Κάνιστρο εκλεκτής ποίησης

 Kenneth Koch*

Permanently

One day the Nouns were clustered in the street.
An Adjective walked by, with her dark beauty.
The Nouns were struck, moved, changed.
The next day a Verb drove up, and created the Sentence.

Each Sentence says one thing—for example, “Although it was a dark rainy day when
        the Adjective walked by, I shall remember the pure and sweet expression on her face
        until the day I perish from the green, effective earth."
Or, “Will you please close the window, Andrew?”
Or, for example, “Thank you, the pink pot of flowers on the window sill has changed color
        recently to a light yellow, due to the heat from the boiler factory which exists nearby.”

In the springtime the Sentences and the Nouns lay silently on the grass.
A lonely Conjunction here and there would call, “And! But!”
But the Adjective did not emerge.
As the Adjective is lost in the sentence,
So I am lost in your eyes, ears, nose, and throat—
You have enchanted me with a single kiss
Which can never be undone
Until the destruction of language. 
 

Μια μέρα τα Ουσιαστικά συγκεντρώθηκαν  στο δρόμο.
Ένα Επίθετο πέρασε από μπροστά τους, με τη σκοτεινή ομορφιά του.
Τα Ουσιαστικά  σαγηνεύτηκαν, συγκινήθηκαν, άλλαξαν.
Την  επόμενη μέρα ένα Ρήμα  ήρθε οδηγώντας  ως  εκεί  και δημιούργησε την  Πρόταση.

Κάθε πρόταση λέει ένα πράγμα-για παράδειγμα : «Παρά το γεγονός ότι ήταν μια σκοτεινή βροχερή μέρα, όταν  πέρασε το επίθετο, θα θυμάμαι την αγνή και γλυκιά έκφραση στο  πρόσωπό του  έως τη μέρα που θα χαθώ  από την  πράσινη, γόνιμη  γη ».
Ή, «Κλείνεις σε παρακαλώ το παράθυρο, Αντρέα;»
Ή, για παράδειγμα,  «Σ΄ ευχαριστώ, η  ροζ  γλάστρα στο περβάζι του παραθύρου έχει πρόσφατα αλλάξει χρώμα προς το  ανοικτό κίτρινο, λόγω της  θερμότητας από το διπλανό εργοστάσιο βραστήρων».
 Την Άνοιξη οι προτάσεις και τα  Ουσιαστικά ξάπλωσαν  σιωπηλά στο γρασίδι.
Ένας μοναχικός  Σύνδεσμος  φώναζε  « Και» ,«Αλλά»,
Αλλά το Επίθετο δεν εμφανίστηκε.

Όπως το  Επίθετο χάνεται στην πρόταση, 

Έτσι  χάνομαι  κι εγώ  στα μάτια, στ΄ αυτιά, στη μύτη , στο λαιμό σου;
Μ΄  έχεις  μαγέψει  με ένα μόνο  φιλί

 Που  δεν μπορεί να το πάρεις πίσω
Άμα  καταστραφεί  κάποια μέρα η γλώσσα.

 [Μετάφραση: Gerontakos]

*Kenneth Koch - Wikipedia, the free encyclopedia