Το λυκόφως ενός σατιρικού "θεού"

Aπό τον Ισοβίτη στον Παναγιώταρο

τάδε έφη SFY

13 Οκτ 2017 

Πηγή: jungle-report.blogspot.gr

 

Για τη συντηρητική μεταστροφή και τη γενικότερη ηθική κατρακύλα του Αρκά έχουν γραφτεί αρκετά καλά άρθρα (ενδεικτικά: Αρκάς: η θλιβερή κατάπτωση μιας μεγαλοφυΐας) και δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε εκ νέου.

Ο μεγάλος δημιουργός δεν παύει να μας εκπλήσσει. Κάθε φορά που νομίζουμε ότι κάποιο σκίτσο του έχει πιάσει πιάτο, επιστρέφει πάντα με ένα καινούργιο, ακόμη πιο χαμηλής ποιότητας, για να μας διαψεύσει. Όμως το πιο πρόσφατό του είναι η επιτομή της ακροδεξιάς ρητορικής. Για τον Αρκά, όψιμα στρατευμένο πολιτικό γελοιογράφο, ένα νομοσχέδιο-σταθμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως ήταν αυτό για την ταυτότητα φύλου και ένα άλλο νομοσχέδιο για την ιατρική νομιμοποίηση της κάνναβης (με τεκμηριωμένα θεραπευτικές ιδιότητες για συγκεκριμένες ασθένειες), είναι αντιπερισπασμός για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης.

Αφήνουμε στην άκρη ότι ο Αρκάς ανακάλυψε τη ληστρική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων μόλις το 2015, όταν αυτή έχει βυθίσει την κοινωνία στη φτωχοποίηση ήδη από το 2010. Επίσης προσπερνάμε τις φωνές εκείνων που αναπολούν εμμονικά τον παλιό Αρκά, διαμαρτυρόμενοι για την κατρακύλα του καλλιτέχνη. Σαφώς και ο Αρκάς δεν θα δώσει λόγο σε κανέναν για τις πολιτικές του απόψεις και θα συνεχίσει να εκφράζεται όπως αυτός πιστεύει.

Άλλωστε η καπιταλιστική κρίση, και ειδικά η περίοδος διαχείρισής της από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήταν μια καλή ευκαιρία για να πέσουν οι μάσκες όλων μας, δεξιών κι αριστερών, βγάζοντας τον πραγματικό μας εαυτό: τον καλύτερο ή τον χειρότερο. Και η ελευθερία της έκφρασης πρέπει να συνεχίσει να ισχύει για όλους, ακριβώς για να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι και να μην υποκρινόμαστε άλλο μεταξύ μας.

Σε αυτό που θέλουμε να σταθούμε είναι στην υποδοχή που επιφύλαξε στο τελευταίο σκίτσο του Αρκά, αυτός εδώ:

Θα αντιτείνει κάποιος ότι ο Αρκάς δεν είναι άμεσα υπεύθυνος για το ποιοι αναπαράγουν και διαφημίζουν τα σκίτσα του, θεωρώντας πως έτσι προμοτάρουν την ατζέντα τους. Άλλωστε οι φασίστες έχουν καπηλευτεί πολύ σημαντικότερα πράγματα από ένα επιεικώς άστοχο σκιτσάκι, για να "δικαιώσουν" τις ιδέες τους.

Όταν όμως οι νοσταλγοί του Άουσβιτς ταυτίζονται με ένα σκίτσο του δημιουργού του Ισοβίτη και της Σόου Μπίζνες, τότε ο δημιουργός πρέπει να αναρωτηθεί τι δεν πάει καλά.

Ας ευχηθούμε τουλάχιστον ολόψυχα η συνεργασία του να περιοριστεί στο Πρώτο Θέμα και να μην επεκταθεί στον Στόχο και τη Χρυσή Αυγή!