[ Σύνθεση: Gerontakos]
**********************
Οι εξοργισμένοι
Βασίλης Δεληγκάρης,
Πηγή: Μακεδονία, 26/04/2014
H μεγάλη πλειοψηφία, αυτή που δεν εκφράζεται από κανέναν κομματικό σχηματισμό, όπως καταγράφεται στα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων μέσα από την αδιευκρίνιστη ψήφο, μαζί με τα άκυρα και τα λευκά φτάνει σήμερα κοντά στο 41%!
Το εκλογικό σώμα δείχνει ιδιαίτερα προβληματισμένο απέναντι στο σύνολο το πολιτικού συστήματος. Βρισκόμαστε σε προφανές σημείο, όπου το παλαιό κομματικό σύστημα έχει σχεδόν αποσυντεθεί... Και όπου το νέο καθυστερεί να γεννηθεί εντείνοντας τη σύγχυση, την απελπισία και τα αδιέξοδα μιας κοινωνίας που έχει υποστεί σοκ!
Δεν είναι που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει και δεν μπορεί να ξεχωρίσει το παλιό από το πραγματικά καινούργιο, το σοβαρό από το αστείο, το μπαλαμούτι από την ωμή δυστυχώς αλήθεια. Είναι που έχει εξοργιστεί από τη δραματική υποβάθμιση της ζωής του, από τα καθημερινά αδιέξοδα να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις ανάγκες του, από τον κρύο ιδρώτα που τον λούζει όταν σκέφτεται πώς θα μπορέσουν να ζήσουν σ’ αυτή τη χώρα τα παιδιά του... Από τη δυσκολία του να διακρίνει και να εμπιστευθεί κάτι νέο που “θα τον πάρει στην πλάτη” για να μπορέσει να περάσει στην απέναντι, ασφαλή όχθη του αγριεμένου χειμάρρου της καταστροφής, που παρέσυρε το βιος και τα όνειρά του.
Αυτό είναι σήμερα το πραγματικό μεγάλο ποτάμι που διατρέχει τη χώρα και την κοινωνία. Το ποτάμι της οργής και της απελπισίας, που στη δική του κοίτη διαμορφώνονται τα τελευταία δύο χρόνια νέοι πολιτικοί συσχετισμοί και νέα κόμματα. Όμως η απελπισία και η οργή δεν υπήρξαν ποτέ καλοί σύμβουλοι...
Τελευταία πολιτική έκφραση αυτού του θυμού και της αγωνιώδους αναζήτησης για κάτι καινούργιο είναι και το “Ποτάμι” του Σταύρου Θεοδωράκη. Ένα (περίπου) κόμμα, χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, χωρίς πολιτικές θέσεις, χωρίς πρόγραμμα. Που καταγράφει εξαρχής σημαντικά δημοσκοπικά ποσοστά και που μοιάζει πολύ με αυτό που είναι σήμερα και η ελληνική κοινωνία: ένα φουσκωμένο ποτάμι που κυλάει χωρίς κατεύθυνση, χωρίς προσανατολισμό...
“Το έπιασε” ο Σταύρος Θεοδωράκης και “καβάλησε το κύμα”, όπως έκαναν πριν από αυτόν ο Τσίπρας, ο Καμμένος, ο Μιχαλολιάκος, ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό στιλ, τα δικά του εκφραστικά μέσα, τα δικά του πιστεύω.
Δεν είναι κανένας λαός άμοιρος των ευθυνών του και της τύχης του, ιδιαίτερα σε μια δημοκρατία όπου έχει την ευκαιρία να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του και να πηγαίνει συχνά να ρίχνει την ψήφο του. Την κύρια ευθύνη την έχουν βέβαια όσοι διαμόρφωσαν ή δεν είδαν έγκαιρα την πορεία προς τον γκρεμό και σήμερα πλέον όσοι δεν θέλουν να δουν και να καταλάβουν πως το παλιό πολιτικό σύστημα απεβίωσε -“να ζήσουμε να το θυμόμαστε”- και πως ένα καινούργιο πρέπει να γεννηθεί... Με σοβαρές όμως πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα διαμορφώσουν ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Με κινήσεις στηριγμένες σε πρόγραμμα και πολιτικό σχέδιο. Με προτεραιότητα στην ανάδειξη νέων, άξιων πολιτικών προσώπων, νέων ανθρώπων να το εκφράσουν. Όσο αυτό καθυστερεί και πνίγεται στα “στάσιμα νερά” του πολιτικού και κομματικού κατεστημένου, τα ποτάμια θα εξακολουθούν να κυλούν και να φουσκώνουν...
Ο Βασίλης Δεληγκάρης είναι σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου