Οψιμοι αντιστασιακοί

 

 

Εφημερίδα των Συντακτών , 08.10.2015

Συντάκτης: 

Τάσος Παππάς

 

Οταν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έφεραν και εφάρμοσαν τα Μνημόνια δέχτηκαν σκληρή κριτική για τις πολιτικές που ακολούθησαν τα χρόνια της παντοδυναμίας τους, οι οποίες αύξησαν το χρέος, κομματικοποίησαν τη δημόσια διοίκηση, διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, διόγκωσαν τα πελατειακά δίκτυα, επέτρεψαν στη διαφθορά και τη διαπλοκή να ανθήσουν.
Οι ηγεσίες τους και τα στελέχη τους παραδέχτηκαν ότι έχουν ευθύνες, ζήτησαν την κατανόηση των πολιτών, υποσχέθηκαν ότι θα βάλουν μυαλό και δεσμεύτηκαν πως δεν θα διαπράξουν ξανά τα ίδια εγκλήματα. Είπαν ότι με τα Μνημόνια -τα οποία αν δεν υπήρχαν έπρεπε να τα είχαμε εφεύρει- θα γίνουμε μια κανονική χώρα.
Και όλοι μαζί, με μια φωνή, τάχθηκαν υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας και ξόρκισαν τον επάρατο λαϊκισμό, ο οποίος είναι ένας εξαιρετικά επικίνδυνος εχθρός, γιατί χαϊδεύει αυτιά, καλλιεργεί χίμαιρες, τάζει λαγούς με πετραχήλια σε κάθε πικραμένο, επενδύει στην οργή και στην αγανάκτηση των πληβείων, ενθαρρύνει παραβατικές συμπεριφορές, καλύπτει τις συντεχνίες, χλευάζει την κοινή λογική και εκστομίζει βαρύγδουπα πράγματα που δεν βρίσκονται σε επαφή με την πραγματικότητα.
Ολα αυτά τα φοβερά και τρομερά τα χρέωναν στον ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα στην Αριστερά, η οποία, παρά το γεγονός ότι ήταν εκτός εξουσίας, είχε καταφέρει να ηγεμονεύει ιδεολογικά! Αποδείχτηκε πλανεύτρα και μάγισσα η ρουφιάνα. Οταν ο Τσίπρας προσπαθούσε να κερδίσει πόντους στις διαπραγματεύσεις και κατέθετε ενστάσεις για τις επιλογές των Βρυξελλών και του Βερολίνου τον κατηγορούσαν για αριστερισμό, τον καλούσαν να αφήσει τους τυχοδιωκτισμούς, να αποσύρει την κρυφή ατζέντα του (πίστευαν για καιρό ότι είχε) και να συμφωνήσει στα γρήγορα με τους δανειστές για να μην μπει η χώρα σε περιπέτειες.
Συνεπείς με το αφήγημά τους, ψήφισαν το τρίτο Μνημόνιο και επαίρονταν μάλιστα ότι αν δεν έβαζαν αυτοί πλάτη η Ελλάδα θα είχε καταστραφεί. Σήμερα όμως μας λένε ότι δεν θα ψηφίσουν τα μέτρα για τους αγρότες, δεν θα γίνουν μαξιλαράκια της κυβέρνησης, δεν αισθάνονται την υποχρέωση να βρουν και να προτείνουν ισοδύναμα, δεν θα ζήσουν το υπαρξιακό δράμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα στηρίξουν ούτε και αυτά που έχουν εγκρίνει γιατί η κυβέρνηση δεν διαθέτει σχέδιο και τα στελέχη για να κάνει αυτό που χρειάζεται η χώρα. Λόγω του εκλογικού σοκ που υπέστησαν, υποδύονται τους αντιστασιακούς, μπας και τσιμπήσουν οι αφελείς.