Αηδιαστικά υπέροχος

 

Ένα τραγικό πρόσωπο του 20ού αιώνα

Έζρα Πάουντ
[ Έζρα Πάουντ - Βικιπαίδεια]

Σπουδαίος ποιητής, από τους σημαντικότερους του εικοστού αιώνα.
Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1885, στο Αϊντάχο των ΗΠΑ, και υπήρξε παιδί -θαύμα,
αφού μπήκε στο πανεπιστήμιο στα δεκαπέντε του χρόνια και έγινε φροντιστής-καθηγητής πανεπιστημίου στα είκοσι.
Εγκατέλειψε εντούτοις την ακαδημαϊκή καριέρα, για να ταξιδέψει στην Ευρώπη, όπου έμεινε αρχικά στο Λονδίνο έως το 1920, έπειτα στο Παρίσι έως το 1924 , για να καταλήξει στην Ιταλία , όπου και εγκαταστάθηκε μέχρι τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Μολονότι συνδέθηκε με τις σημαντικότερες προσωπικότητες της πρωτοποριακής τέχνης και λογοτεχνίας της εποχής του (Τόμας Έλιοτ, Ο . Γέιτς, Μαρσέλ Ντισάν, Τριστάν Τζαρά, Φερνάντ Λεζέ κ.α.) , στο χώρο της πολιτικής ακολούθησε διαφορετικό δρόμο.
Απογοητευμένος από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πίστεψε στο Μουσολίνι και έγινε φανατικός οπαδός του. Βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις το φασιστικό καθεστώς
και κατά τη διάρκεια του πολέμου έκανε προπαγανδιστικές εκπομπές από το ραδιόφωνο προς τους συμπατριώτες του που πολεμούσαν τον Άξονα, καλώντας τους να πετάξουν τα όπλα.
Μετά τη λήξη του πολέμου οι Αμερικανοί τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν αρχικά σε ένα δημόσιο κλουβί και στη συνέχεια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πϊζα.
Η περιπέτεια αυτή κλόνισε τα νεύρα του , αλλά ήταν και η πηγή έμπνευσης για μια σειρά ποιημάτων υπό τον τίτλο Τα Κάντος της Πίζας.
Ο Πάουντ θα μεταφερθεί από τους συμπατριώτες του στις ΗΠΑ, όπου θα φυλακιστεί ως προδότης και θα εγκλειστεί επί δώδεκα χρόνια σε ψυχιατρείο. Θα αποφυλακιστεί ύστερα από την ενεργή παρέμβαση μεγάλων προσωπικοτήτων και θα αναχωρήσει για την Ιταλία ,
όπου , ακολουθώντας το δρόμο της συνειδητής σιωπής από το 1961,θα πεθάνει το 1972.

Έργα του Έζρα Πάουντ που κυκλοφορούν στην Ελλάδα
( κάντε κλικ σε κάθε τίτλο για να δείτε λεπτομέρειες)
PERSONAE, ΤΟ ΚΑΝΤΟ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ, ΕΚΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΝΤΟ
Η ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ
ΚΑΤΑΗ
ΚΑΤΑΗ (ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ)
ΣΠΟΥΔΗ ΤΩΝ ΚΑΝΤΟ Ι-ΧΧΧ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
ΤΑ ΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ
ΤΑ ΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ
ΤΑ ΛΟΥΣΤΡΑ
ΧΙΟΥ ΣΕΛΓΟΥΙΝ ΜΩΜΠΕΡΛΥ

**************************

O Πάουντ ενώπιον Μουσολίνι: μια κωμικοτραγική σκηνή.

30 IAΝΟΥΑΡΙΟΥ 1935

Ο ποιητής Έζρα Πάουντ , που ζει ήδη στην Ιταλία
και θαυμάζει το φασιστικό καθεστώς,
καταφέρνει με τη μεσολάβηση αξιωματούχων Ιταλών φίλων του
να συναντήσει , σαν σήμερα, τον πανίσχυρο Μπενίτο Μουσολίνι.
Σε μία κωμικοτραγική σκηνή, ο Πάουντ θα διαβάσει μπροστά
στο πολιτικό του είδωλο ένα απόσπασμα από το περίφημο
ποιητικό του έργο "Κάντος" και θα το προσφέρει με τρεμάμενη
φωνή στον δικτάτορα.
Ο τελευταίος θα τον ευχαριστήσει και θα ζητήσει από τον ποιητή
να τον βοηθήσει , για να φέρει την Ιταλία σε στενότερη επαφή
με τις ΗΠΑ. Ο Πάουντ θα υποσχεθεί ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό
για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Πράγματι, ο ποιητής θα ταξιδέψει στις ΗΠΑ και θα επιδοθεί σε
μία φρενίτιδα ομιλιών , στην προσπάθειά του να στρέψει την κοινή
γνώμη εναντίον της συμμετοχής των ΗΠΑ στον επερχόμενο
Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Πάουντ αιχμάλωτος των... συμπατριωτών του.
Ο φασίστας, φιλοναζιστής και αντισιμίτης ποιητής
θα πληρώσει πολύ ακριβά τις ιδέες του και τη λυσσαλέα
υπεράσπιση του φασιστικού καθεστώτος
κατά τη διάρκεια του Πολέμου.
*****************

Ντοκουμέντο : O Παζολίνι διαβάζει ποίηση του Ezra Pound ενώπιον του ποιητή

*******************

 Ezra Pound

 

"The Beautiful Toilet"

[ Περιέχεται στη συλλογή του Έζρα Πάουντ Cathay (1915)

με την  ένδειξη : By Mei Sheng (Circa 14 BC). Translated by Ezra Pound]

Blue, blue is the grass about the river
And the willows have overfilled the close garden.
And within, the mistress, in the midmost of her youth.
White, white of face, hesitates, passing the door.
Slender, she puts forth a slender hand;


And she was a courtezan in the old days,
And she has married a sot,
Who now goes drunkenly out
And leaves her too much alone.

Liu Rushi (1618-1664) : Η πιο αξιοσέβαστη εταίρα στην ιστορία της Κίνας.

 *
Η ΩΡΑΙΑ ΤΟΥΑΛΕΤΑ

Γαλάζιο γαλάζιο  είναι το χορτάρι  στο ποτάμι
Και οι ιτιές γεμίζουν τον περίκλειστο κήπο.
Και στο εσωτερικό, η ερωμένη, στην πιο ώριμη στιγμή της νιότης της.
Λευκή , λευκή στο πρόσωπο, διστάζει την πόρτα να περάσει.
Λεπτόκορμη, απλώνει το λεπτό της χέρι΄
Και αυτή ήταν παλιά μια εταίρα ,
Και παντρεύτηκε έναν μπεκρή,
Που τώρα  βγαίνει παραπατώντας απ΄ το σπίτι
Και την αφήνει μόνη , πολύ μόνη.

[Απόδοση: Gerontakos]