Οι σοφιστείες του Αρκά

  pitsirikos.net 

 

-Έλα εδώ ρε Μάκη, εσύ που έχεις σπουδάσει Μαθηματική Λογική στη Χαϊδελβέργη. Μπορείς να μου εξηγήσεις σε αυτή την ρήση, πώς κατάφερε ο Αρκάς και έβγαλε ένοχο το σήμερα και αθώωσε το χθες;
«Αυτό, μάλιστα. Είναι εκλεπτυσμένο χιούμορ με πολιτικό νόημα» συνέχισα να του λέω, χωρίς να προλάβει ο φίλος μου να καταλάβει, για ποιο πράγμα μιλούσα.
-Έχει εκσυγχρονιστεί ο πολιτικός λόγος της δεξιάς, Μάακη… Από εκεί που στη Βουλή τσίριζε η Βούλτεψη για τα κωλόχαρτα της Βενεζουέλας ή απειλούσε ο Βαγγέλης ότι θα κατέβαζε τα παντελόνια που, έτσι και τολμούσε κανείς να του αμφισβητήσει την εντιμότητα, περάσανε στις παρουσιάσεις με PowerPoint των αποφθεγμάτων του Αρκά.
Αυτά έλεγα στον φίλο μου τον Μάκη, αφού προηγούμενα, μελετούσα για κανένα πεντάλεπτο την νέα γελοιογραφία του.
Και ενδιαφερόμουνα να μάθω, πώς μπορεί ένας άνθρωπος με δέκα απλές κουβέντες, να δώσει σοβαρά πολιτικά επιχειρήματα σε ένα αρχηγό.
Αναλογιζόμουν τι χρειάζονται τα think tanks και οι ομάδες καθοδήγησης.
Μέχρι που με πλησίασε ο Μάκης και έσκυψε να δει τι επιτέλους διαβάζω.
Μόλις είδε το σκίτσο, γέλασε.
«Χα,χα… Ρε τον πoύστη!» μου είπε. «Είναι πανέξυπνος γελοιογράφος. Απευθύνεται σε φιλελέδες, που έχουν τελειώσει Harvard και Eton και καταλαβαίνουν την επαγωγική λογική της προπαγάνδας».
Άλλο που δεν ήθελα! Να αρχίσει μια πολιτική κουβέντα, για να χαλαρώσουμε και λίγο από την δουλειά.
-Γιατί το λες αυτό, Μάκη; τον ρώτησα. Χρειάζεται να έχουμε κάνει μεταπτυχιακό στη Θεωρία της Γλωσσολογίας για να καταλάβουμε τι εννοεί; Είναι τόσο πειστικός που σκέφτεσαι «Δεν μπορεί. Έχει δίκιο σίγουρα, ο Αρκάς. Έτσι είναι τα πράγματα».
Άλλο όμως που δεν ήθελε και ο Μάκης. Να βρει ευκαιρία για μια σύντομη μαθηματική διάλεξη.
-Αυτοί, ρε, που τα διαβάζουν δεν χρειάζεται να έχουν κανένα μεταπτυχιακό. Τους φτάνει, που ο Αρκάς αρέσει στον αρχηγό τους και τον κατεβάζει σαν συνημμένο στους λόγους του. Αυτός που τα γράφει, όμως, έχει σίγουρα το χάρισμα της εξυπνάδας. Γιατί, Αλέξη μου, οι έννοιες χθες, σήμερα και αύριο είναι μια αυστηρή μαθηματική σειρά που συνδέονται με την αξιωματική λογική.
-Αξιωματική λογική; Τι είναι πάλι αυτό, ρε Μάκη;
-Αξιωματική λογική σημαίνει την a priori αποδοχή ορισμένων προτάσεων. Παρακλάδια της είναι η επαγωγική και η αντιμεταθετή λογική. Τα έχουν μάθει αυτά στο Harvard και στο Σικάγο. Κανείς δεν αμφισβητεί, ότι ο αριθμός 2 είναι ο επόμενος αριθμός του 1. Το αμφισβητεί; Όχι βέβαια. Ούτε κανείς αμφισβητεί ότι το αύριο έπεται του σήμερα. Είναι αναπόδεικτες έννοιες. Έτσι δεν είναι;
-Ναι ! Έτσι είναι Μάκη. Δηλαδή, θέλεις να πεις, ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει μεταφορικά την επαγωγική λογική του Αρκά, ότι το σήμερα, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι το χθες του αύριο. Με άλλα λόγια, του Κυριάκου.
«Πω, πω, ρε μ@λάκα» συνέχισα ενθουσιασμένος, «Τι κατεβάζει με το μυαλό του ο άνθρωπος; Τις προάλλες είχε πει να στειρώσουν τους Έλληνες. Καλά που δεν τους στειρώσανε. Θα είχαμε χάσει ένα γελοιογράφο με ιδεολογική ανεξαρτησία».
Πήρα φόρα με την μαγεία της επαγωγικής λογικής και συνέχισα τους συλλογισμούς μου.
-Άρα, Μάκη, αφού ο Τσίπρας, που είναι το σήμερα, ρίχνει το φταίξιμο στον Σαμαρά, θα είναι ένοχος απέναντί στο αύριο, που θα είναι ο Κυριάκος. Καθάρισε ο Κυριάκος, έτσι. Δεν καθάρισε; Σωστά δεν τα λέω;
-Για τους μ@λάκες αγόρι μου, ναι. Σωστά τα λές. Στην αρχαιότητα όμως, αυτούς τους τύπους τους λέγανε σοφιστές. Να σου φτιάξω και εγώ μια σοφιστεία; Και ας μην είμαι γελοιογράφος.
-Έλα Μάκη, γουστάρω να ακούω εξυπνάδες. Φτιάχνομαι. Πες την!
«Όταν το χθες ρίχνει το φταίξιμο στο σήμερα, το σήμερα είναι ήδη αθώο απέναντι στο αύριο».
-Ρε συ, αυτή η σοφιστεία σου, λέει τα ίδια με άλλα λόγια. Αλλά αθωώνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς την σκέφτηκες ρε θηρίο;
-Σιγά την μ@λακία, ρε. Οι σοφιστές παίρνουν μαθηματικά αξιώματα και με την αντιμεταθετική λογική σου φτιάχνουν οποία ρετσέτα γουστάρεις, για όποιο @ρχίδι στη ζητήσει. Στην αρχαία αγορά, όταν οι αγορεύσεις των σοφιστών έβγαζαν μάτι, τους πέταγαν ντομάτες και μελιτζάνες. Να σου πω και άλλη μία σοφιστεία;
Είχα καταλάβει πια πώς φτιάχνονται οι σοφιστείες και για να μην αρχίσει ο Μάκης να φλυαρεί, του είπα:
-Εντάξει, πες την. Όχι όμως άλλη. Να πάμε να δουλέψουμε και λίγο.
«Όταν για το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε ο Αλέξης έριξε το φταίξιμο στο δεύτερο μνημόνιο, του Σαμαρά, είναι ήδη ένοχος απέναντι στο τέταρτο μνημόνιο, που θα υπογράψει ο Κυριάκος».
-Χα,χα… Τον έσκισες, Μάκη, τον Αρκά! Πρόσεξε μόνο, μην τα διαβάσει στον Πιτσιρίκο και τα αντιγράψει. Ο Αρκάς μου φαίνεται, είναι η χαρά του Κυριάκου. Τον βλέπω τον Κυριάκο, να έρχεται στην επόμενη Ολομέλεια της Βουλής με αυτό το χθεσινό σκίτσο. Και εκεί που θα λέει στον Τσίπρα, ότι τα έκανε μoυνί, θα του δείχνει και την σημερινή γελοιογραφία. Είναι ωραίοι ρε, οι φιλελέδες. Όχι σαν τους μουντρούχες, τους αριστερούς. Αλλά, ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Στο κάτω-κάτω, ας βρίσκανε και οι Συριζαίοι ένα γελοιογράφο να τους φτιάχνει ανάλογα σκίτσα. Τόσα νούμερα είναι μαζεμένα στην αντιπολίτευση.
Στα σοβαρά φαίνεται ότι ο πήρε ο φίλος μου, αυτά που του έλεγα.
«Μη το γελάς» μου είπε, «oι Συριζαίοι δεν έχουν τίποτα να δείξουν. Εγώ, πάντως, στην θέση του Τσίπρα θα είχα σκιτσάρει την φωτογραφία ενός κώλου με την φάτσα του Κυριάκου. Και μόλις ο Κυριάκος του έλεγε, ότι τα έκανε μoυνί, θα την έβγαζα και εγώ -την γελοιογραφία έτσι;- να του την δείξω. Φαντάζεσαι τι θα γινόταν;»
Όσο και αν ήξερα, ότι στον Μάκη αρέσει ο χαβαλές, τον επέπληξα.
«Όχι, ρε πούστη. Μην την γ@μάς την συζήτηση» του είπα. «Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά για Βουλή των Ελλήνων».
Μου απάντησε αμέσως.
-Μπα! Γιατί είναι σοβαρό που πάνε και μυρίζουν τα παλτά των γυναικών συναδέλφων τους, όταν ανεβαίνουν στο Βήμα της Βουλής για να μιλήσουν ή τσαμπουκαλεύεται ο Πύρρος Δήμας με τους Χρυσαυγίτες; Και σε πειράζει, που θα δείξουν ένα κώλο με την φάτσα του Κυριάκου.
Για να μην του προσβάλλω το επιχείρημα, έδειξα ότι είχα και απορία.
-Ωραία! Άντε και τον έδειξε τον κώλο με την φάτσα του Κυριάκου. Μπορείς να μου πεις, τι θα γράφει η λεζάντα;
-Τι θα γράφει; Θα γράφει ότι ο κώλoς είναι το μoυνί του μέλλοντος.
Γ.Κ
Υ.Γ.1 Για αυτούς που κρατάνε σημειώσεις, ο συγγραφέας και εραστής Πέτρος Τατσόπουλος μαζί με τον διανοητή Γρηγόρη Ψαριανό μύριζαν το παλτό της Ραχήλ Μακρή, όταν η τελευταία είχε σηκωθεί από το έδρανο της, για να πάει να μιλήσει. Είχαν σκάσει στα γέλια, και οι δύο τους, με την εξυπνάδα που σκαρφίστηκαν.
(Αγαπητέ φίλε, βαριέμαι λίγο τον Αρκά. Όχι τώρα, εδώ και χρόνια. Σφίγγεται πάρα πολύ.
Χώρια που δεν τους μπορώ αυτούς που γράφουν με ψευδώνυμα.
Από αυτούς τους σιχαμένους με τα ψευδώνυμα μου αρέσει ο Altan. Αυτός που είχε κάνει εκείνο το απίστευτο σκίτσο που είναι δυο φίλοι και κάνουν τον εξής διάλογο:
«Ρε συ Τζουζέπε, εδώ στην εφημερίδα γράφει πως εμείς οι άνθρωποι έχουμε γίνει πολύ ατομικιστές και νοιαζόμαστε μόνο για την πάρτη μας»
«Κι εμένα τι με νοιάζει; Στ’@ρχίδια μου.»
Επειδή δεν βρήκα αυτό το σκίτσο του Altan, έβαλα ένα άλλο.
Να είστε καλά.)