Αλήθειες που αποκρύπτονται από τους πολεμοχαρείς Δυτικούς

Η Δαμασκός της ανοχής

Το Πατραρχείο Αντιοχείας | EUROKINISSI/ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 02.10.2015, 

Συντάκτης: 

Δημήτρης Φανός*

Πρόσφατα, η αντιπολιτευόμενη τον Ασαντ, Σύρα βουλευτίνα, Μαρία Σαάντεχ, σε συνέντευξή της στην ιταλική εφημερίδα «Il Giornale» πληροφορεί την «ανυποψίαστη» Δύση για τη δημοκρατικότητα της χώρας της.
Διερωτάται, λοιπόν, πόσοι γνωρίζουν ότι από τις 280 έδρες της συριακής Βουλής, οι 35 ανήκουν σε γυναίκες, ότι το Κοινοβούλιο της Συρίας είναι πολυκομματικό και ότι σε κάποιες από τις «φίλες» με τη Δύση αραβικές χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, η Βουλή διορίζεται από τον απόλυτο μονάρχη και μοναδικό εκπρόσωπο του Θεού. Οτι, εκτός των άλλων, στη χώρα αυτή προβλέπεται συνταγματικά η ανεξιθρησκία.
Οι χριστιανοί στην πολιτισμένη αυτή αραβική χώρα φτάνουν το 1,5 εκατομμύριο, εκ των οποίων το 65% είναι ελληνορθόδοξοι. Ο μεγάλος αυτός πληθυσμός βρίσκεται στο στόχαστρο των πιο βάρβαρων ενστίκτων των ισλαμοφασιστών.
Διωγμοί, σφαγές, απαγωγές και πάσης φύσεως εγκλήματα είναι κάποια από τα «εργαλεία» των αντικαθεστωτικών για την αποκατάσταση της περιβόητης «δημοκρατικής» τάξης.
Το κύτταρο αυτό στου οποίου τη σκέπη προσέτρεξε και προστρέχει το πλήθος αυτό των διωκόμενων ελληνορθοδόξων αλλά και μουσουλμάνων κατατρεγμένων, είναι το ιστορικό αυτοκέφαλο Πατριαρχείο Αντιόχειας.
Το εν λόγω Πατριαρχείο καταβάλλει τεράστια προσπάθεια και κόστος για να διατηρήσει, εκεί, ζωντανό το κύτταρο του χριστιανισμού και ελληνισμού.
Η διπλή απαγωγή το 2013 του μητροπολίτη Χαλεπίου, Παύλου, και του Συραϊκωβίτη Γιοχάνα Ιμπραήμ, των οποίων η τύχη ακόμα αγνοείται, προκάλεσε σοκ στον χριστιανικό κόσμο. Ο πρώτος, μάλιστα, είναι αδελφός του Πατριάρχη Αντιοχείας, Ιωάννη.
«Είναι αδιανόητο να μην έχει τύχει μιας λέξης συμπαράστασης ο αγωνιζόμενος εκεί πατριάρχης, τόσο από την ελληνική πολιτεία όσο και από την εκκλησιαστική ηγεσία, κυρίως, δε, του Οικουμενικού Πατριάρχη» σημειώνει ο πολιτικός αναλυτής, συγγραφέας και ειδικός σε θέματα αραβικού και μεσανατολικού ενδιαφέροντος, Νίκος Κλειτσίκας, ο οποίος θυμίζει και τον ρόλο που είχε παίξει το καθεστώς Ασαντ σε δύσκολες για την Ελλάδα στιγμές, όπως κατά την ελληνοτουρκική κρίση του 1987.
Την περασμένη άνοιξη, οι τζιχαντιστές του «Ισλαμικού κράτους» αποκεφάλισαν τον ιερέα Παύλο Ιακώβ στο τείχος Kseir της Συρίας και διακίνησαν στο διαδίκτυο τις εικόνες με το κομμένο κεφάλι του. Και υπάρχουν αναρίθμητες τέτοιες περιπτώσεις κακοποίησης και δολοφονίας κληρικών και λαϊκών χριστιανών.
Το πολύπαθο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιόχειας και πάσης Ανατολής μεταφέρθηκε τον 16ο αιώνα από την Αντιόχεια στη Δαμασκό, βιώνοντας πρώτο αυτό την προσφυγική περιπέτεια. Σήμερα, ελάχιστα έχει στηριχθεί από την Ελλάδα ακόμα και σε εκκλησιαστικό επίπεδο.
Αξιοσημείωτη είναι η πρόσφατη δήλωση του υπουργού Εσωτερικών, Παναγιώτη Κουρουμπλή, σύμφωνα με την οποία «θα πρέπει να αναλογιστούμε και τη σκληρή δοκιμασία των χριστιανικών πληθυσμών, που με την πνευματική και ηθική στήριξη του γενναίου Πατριάρχη Αντιόχειας, Ιωάννη, επιμένουν να παραμένουν ηρωικά στα εδάφη τους, παρά τις σφαγές και απαγωγές των αδελφών τους, αλλά και αρκετών ιερέων».
Και υπογραμμίζει με νόημα: «Σήμερα, η Δύση εισπράττει διά της έκρηξης του προσφυγικού τα επίχειρα των πολιτικών της επιλογών και της αποσταθεροποίησης που επιχειρήθηκε στη Συρία και αλλού, χωρίς να προσδιορίσει τον έλεγχο των εξελίξεων».
* Δημοσιογράφος