Πέτρος Γαϊτάνος: Ο Σάκης Ρουβάς του Πάσχα
Ο ΤΑΖ έπαιξε τους δίσκους του ανάποδα για να ανακαλύψει κρυφά μηνύματα, αλλά μυστηριωδώς έσπασε το πικάπ.
Παύλος Μεθενίτης
Επεσε όλο το γραφείο πάνω μου όταν είπα να γράψω για Γαϊτάνο να με συγκρατήσουν να μην κάνω το κειμενάκι ιερό άβατο σε μπουρδελάκι. Το τσεκάρω όσο γράφω, γιατί ο Πέτρος Γαϊτάνος, πραγματικά, όταν ξεμπερδέψει με τα εξαπτέρυγα, τα φτερά, τα πούπουλα, τις φωτογραφίες που του βάζουν πάνω από το κεφάλι του φωτοστέφανο, τα χέρια σε πόζα μπαλαρίνας να βγάζουν φλόγες και το βλέμμα θλιμμένης Μαγδαληνής (που πήγε όμως πρώτα κομμωτήριο) θα καταλάβει πως όταν η Καίτη Γαρμπή τραγουδούσε «θα πλέξω τούλι για τον Χριστούλη» ήταν πολύ πιο ξηγημένη όσον αφορά το θρησκευτικό trash. Εχει πάρει πτυχία, έχει βραβευτεί, έχει τραγουδήσει Θεοδωράκη, υπήρξε μεγάλη ελπίδα για το ελληνικό τραγούδι με μια πραγματικά σπάνια, αγγελική φωνή. Εκεί είναι που το μπέρδεψε το παλικάρι, στο «αγγελική» δηλαδή, και αισθάνθηκε ξαφνικά να του μπαίνει η Ζαν ντ’ Αρκ μέσα στο μιζανπλί.
Καραπιπερίμ, Νεφελίμ, Ελοχίμ, όλα τα εις -ίμ στην πίστα
Σε χρόνο μηδέν (ή προμελετημένο;) ήρθε η θεία φώτιση με το σουξέ που προκάλεσε ο δίσκος του «Ωρα ενάτη» με ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας, μια πραγματικά υπέροχη δουλειά. Ε, μετά του ήρθε ότι υπάρχει και ώρα δεκάτη και ενδεκάτη και δωδεκάτη. Σέβομαι την πίστη κάθε ανθρώπου όπως σέβομαι και τις γνώσεις του Πέτρου Γαϊτάνου πάνω στην υπέροχη και ξεχασμένη βυζαντινή μουσική και τις αρχικές του προσπάθειες να μεταδώσει αυτό το πάθος. Το πάθος όμως, φίλε, είναι πουτάνα πράγμα, ούτε καν ο τροπάριος της Κασσιανής που μετανιώνει. Γιατί από φορέα, πομπό μιας αξίας και τέχνης, μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις ότι είσαι η ίδια η τέχνη και όταν το πάθεις αυτό και πάσχεις και από ναρκισσισμό και σύγχυση απόψεων, αρχίζεις να συμπεριφέρεσαι σαν την Μπέσσυ Αργυράκη όταν τραγουδούσε «Κορμί κι αλάτι κι άσπρα πουλιά... Το περσινό μας καλοκαίρι του έρωτά μας τ’ άγιο χέρι το ’κανε εικόνα». Ναι, κλαίουσα και με μύρα. Γιατί, συγγνώμη κιόλας, κυρ Πέτρο μου, όλες σου οι πόζες είναι σαν την Παναγιά που περιμένει τον κρίνο με τον φωτισμό που χρησιμοποιούσε κάποτε η Βουγιουκλάκη, μετά η Σεμίνα Διγενή και τώρα η Ναταλία Γερμανού (ξέρεις, αυτό το «καμένο» λευκό που δεν διακρίνεις χαρακτηριστικά). Δεν σε προσβάλλω, σε προσβάλλεις. Φωτογραφίες με την μπουζουξού (τίμια τουλάχιστον) Στέλλα Γεωργιάδου, ντυμένος με μπουστάκι Διονύσου και το κεφάλι σου ως τίμια κάρα από το οποίο, όπως δήλωσες, οι θαυμάστριές σου προσπαθούν να πάρουν τρίχες. Ναι, προφανώς για να τις πάνε σε βιοχημικό εργαστήριο να δούνε τι αντοχές έχει η τρίχα η αγιασμένη στο ντεκαπάζ.
Εσύ έχεις καβαντζώσει μπουζουκοπίστα στον Παράδεισο με χορευτικά από διαβολάκια την ώρα που θα μασάς φύλλα δάφνης και μπουκωμένος θα ψάλλεις προφητείες και οράματα: «Αποφεύγω τα ΜΜΜ. Πρέπει να ξέρετε ότι οι δαίμονες συχνά έχουν ανθρώπινη μορφή και προσπαθούν να περάσουν απαρατήρητοι, συχνά βλέπω καθημερινούς ανθρώπους να με προσπερνούν· μια φορά άρπαξα έναν από αυτούς και του φώναξα: “Σπορά του Μαγώγ. Οπλή του Βάαλ. Μύκητα του Γιογκόθ. Σύγχρονε Φιλισταίε. Εξαφανίσου στο όνομα του Χριστού και της Παναγιάς”». Ο Λιακόπουλος δεν θα τα έλεγε καλύτερα ούτε ο Αδωνης, γι’ αυτό και τον καπάρωσε για την Ευγενία Μανωλίδου να γράψουν μαζί τραγούδια όπερα, τα «Καραπιπερίμ Νεφελίμ Ελοχίμ, άφησε τα πλούτη σου και τον Ιμπραήμ».
Απολυτίκιο του τσαμπουκά της Χρυσής Αυγής
Πρώτα θα ξεμπερδέψουμε με τις αδερφές, που τις δέχεται αν είναι σεμνές μέσα στην αμαρτία τους, αν και πρέπει να τσεκάρει λίγο το θεματάκι μετά τη δήλωσή του στον Αρναούτογλου: «Το πολύ μακρύ μαλλί δεν είναι ο εαυτός μου, μου αρέσουν τα αγορίστικα χαρακτηριστικά μου. Γιατί το μακρύ μαλλί, επειδή είμαι λίγο ξανθός και έχω λίγο γλυκά χαρακτηριστικά και σαν άνθρωπος είμαι πιο μαλακός, θα λέγαμε ότι αφαιρεί λίγο από την αγορίστικη φυσιογνωμία μου και δεν μου αρέσει να βγαίνω έτσι, δεν είμαι εγώ αυτό». Εκεί βέβαια με φιλική συμμετοχή, μπορεί να τον βοηθήσει η Χρυσή Αυγή, που επίσης τη λατρεύει προφανώς επειδή κάποτε φωτογραφήθηκε με ένα φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι του και σε συνδυασμό με το ντεκαπάζ, την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και τον φανερό καημό του να τραγουδήσει απολυτίκια στο καρναβάλι της Πάτρας τού προκάλεσαν ταύτιση: «Μ’ αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής και πολλές φορές θα ήθελα να κάνει αυτό που κάνουν τα μέλη της... Ξέρετε πόσες φορές μου έρχεται να σπάσω στο κεφάλι των μαύρων που πουλάνε τα πειρατικά;». Συγγνώμη, κυρ Πέτρο μου, αλλά αν ήμουν μαύρος που πούλαγε πειρατικά και με θεωρείτε τόσο μαλάκα ώστε να ξεροσταλιάζω το μεσημέρι και ανάμεσα σε Ρουβά, Βανδή να προτείνω με κίνδυνο της σωματικής μου ακεραιότητας να αγοράσουν και πειρατικό Γαϊτάνο, θα σας έσπαγα εγώ το κεφάλι επειδή με θεωρείτε μαλάκα. Εκτός αν προτιμούσατε να σας κάνω κάτι άλλο, που δεν θα σας έκανα όμως τη χάρη. Απευθυνθείτε γι’ αυτό στους χρυσαυγίτες φίλους σας, ψάλλοντας: «Ευλόγησον, κάνω μπούκλα τα μαλλιά μου να φανεί η ομορφιά μου».
Πάρε τρία μ να 'χεις
Ενα
«Με σκανδαλίζει όταν στους ναούς οι γυναίκες πηγαίνουν στη δεξιά πλευρά που είναι οι άντρες. Μπορούν να σκανδαλίσουν με μια ματιά τους»
Δύο
«Μια κοπέλα έκανε για μένα απόπειρα αυτοκτονίας έξω από την πόρτα μου. Βγήκε η αδερφή μου έξω και ανακάλυψε ότι η κοπέλα είχε πάρει χάπια»
Τρία
«Μπορεί δύο άντρες να έχουν ακόμη και ομοφυλοφιλική σχέση. Γνωρίζοντας όμως ότι είναι αμαρτία, αν δεν σκανδαλίζουν άλλους, είναι θέμα δικό τους»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου