Ξεβράσματα της Ιστορίας

Γιάννης Γρυπάρης 

Τα ρόδα του Ηλιογάβαλου 


Σοὔγραφε ροδοθάνατο ἡ τριμεροῦσα ἡ Μοῖρα!
πὲ τὸ στερνὸ τραγούδι σου, ἀγλύκαντη καρδιά,
κι ὅλο ἀνεβαίνει ἀκράτητα ἡ μυστικιὰ ἡ πλημμύρα,
ποὺ ἀφρίζει μὲ ροδόφυλλα καὶ πνίγει μ᾿ εὐωδιά.

Ποιὸς σὲ εἶπε νεκροθάλασσα ἀτάραγη καὶ στεῖρα,
κῦμα, ποῦ σῴνεται κουφὸ στὴν ἄκαρπη ἀμμουδιά;
καὶ σύ ῾σαι - στρῶμα ἑνὸς φτωχοῦ μιανῆς νυχτιᾶς πορφύρα,
γιὰ τὴ ζωή μου ὁλάκερη μία ἐρωτικὴ βραδιά.

Ἦρθε ἡ ἀράθυμη ψυχὴ σ᾿ ἀκρογιαλιὰ κ᾿ ἐστάθη,
ὅπου φεγγάρι ἀπόκρυφο τραβάει φυρονεριὰ
καὶ τὴ ξεσέρνει ἀνίδεη στῆς θάλασσας τὰ βάθη.

Μὰ δὲν σοῦ βαρυγνώμησεν, Ἀγάπη, οὐδ᾿ ἐκεῖ κάτου,
κι ἂν τὴν καρδιά της σκόρπησες μὲ τόση ἁπλοχεριὰ
τὰ ρόδα τοῦ Ἠλιογάβαλου, τὰ ρόδα τοῦ Θανάτου!

" Τα τριαντάφυλλα του Ηλιογάβαλου" (1888). Έτσι φαντάστηκε (χωρίς μάλλον να απέχει από την πραγματικότητα)  ο άγγλος ζωγράφος της Βικτωριανής εποχής  Sir Lawrence Alma-Tadema. ένα συνηθισμένο  όργιο του νεαρού Ρωμαίου αυτοκράτορα , που πέρασε στην αθανασία για τον σκανδαλώδη ακόμα και για τους χοντρόπετσους Ρωμαίους βίο  του  .

************

ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΑ  ΑΣΩΤΟ  ΒΙΟ ΕΝΟΣ ΗΛΙΘΙΟΥ ΜΕΙΡΑΚΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΙΑ , ΠΟΥ ΤΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ  ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ  ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΤΟΥ

"Γέμιζε με τριαντάφυλλα τις τραπεζαρίες του, τα ανάκλιντρά του και τις στοές και περπατούσε πάνω σε λουλούδια όλων των ειδών, κρίνα, βιολέτες, υάκινθους και νάρκισσους. ......Τάιζε τα σκυλιά με συκώτι χήνας. Τον ευχαριστούσε ιδιαίτερα να έχει λιοντάρια και λεοπαρδάλεις στερημένα από τα φυσικά τους όπλα. 'Εβαζε θηριοδαμαστές να τα εκπαιδεύουν, και στο δεύτερο η τρίτο γύρο εδεσμάτων τα εμφάνιζε ξαφνικά για να διασκεδάσει με την έκπληξη των προσκαλεσμένων του, που αγνοούσαν ότι ήταν ακίνδυνα, και να γελάσει εις βάρος τους. Έστελνε στους στάβλους του σταφύλια από την Ἀπάμεια για να τα δώσουν στα αλογά του. Τάιζε λιοντάρια και άλλα ζώα με παπαγάλους και φασιανούς.

 Επί δέκα μέρες παρήγγελνε μαστούς χοίρου και στο ίδιο τραπέζι μπιζέλια πασπαλισμένα με χρυσό, ρεβύθια με κεχριμπάρι, ρίζι με πέρλες. Αντι για πιπέρι, σκόρπιζε πέρλες πάνω σε ψάρια και σε μανιτάρια.

 Συνέθλιβε με τόσες πολλές βιολέτες και άλλα είδη λουλουδιών τους  παρασίτους  του, ώστε μερικοί απ' αυτούς πάθαιναν ασφυξία, μην έχοντας προλάβει να απεγκλωβιστούν από τα ανάκλιντρα που αναποδογύριζαν. Ανακάτευε τα νερά της πισίνας και της μπανιέρας με αρωματικά κρασιά, με ροδόνερο και αψέντι. Καλούσε το φτωχό λαό να πιεί μαζί του (...) και αντί για τα μικρά δώρα που δίνονται συνήθως μετά το γεύμα, εκείνος χάριζε ευνούχους, άρματα, άλογα με όλο τους τον εξοπλισμό, μουλάρια. Χάρισε μέχρι και χίλια auréus και εκατό ασημένιες λίβρες.

 Σημείωνε πάνω στα κουτάλια τα δώρα που προορίζονταν για τους συνδαιτυμόνες του : ο ένας κέρδιζε δέκα καμήλες, ο άλλος δέκα μύγες. Κάποιος δέκα χρυσές λίβρες, κάποιος άλλος δέκα λίβρες μολύβι. Ένας πάλι δέκα στρουθοκαμήλους κι ένας άλλος δέκα αυγά κότας. Ήταν μία κανονική τόμπολα όπου έπρεπε να σταθείς τυχερός. Αυτήν τη μόδα, την καθιέρωσε και στα παιχνίδια του. 'Εβαζε σε κλήρο δέκα αρκούδες, δέκα γρύλους, δέκα μαρούλια, δέκα χρυσές λίβρες"

Πηγή: Aelius Lampridius, Η ζωή του Antoninus Héliogabale (218-222), Wikisource.

 

Ηλιογάβαλος (Elagabalus, 205 – 222 μ.Χ.). Αυτοκράτορας της Ρώμης (218-222). Ήταν νόθος γιος του Καρακάλλα και της Σωσιμιάδας, κόρης της Ιουλίας Μαίσας, γυναικαδελφής του Σεπτίμιου Σεβήρου. Σε παιδική ηλικία έγινε αρχιερέας του θεού Ήλιου (Ela-Gabal) στην Έμεσα (Χόμς)  της Συρίας, απ’ όπου προήλθε και η προσωνυμία του, την οποία τελικά διατήρησε ως επώνυμό του (το πραγματικό του όνομα ήταν Βάριος Άβιτος Βασσιανός). 

Μετά τη δολοφονία του Καρακάλλα, αναγορεύτηκε αυτοκράτορας από τη λεγεώνα της Έμεσας και αφού σκοτώθηκε ο Μακρίνος –που διεκδικούσε τον θρόνο– πήγε στη Ρώμη, όπου εισήγαγε τη λατρεία του θεού του και θέλησε να την επιβάλει σε όλο τον κόσμο. 


Ήταν ωραίος και ακόλαστος, φορούσε στα ανάκτορά του γυναικεία ρούχα και είχε διαδοχικά σχέσεις με γεροδεμένους αθλητές και ωραίες γυναίκες. 

Το κράτος διοικούσαν ουσιαστικά η μητέρα, η γιαγιά και η θεία του. Ίδρυσε Σύγκλητο από γυναίκες και έβαλε σε δημοπρασία όλα τα δημόσια αξιώματα. Υιοθέτησε τον εξάδελφό του Αλέξανδρο Σεβήρο, έπειτα όμως τον φθόνησε για την επιρροή που είχε στον στρατό και θέλησε να τον σκοτώσει.

 Οι πραιτοριανοί, όμως, που είχαν αγανακτήσει, σκότωσαν τον Η. στις 11 Μαρτίου του 222 και έριξαν το πτώμα του στον Τίβερη. Τον διαδέχτηκε ο Αλέξανδρος Σεβήρος.

Πηγή: Δομή

*Ηλιογάβαλος – Ο Ρωμαίος πρίγκιπας της décadence

*Ηλιογάβαλος - Βικιπαίδεια

******Μια θαυμάσια ταινία μικρού μήκους (1911) από το γάλλο σκηνοθέτη Louis Feuillade , που "αναπαριστά" ένα όργιο του Ηλιογάβαλου.

.