηγούμενα τα οποία δεν θα είναι καλά για το μέλλον της χώρας»

Μιλώντας στην εκπομπή «Επί του πιεστηρίου» του Kontra Channel, ο Πάσχος Μανδραβέλης άσκησε δριμεία κριτική συνολικά στη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Η κριτική του αρθρογράφου της Καθημερινής βασίζεται σε δύο άξονες, αφενός ο Π.Μανδραβέλης χαρακτήρισε «αισχρή η στάση της ΝΔ στην εξεταστική για τις υποκλοπές» και αφετέρου αποδόμησε το βασικό επιχείρημα Μητσοτάκη περί απορρήτου.

«Το θέμα δεν τελειώνει, γιατί έχουν μείνει σκιές. Η στάση της Νέας Δημοκρατίας στην εξεταστική ήταν αισχρή… Το θέμα έχει πάρει και διεθνείς διαστάσεις, το κοιτάει το Ευρωκοινοβούλιο, με αποτέλεσμα να μείνουν οι “ουρές”. Πολιτικά πλήττεται η κυβέρνηση», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Πάσχος Μανδραβέλης και αναφορικά με το επικίνδυνο επιχείρημα για το απόρρητο σχολίασε :

«Ελπίζω ότι αυτή η θεωρία περί απορρήτου, η οποία διακινήθηκε από την κυβέρνηση και από τους κρατικούς λειτουργούς κάποια στιγμή πρέπει να καταπέσει, σε κάποιο δικαστήριο και τα λοιπά… Αυτή η θεωρία του απορρήτου κάπως πρέπει να πέσει διότι δημιουργεί πολιτικά προηγούμενα τα οποία δεν θα είναι καλά για το μέλλον της χώρας».

Σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση από το αρθρογράφο της Καθημερινής για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων

The Lost Moment (1947) Η Χαμένη Στιγμή: ένα καλοσκηνοθετημένο μελοδραματικό ψυχολογικό θρίλερ

Όταν το μυθιστόρημα του Χένρι Τζέιμς "Τα χαρτιά του Άσπερν" μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη    ως The Lost Moment (1947) /Η Χαμένη Στιγμή. σε ένα καλοσκηνοθετημένο μελοδραματικό ψυχολογικό θρίλερ

Χένρι Τζέιμς (1843-1916) - Βικιπαίδεια

The Aspern Papers - Wikipedia

Τα χαρτιά του Άσπερν
Ένας κριτικός της λογοτεχνίας προσπαθεί να αποκτήσει την εύνοια δύο γυναικών, που κατοικούν σ’ ένα βενετσιάνικο αρχοντικό, σκοπεύοντας να τους αποσπάσει – με κάθε μέσο – τα γράμματα του Αμερικανού ποιητή Τζέφρι Άσπερν, πού φημολογείται ότι είχε ερωτικό δεσμό με την οικοδέσποινα.

 Σ’ αυτή τη νουβέλα εκείνο πού έρχεται σε πρώτο επίπεδο είναι το στοιχείο της ειρωνείας, που ο Χ. Τζέιμς το χρησιμοποιεί άφθονα κυρίως στους διάλογους του. Το απρόβλεπτο και ασυνήθιστο τέλος της νουβέλας είναι κι αυτό μια ειρωνική ανταπόκριση στις συνεχείς και απεγνωσμένες προσπάθειες τού λογοτεχνικού κριτικού να γίνει κάτοχος των επιστολών του Τζέφρυ Άσπερν.

 Director: Martin Gabel 

Writers: Leonardo Bercovici, Henry James 

Stars: Robert Cummings, Susan Hayward, Agnes Moorehead

Claudio Monteverdi: The Coronation of Poppea/Η στέψη της Ποππαίας (Part 1& 2)

Η στέψη της Ποππαίας

 Η ιστορία διαδραματίζεται στη Ρώμη γύρω στο 63 π.Χ. όταν ο Αυτοκράτορας της Ρώμης, Νέρονας, αποφασίζει να εξορίσει την γυναίκα του, Οκτάβια, για να παντρευτεί και να στέψει αυτοκράτειρα στη θέση της την Σαμπίνα Ποππαία, με την οποία διατηρούσε εξωσυζυγικό δεσμό.

 

 «Η όπερα αυτή θεωρείται από τα αρτιότερα έργα του συνθέτη καθώς συμπεριλαμβάνει τραγικές, ρομαντικές αλλά και κωμικές στιγμές, πράγμα το οποίο ήταν μια νέα εξέλιξη για το ίδιο το είδος της όπερας. Οι χαρακτήρες του έργου αποτυπώνονται με πιο ρεαλιστικό τρόπο, ενώ σε σχέση με προηγούμενα έργα του, οι μελωδίες φαντάζουν πιο εύηχες. Στον αντίποδα άλλων λυρικών έργων της εποχής, ο Μοντεβέρντι γράφει για μικρότερη ορχήστρα, ενώ δίνει μικρότερη σημασία και στη χρήση της χορωδίας.»

Τουλάτου Ισμα Μ.Q

 

1567: Ο συνθέτης, ο Νέρων και η... Ποππαία!

tovima.gr)

 

The Coronation of Poppea from the Norwegian National Opera & Ballet 

A classic drama where the struggle for power and riches are the protagonists.

 

 Birgitte Christensen - Poppea

 Jacek Laszczkowski - Nerone 

Tim Mead - Ottone

 Ole Anders Tandberg - Stage Director

 Erlend Birkeland - Set Design 

Orchestra of the Norwegian National Opera 

Alessandro de Marchi - conductor

*****************************

L'incoronazione di Poppea - Wikipedia