Σα γεμίσει το φεγγάρι κι ασημένιο ρίξει πάγο με τον πυρετό στο αίμα φεύγω για το Σαντιάγο...

 Το «Ποιητής στη Νέα Υόρκη» είναι ένα βιβλίο με ποιήματα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του ποιητή,για πρώτη φορά το 1940. Τα ποιήματα αυτού του βιβλίου γράφτηκαν στην πόλη της Νέας Υόρκης, το 1929-1930, όπου ο ποιητής έζησε ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Σμίλη» το 1990 σε μετάφραση Βασίλη Λαλιώτη, και το 2005 από τις εκδόσεις «Τραυλός» σε μετάφραση του Χρίστου Γούδη. Το 1986 η δισκογραφική εταιρία CBS, τιμώντας την επέτειο των 50 χρόνων από τον θάνατο του Λόρκα, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Poetas en <p>&nbsp;Το «Ποιητής στη Νέα Υόρκη» είναι ένα βιβλίο με ποιήματα του Φεντερίκο
Γκαρθία Λόρκα που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του ποιητή,για πρώτη φορά
το 1940. Τα ποιήματα αυτού του βιβλίου γράφτηκαν στην πόλη της Νέας
Υόρκης, το 1929-1930, όπου ο ποιητής έζησε ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο
της Κολούμπια.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Σμίλη» το 1990 σε
μετάφραση Βασίλη Λαλιώτη, και το 2005 από τις εκδόσεις «Τραυλός» σε
μετάφραση του Χρίστου Γούδη.
Το 1986 η δισκογραφική εταιρία CBS, τιμώντας την επέτειο των 50 χρόνων
από τον θάνατο του Λόρκα, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Poetas en Nueva York»
(Poets in New York)», μια διεθνή παραγωγή που περιλαμβάνει μελοποιημένα
ποιήματα από την συλλογή αυτή. Leonard Cohen, Lluis Llach, Angelo
Branduardi, Victor Manuel, David Broza, Pepe και Paco De Lucia, David
Broza, Raimundo Fagner και Chico Buarque, Donovan, Manfred
Maurenbrecher, Patxi Andion και Μίκης Θεοδωράκης είναι οι συνθέτες που
μελοποίησαν τα ποιήματα αυτά.
Το ποίημα που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης είναι το «Φεύγω για το
Σαντιάγο» (ή «Son de negros en Cuba» όπως αλλιώς είναι γνωστό το ποίημα.
 Το τραγούδι ερμηνεύει ο Ζορζ Μουστακί και η απόδοση του ποιήματος στα
ελληνικά είναι του Μιχάλη Μπουρμπούλη

Ποίηση: Federico Garcia Lorca&amp;Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: George Moustaki

Σα γεμίσει το φεγγάρι
κι ασημένιο ρίξει πάγο
με τον πυρετό στο αίμα
φεύγω για το Σαντιάγο.

Εκεί που` χουν τα κορίτσια
το κορμί από μαστίχα
κι από το βαρύ αψέντι
όλοι πνίγονται στο βήχα.

Φέγγει ο ήλιος μες στη φλέβα
ήλιος μαύρος σαν κουρσάρος
φεύγω για το Σαντιάγο
κι όποιον θέλει ας πάρει ο Χάρος.

Μες στης φοινικιάς τοn ίσκιο
όπως χάρτινα φανάρια
άναψαν οι παπαγάλοι.
Μες στου δειλινού το βούρκο
Σαντιάγο, Σαντιάγο
μοιάζεις κόκκινο κοράλλι.

Σα γυρίσει το φεγγάρι
μην αρχίσεις να με ψάχνεις
θα` χω τρελαθεί απ` αγάπη
μες στο δίχτυ της αράχνης.

Σα τζιτζίκι το κορμί μου
θα` χει λιώσει από τη ζέστη
δίπλα σε καυτές γυναίκες
που μυρίζουνε ασβέστη.

Κάτω απ` το νερό μαχαίρι
άσπρο γυάλιζε σαν σπάρος
φεύγω για το Σαντιάγο
κι όποιον θέλει ας πάρει ο Χάρος.

Η πιο πιστή μετάφραση του Βασίλη Λαλιώτη που ακολουθεί δείχνει πόσο
κοντά ή μάλλον μακριά στο νόημα του ποιήματος του Λόρκα είναι οι στίχοι
του Μπουρμπούλη:

«Στο Σαντιάγο»

Όταν θα έρθει η πανσέληνος
θα πάω στο Σαντιάγο της Κούβας,
σ’ ένα αμάξι από μαύρο νερό
θα πάω στο Σαντιάγο.

Θα τραγουδάνε οι στέγες από φοινικιά,
θα πάω στο Σαντιάγο της Κούβας
όταν ο φοίνικας θα γίνει πελαργός
θα πάω στο Σαντιάγο.

Ζέστη λευκή, ξερά σποράκια
Ω Κούβα, τόξο από ανάσα και πηλό.
Κι η θάλασσα λουσμένη μες στην άμμο
θα πάω στο Σαντιάγο.
Στο Σαντιάγο
θα πάω στο Σαντιάγο της Κούβας
Στο Σαντιάγο
θα πάω στο Σαντιάγο.

Αύρα κι οινόπνευμα στις ρόδες,
η θάλασσα πνιγμένη μες στην άμμο,
σ’ ένα αμάξι από μαύρο νερό
θα πάω στο Σαντιάγο.

Θα τραγουδάνε οι στέγες από φοινικιά,
θα πάω στο Σαντιάγο της Κούβας.
Όταν ο φοίνικας θα γίνει πελαργός
θα πάω στο Σαντιάγο.

Cuando llegue la luna llena
iré a Santiago de Cuba,
iré a Santiago,
en un coche de agua negra.
Iré a Santiago.
Cantarán los techos de palmera.
Iré a Santiago.
Cuando la palma quiere ser cigüefla,
iré a Santiago.
Y cuando quiere ser medusa el plátano,
iré a Santiago.
Iré a Santiago
con la rubia cabeza de Fonseca.
Iré a Santiago.
Y con la rosa de Romeo y Julieta
iré a Santiago.
¡Oh Cuba! ¡Oh ritmo de semillas secas!
Iré a Santiago.
¡Oh cintura caliente y gota de madera!
Iré a Santiago.
¡Arpa de troncos vivos, caimán, flor de tabaco!
Iré a Santiago.
Siempre he dicho que yo iría a Santiago
en un coche de agua negra.
Iré a Santiago.
Brisa y alcohol en las ruedas,
iré a Santiago.
Mi coral en la tiniebla,
iré a Santiago.
El mar ahogado en la arena,
iré a Santiago,
calor blanco, fruta muerta,
iré a Santiago.
¡Oh bovino frescor de calaveras!
¡Oh Cuba! ¡Oh curva de suspiro y barro!
Iré a Santiago.</p>

Από συναυλία του Μίκη στο Bilbao, στις  30/10/1987 (Teatro Arriaga)