Επιστολή σε ένα σύντροφο του ΣΥΡΙΖΑ
Αγαπητέ σύντροφε,
Ακόμα περισσότερο συναισθάνομαι τη διάθεση εφόρμησης για το οριστικό
γκρέμισμα της καταστροφικής, δεξιάς συγκυβέρνησης, γιατί πέραν του ότι
τη βιώνω κι εγώ ως θύμα της κρίσης, την έχω ζήσει και στο παρελθόν πάνω
στην έξαψη της αντιδεξιάς ρητορικής και πρακτικής.
Όλα αυτά όμως έχουν μικρή σημασία.
Για άλλους λόγους σου γράφω: δίπλα στο 33% που ψήφισε συνολικά αριστερά σε αυτές τις ευρωεκλογές και στο 27% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, 4 χρόνια μετά τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που ελπίζαμε όλοι ότι θα διαμόρφωνε ένα βαθύ, προοδευτικό ριζοσπαστισμό, ένα ποσοστό περίπου 45% ψήφισε μνημονιακά- ανομολόγητα ή ξεκάθαρα- και μάλιστα εντός αυτών και κατεξοχήν γεννήματα της διαπλοκής. Ένα ποσοστό δε της τάξης του 55% συνολικά, ψήφισε συντηρητικά ή υπέρ- συντηρητικά, φασιστικά.
Ασχέτως δηλαδή σύντροφε των διαφορών όλων αυτών των σχημάτων που είναι μεγάλες, μια πλειοψηφία του κόσμου μετατόπισε τον πολιτικό άξονα δεξιά και όχι αριστερά.
Επιπρόσθετα, μέσα -και- από το κόμμα σου, βάσει των όσων φρόντισε να επισημάνει η ηγεσία του. ο ελληνικός λαός ψήφισε σταθερότητα. Άλλη η εκδοχή της σταθερότητας της ΝΔ από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ φυσικα. Αλλά σταθερότητα, υπό την έννοια της αλλαγής μεν πολιτικής αλλά εντός ενός ασφυκτικού πλαισίου που γνωρίζουμε όλοι πόσο ασφυκτικό είναι. Τόσο μάλιστα υπέρ της σταθερότητας τάσσεται συνολικά σχεδόν η ευρωπαϊκή αριστερά, ώστε χαρίζει στη Λεπέν και στο Φαράτζ το θυμό των λαών.
Και βεβαίως δεν μπορεί να μη σε προβληματίζουν οι προγραμματικές αντιφάσεις του κόμματός σου και η αδυναμία συγκρότησης ενός ευρέως και βαθέος ρεύματος στρατηγικού επαναπροσανατολισμού της χώρας, τέτοιου ώστε να μην εξωθείται το κόμμα σου στην παγίδα μιας συγκυβέρνησης με τις εκδοχές της δεξιάς και άρα στον κίνδυνο καταστροφής της αριστεράς.
Δίπλα σε όλα αυτά δεν μπορεί να σου διαφεύγει ότι ένα νέο, πολύ σκοτεινό σύστημα εξουσίας διαμορφώνεται: μια χούφτα επιχειρηματίες ελέγχουν την πολιτική ζωή και τα ΜΜΕ, στήνουν κόμματα και παίρνουν απευθείας μηχανισμούς εξουσίας, το λούμπεν ελέγχει ως τέτοιο ιστορικές πόλεις και εξουσίες και όλα αυτά σε αγαστή συνεργασία με το ναζισμό που αφού δολοφόνησε και τραμπούκισε έρχεται αναβαπτισμένος ως ο (από-) ρυθμιστής και εν τέλει καταλύτης της ασθενούς δημοκρατίας μας. Ενώ παράλληλα, σε όλους σχεδόν τους μαζικούς χώρους η δεξιά κρατάει τα ηνία και τα κινήματα φθίνουν ή παραμένουν εν πολλοί αδύναμα, εξαιτίας και της ηγεσίας σου που πρωτοστατεί στην επιδίωξη της ανάθεσης από το λαό.[,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,]
κατανοώ απολύτως την ικανοποίησή σου από την πρώτη θέση του κόμματός σου
στις ευρωεκλογές. Καταλαβαίνω επίσης πώς επιδρά στο φαντασιακό σου το
σύνθημα “πρώτη φορά αριστερά”- κι ας μην είναι αληθές από όποια ιστορική
σκοπιά και αν κανείς το δει.
Όλα αυτά όμως έχουν μικρή σημασία.
Για άλλους λόγους σου γράφω: δίπλα στο 33% που ψήφισε συνολικά αριστερά σε αυτές τις ευρωεκλογές και στο 27% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, 4 χρόνια μετά τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που ελπίζαμε όλοι ότι θα διαμόρφωνε ένα βαθύ, προοδευτικό ριζοσπαστισμό, ένα ποσοστό περίπου 45% ψήφισε μνημονιακά- ανομολόγητα ή ξεκάθαρα- και μάλιστα εντός αυτών και κατεξοχήν γεννήματα της διαπλοκής. Ένα ποσοστό δε της τάξης του 55% συνολικά, ψήφισε συντηρητικά ή υπέρ- συντηρητικά, φασιστικά.
Ασχέτως δηλαδή σύντροφε των διαφορών όλων αυτών των σχημάτων που είναι μεγάλες, μια πλειοψηφία του κόσμου μετατόπισε τον πολιτικό άξονα δεξιά και όχι αριστερά.
Επιπρόσθετα, μέσα -και- από το κόμμα σου, βάσει των όσων φρόντισε να επισημάνει η ηγεσία του. ο ελληνικός λαός ψήφισε σταθερότητα. Άλλη η εκδοχή της σταθερότητας της ΝΔ από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ φυσικα. Αλλά σταθερότητα, υπό την έννοια της αλλαγής μεν πολιτικής αλλά εντός ενός ασφυκτικού πλαισίου που γνωρίζουμε όλοι πόσο ασφυκτικό είναι. Τόσο μάλιστα υπέρ της σταθερότητας τάσσεται συνολικά σχεδόν η ευρωπαϊκή αριστερά, ώστε χαρίζει στη Λεπέν και στο Φαράτζ το θυμό των λαών.
Και βεβαίως δεν μπορεί να μη σε προβληματίζουν οι προγραμματικές αντιφάσεις του κόμματός σου και η αδυναμία συγκρότησης ενός ευρέως και βαθέος ρεύματος στρατηγικού επαναπροσανατολισμού της χώρας, τέτοιου ώστε να μην εξωθείται το κόμμα σου στην παγίδα μιας συγκυβέρνησης με τις εκδοχές της δεξιάς και άρα στον κίνδυνο καταστροφής της αριστεράς.
Δίπλα σε όλα αυτά δεν μπορεί να σου διαφεύγει ότι ένα νέο, πολύ σκοτεινό σύστημα εξουσίας διαμορφώνεται: μια χούφτα επιχειρηματίες ελέγχουν την πολιτική ζωή και τα ΜΜΕ, στήνουν κόμματα και παίρνουν απευθείας μηχανισμούς εξουσίας, το λούμπεν ελέγχει ως τέτοιο ιστορικές πόλεις και εξουσίες και όλα αυτά σε αγαστή συνεργασία με το ναζισμό που αφού δολοφόνησε και τραμπούκισε έρχεται αναβαπτισμένος ως ο (από-) ρυθμιστής και εν τέλει καταλύτης της ασθενούς δημοκρατίας μας. Ενώ παράλληλα, σε όλους σχεδόν τους μαζικούς χώρους η δεξιά κρατάει τα ηνία και τα κινήματα φθίνουν ή παραμένουν εν πολλοί αδύναμα, εξαιτίας και της ηγεσίας σου που πρωτοστατεί στην επιδίωξη της ανάθεσης από το λαό.[,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου