Η Τουρκία είναι «θύμα» των Ελλήνων και της Δύσης υποστηρίζει η ρωσική εφημερίδα «Moskovskij Komsomolets»!
Πηγή: tribune.gr
Η Τουρκία είναι το «θύμα» της Δύσης και των Ελλήνων, υποστηρίζει εξωφρενικό ρωσικό δημοσίευμα που αναδημοσιεύει το Βαλκανικό Περισκόπιο.
Σύμφωνα με το ρωσικό άρθρο, αφού η Δύση χρησιμοποίησε την Τουρκία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τώρα δεν τη χρειάζεται και για αυτό έχει πάρει την πλευρά της Ελλάδας.
Το ίδιο ρωσικό δημοσίευμα δικαιώνει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και αποκαλύπτει ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν ζήτησε απλά συγγνώμη από τον Βλάντιμιρ Πούτιν για την κατάρρευση του ρωσικού βομβαρδιστικού στη Συρία αλλά και πλήρωσε χρηματική αποζημίωση.
Διαβάστε το ρωσικό άρθρο, με τίτλο: Η Τουρκία έχει την προοπτική απόσυρσης από το ΝΑΤΟ – Η Ρωσία έχει την ευκαιρία να σύρει μια γειτονική χώρα στο πλευρό της
Η Τουρκία, ένα από τα παλαιότερα μέλη του ΝΑΤΟ, επίσημα ως Τουρκική
Δημοκρατία από το 1923, σχεδιάστηκε από τον ιδρυτή και τον πρώτο πρόεδρό
της, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ως ένα αδέσμευτο κράτος με το σύνθημα
«Ειρήνη στο εσωτερικό, Ειρήνη σε όλο τον κόσμο!»
Ωστόσο, οι εδαφικές αξιώσεις που προέβαλε η Σοβιετική Ένωση αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχετικά με τα Στενά, τον Βόσπορο και τα Δαρδανέλια, η Τουρκία αναγκάστηκε το 1952 να επιλέξει στον διεθνή χώρο τη δυτική πλευρά, την ένωση με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Η Τουρκία χρειάστηκε τη Δύση μερικές δεκαετίες και έπαιξε τον ρόλο της στην αντιπαράθεση με τη Σοβιετική Ένωση.
Οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ, τουλάχιστον δημόσια, έδιναν την ψευδαίσθηση της «μεγάλης συνεργασίας».
Η Τουρκία καταβάλλει τακτικά «εισφορές μέλους» στο ταμείο του ΝΑΤΟ και αναγκάστηκε να δεχθεί στο έδαφός της ξένα στρατεύματα αλλά και να στείλει το στρατό της στο εξωτερικό.
Έτσι, η κρίση της Κύπρου του 1974, κατά την οποία η Τουρκία έστειλε στρατό στο νησί για την προστασία του τοπικού πληθυσμού, η χώρα έλαβε την πρώτη της έκπληξη.
Έχοντας απόλυτο δίκαιο στις ενέργειές της η Τουρκία αποφάσισε να μην συμβαδίσει με το ΝΑΤΟ και τη Δύση, αλλά επέλεξε το «μοντέλο εταίρος» με τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς καμία υποστήριξη.
Αντίθετα, η Δύση, με όλη τη «συλλογικότητα της», πήρε την πλευρά του πραγματικού επιτιθέμενου, του άλλου μέρους του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας και των Ελληνοκυπρίων.
Παρότι, έχει διακηρύξει την ανεξαρτησία της εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Η διεθνής απομόνωση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Αλλά, φυσικά, το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ΝΑΤΟ άρχισε στην Τουρκία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το τέλος του «ψυχρού πολέμου».
Αποδείχθηκε ένα ακόμη γεγονός: Για το ΝΑΤΟ η Τουρκία ήταν ένα εργαλείο για την Σοβιετική Ένωση.
Αλλά με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, διαπιστώθηκε ότι εξέλειψε η «κομμουνιστική απειλή» και από τότε κανένας εταίρος της Δύσης δεν ενδιαφέρθηκε για τα τουρκικά συμφέροντα.
Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία Κουρδικής Αυτονομίας στο Ιράκ, και φήμες για το «Μεγάλο Κουρδιστάν», που σύμφωνα με τους δυτικούς ιδεολόγους θα πρέπει να περιέχει τους Κούρδους του Ιράκ, της Συρίας, του Ιράν και της Τουρκίας, κυρίως όμως της τελευταίας.
Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν μπορεί να υπολογίζει στην υποστήριξη του ΝΑΤΟ σε περίπτωση εξωτερικής απειλής, οι Τούρκοι το αντιλήφθηκαν στο τέλος του 2015, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «κρίσης του αεροπλάνου» με τη Ρωσία. (Την κατάρριψη από την Τουρκία ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους στη Συρία).
Τότε το ΝΑΤΟ επιδεικτικά αποσύρθηκε από τη ρωσο-τουρκική διένεξη, καλώντας τους Τούρκους να ασχοληθούν μόνοι τους με τη Ρωσία.
Όπως όλοι θυμόμαστε –γράφει το ρωσικό δημοσίευμα- στο τέλος η Τουρκία ζήτησε συγγνώμη και κατέβαλε αποζημιώσεις προς τη Ρωσία για την κατάρριψη και η αντιπαράθεση… τελείωσε.
Ιδιαίτερα, μετά την κρίση στην Κύπρο το 1974, τέθηκε από τις ΗΠΑ εμπάργκο όπλων.
Άλλωστε, εδώ και μια δεκαετία η Τουρκία προσπάθησε να αποκτήσει τους αμερικανικούς «Patriot», αλλά οι ΗΠΑ αρνήθηκαν την παράδοση του αμερικανικού συστήματος αεράμυνας.
Αυτό έστρεψε την Τουρκία στη Ρωσία και το 2017 υπογράφηκε μια συμφωνία με τη Ρωσία για τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400.
Το σύστημα των αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 δεν πρόκειται να παραμείνει σε κούτες μέσα σε σκονισμένες αποθήκες, όπως πιστεύουν ορισμένοι δυτικοί διανοητές, αλλά θα τεθούν σε λειτουργία τον Απρίλιο του 2020.
Οι Τούρκοι πιλότοι στις αρχές του καλοκαιριού του τρέχοντος έτους εκδιώχθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σπάζοντας ένα πρόγραμμα για τη χρήση των μαχητικών αεροσκαφών F-35.
Αυτό ήταν ακόμη ένα πλήγμα από τη Δύση.
Το ερώτημα είναι: Ποια πλευρά υποστηρίζει η Δύση και το ΝΑΤΟ;
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία και η Ελλάδα είναι μέλη του ΝΑΤΟ, η Δύση βρίσκεται στην πλευρά της Ελλάδας.
Το σήμα εστάλη για άλλη μια φορά στην Τουρκία:
Ότι τα εθνικά της συμφέροντά δεν είναι στη Δύση, όχι απλά δεν λαμβάνονται υπόψη, αλλά, και ανοιχτά παραβιάζονται…
Σύμφωνα με το ρωσικό άρθρο, αφού η Δύση χρησιμοποίησε την Τουρκία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τώρα δεν τη χρειάζεται και για αυτό έχει πάρει την πλευρά της Ελλάδας.
Το ίδιο ρωσικό δημοσίευμα δικαιώνει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και αποκαλύπτει ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν ζήτησε απλά συγγνώμη από τον Βλάντιμιρ Πούτιν για την κατάρρευση του ρωσικού βομβαρδιστικού στη Συρία αλλά και πλήρωσε χρηματική αποζημίωση.
Διαβάστε το ρωσικό άρθρο, με τίτλο: Η Τουρκία έχει την προοπτική απόσυρσης από το ΝΑΤΟ – Η Ρωσία έχει την ευκαιρία να σύρει μια γειτονική χώρα στο πλευρό της
Η Τουρκία, ένα από τα παλαιότερα μέλη του ΝΑΤΟ, επίσημα ως Τουρκική
Δημοκρατία από το 1923, σχεδιάστηκε από τον ιδρυτή και τον πρώτο πρόεδρό
της, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ως ένα αδέσμευτο κράτος με το σύνθημα
«Ειρήνη στο εσωτερικό, Ειρήνη σε όλο τον κόσμο!»Ωστόσο, οι εδαφικές αξιώσεις που προέβαλε η Σοβιετική Ένωση αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχετικά με τα Στενά, τον Βόσπορο και τα Δαρδανέλια, η Τουρκία αναγκάστηκε το 1952 να επιλέξει στον διεθνή χώρο τη δυτική πλευρά, την ένωση με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Η Τουρκία χρειάστηκε τη Δύση μερικές δεκαετίες και έπαιξε τον ρόλο της στην αντιπαράθεση με τη Σοβιετική Ένωση.
Οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ, τουλάχιστον δημόσια, έδιναν την ψευδαίσθηση της «μεγάλης συνεργασίας».
Η Τουρκία καταβάλλει τακτικά «εισφορές μέλους» στο ταμείο του ΝΑΤΟ και αναγκάστηκε να δεχθεί στο έδαφός της ξένα στρατεύματα αλλά και να στείλει το στρατό της στο εξωτερικό.
Το πρόβλημα της Τουρκίας με την Κύπρο και τους Έλληνες
Ωστόσο, το πρώτο πρόβλημα ξεκίνησε όταν η Τουρκία προσπάθησε να υπερασπισθεί τον εαυτό της και να μην εμποδιστούν τα εθνικά της συμφέροντα.Έτσι, η κρίση της Κύπρου του 1974, κατά την οποία η Τουρκία έστειλε στρατό στο νησί για την προστασία του τοπικού πληθυσμού, η χώρα έλαβε την πρώτη της έκπληξη.
Έχοντας απόλυτο δίκαιο στις ενέργειές της η Τουρκία αποφάσισε να μην συμβαδίσει με το ΝΑΤΟ και τη Δύση, αλλά επέλεξε το «μοντέλο εταίρος» με τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς καμία υποστήριξη.
Αντίθετα, η Δύση, με όλη τη «συλλογικότητα της», πήρε την πλευρά του πραγματικού επιτιθέμενου, του άλλου μέρους του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας και των Ελληνοκυπρίων.
Η Κατεχόμενη Κύπρος και η ΤΔΒΚ
Από τότε και μέχρι σήμερα, η Τουρκία δεν κατάφερε να συμψηφίσει την Κυπριακή Κρίση, ούτε να κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση για την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ).Παρότι, έχει διακηρύξει την ανεξαρτησία της εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Η διεθνής απομόνωση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Αλλά, φυσικά, το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ΝΑΤΟ άρχισε στην Τουρκία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το τέλος του «ψυχρού πολέμου».
Αποδείχθηκε ένα ακόμη γεγονός: Για το ΝΑΤΟ η Τουρκία ήταν ένα εργαλείο για την Σοβιετική Ένωση.
Αλλά με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, διαπιστώθηκε ότι εξέλειψε η «κομμουνιστική απειλή» και από τότε κανένας εταίρος της Δύσης δεν ενδιαφέρθηκε για τα τουρκικά συμφέροντα.
Το Μεγάλο Κουρδιστάν
Αυτό έγινε εμφανές κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αγνόησαν εντελώς τις εκκλήσεις της Τουρκίας για τους Κούρδους του Ιράκ.Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία Κουρδικής Αυτονομίας στο Ιράκ, και φήμες για το «Μεγάλο Κουρδιστάν», που σύμφωνα με τους δυτικούς ιδεολόγους θα πρέπει να περιέχει τους Κούρδους του Ιράκ, της Συρίας, του Ιράν και της Τουρκίας, κυρίως όμως της τελευταίας.
Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν μπορεί να υπολογίζει στην υποστήριξη του ΝΑΤΟ σε περίπτωση εξωτερικής απειλής, οι Τούρκοι το αντιλήφθηκαν στο τέλος του 2015, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «κρίσης του αεροπλάνου» με τη Ρωσία. (Την κατάρριψη από την Τουρκία ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους στη Συρία).
Τότε το ΝΑΤΟ επιδεικτικά αποσύρθηκε από τη ρωσο-τουρκική διένεξη, καλώντας τους Τούρκους να ασχοληθούν μόνοι τους με τη Ρωσία.
Όπως όλοι θυμόμαστε –γράφει το ρωσικό δημοσίευμα- στο τέλος η Τουρκία ζήτησε συγγνώμη και κατέβαλε αποζημιώσεις προς τη Ρωσία για την κατάρριψη και η αντιπαράθεση… τελείωσε.
Η Δύση αρνείται παράδοση σύγχρονων όπλων στην Τουρκία
Οι Τούρκοι συνειδητοποίησαν εδώ και πολύ καιρό ότι δεν μπορούν να προμηθευτούν από τη Δύση σύγχρονα οπλικά συστήματα.Ιδιαίτερα, μετά την κρίση στην Κύπρο το 1974, τέθηκε από τις ΗΠΑ εμπάργκο όπλων.
Άλλωστε, εδώ και μια δεκαετία η Τουρκία προσπάθησε να αποκτήσει τους αμερικανικούς «Patriot», αλλά οι ΗΠΑ αρνήθηκαν την παράδοση του αμερικανικού συστήματος αεράμυνας.
Αυτό έστρεψε την Τουρκία στη Ρωσία και το 2017 υπογράφηκε μια συμφωνία με τη Ρωσία για τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400.
Το σύστημα των αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 δεν πρόκειται να παραμείνει σε κούτες μέσα σε σκονισμένες αποθήκες, όπως πιστεύουν ορισμένοι δυτικοί διανοητές, αλλά θα τεθούν σε λειτουργία τον Απρίλιο του 2020.
Οι Τούρκοι πιλότοι στις αρχές του καλοκαιριού του τρέχοντος έτους εκδιώχθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σπάζοντας ένα πρόγραμμα για τη χρήση των μαχητικών αεροσκαφών F-35.
Αυτό ήταν ακόμη ένα πλήγμα από τη Δύση.
Η Δύση υποστηρίζει την Ελλάδα και όχι την Τουρκία…
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια εξέλιξη στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ της Τουρκίας και της ΤΔΒΚ από τη μία πλευρά και της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας από την άλλη, για τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή.Το ερώτημα είναι: Ποια πλευρά υποστηρίζει η Δύση και το ΝΑΤΟ;
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία και η Ελλάδα είναι μέλη του ΝΑΤΟ, η Δύση βρίσκεται στην πλευρά της Ελλάδας.
Το σήμα εστάλη για άλλη μια φορά στην Τουρκία:
Ότι τα εθνικά της συμφέροντά δεν είναι στη Δύση, όχι απλά δεν λαμβάνονται υπόψη, αλλά, και ανοιχτά παραβιάζονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου