Ω ψυχή μου, ξύπνα από τη νάρκη σου, πέταξε τα ενδύματα του Νάρκισσου

 

 Έργο του Brian Despain

Σκοτεινή μπαλάντα

Αν κι η υπομονή μου είναι πελώρια
κι ανοχή μου δίχως όρια,
με κουράζουν τα ελευθέρια ήθη:
οι ξανθιές με τα εξεζητημένα στήθη,
τ΄ανοιχτά πανάκριβα αυτοκίνητα,
οι εκπτώσεις, οι ευκαιρίες και τα κίνητρα.
Με καταπονούν τα ανώτερα  αισθήματα
των ανθρώπων που ανασύρουν σπάνια ρήματα,
η πλατιά γενναιοφροσύνη που υπερβαίνει
βασικές διαφορές και εν γένει
στοιχειώδεις διακρίσεις που χωρίζουν (και σωστά)
τα ψυχρά κι ανόητα από τα ζεστά.

Αποστρέφομαι τα ολοστρόγγυλα
πράγματα που λάμπουν και τα βογγητά
των βαμμένων καλλονών , που λίγο πείθουν.
Ζηλεύω τους ήρωες των μύθων.
Ξέρουν πως θα πέσουν , όμως επιμένουν:
εκλεκτή βορά του πεπρωμένου.

Ω ψυχή μου, ξύπνα από τη νάρκη σου,
πέταξε τα ενδύματα του Νάρκισσου.
Σήκω απ΄τη βαθιά σου πολυθρόνα,
βάδισε στο μάτι του κυκλώνα:
στην καρδιά του σκότους όπου, λάφυρο,
σε προσμένει αχνοφεγγοβολώντας το άπειρο.

Νάσος Βαγενάς, Σκοτεινές μπαλλάντες και άλλα ποιήματα, Κέδρος, (2001)