Ου μοι Πληϊάδων φοβερή δύσις θαλάσσης
ωύον στυφελώ κύμα περί σκοπέλω,
ούδ΄όταν αστράπτη μέγας ουρανός ως κακόν άνδρα
ταρβώ και μύθων μνήμονας υδροπότας.
Αντίπατρος Θεσσαλονικεύς*, "Παλατινή Ανθολογία", ΧΙ 31
η δύση των Πλειάδων με άγρια φουρτούνα
ούτε τ΄αφρισμένο κύμα γύρω απ΄τους θαλασσόβραχους
ούτε οι αστραπές του ουρανού,
όσο τρέμω τον κακό άνθρωποκαι όλους τους ξενέρωτους που θυμούνται τα λόγια μας.
[Μετάφραση: Gerontakos]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου