ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ
VANITAS VANITATUM*
VANITAS VANITATUM*
Η εξαίρεση, που το μεγάλο φόβο του θανάτου
φανερώνει, της ζωής το ενδιαφέρον είναι
το μεγάλο. Ίσως το μόνο. Μα όχι το μόνο
για τον εξαιρούμενο, αλλά και για το πλήθος,
τους πολλούς ομοίους, που , στην εξαίρεση,
πέρ' από του παρόντος τη διέγερση,
και τη φυγή και τη λήθη του βρίσκουν
ασυναίσθητα, ένα ονείρων αντικείμενο,
ένα όραμα προοπτικής.
Και σπεύδουν
- ανάγκη τους- κάθε μέρα να προκαλέσουνμιαν εξαίρεση, έναν εξαιρούμενο, που,
τη διάκριση δικαιώνοντας, θριαμβολογεί.
Ο ΑΓΡΟΣ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ
*Ματαιότης ματαιοτήτων, Εκκλησιαστής.
*********************************
*********************************
(5 Stücke im Volkston), Op. 102
1. Vanitas vanitatum. Mit Humor
2. Langsam
3. Nicht Schnell, mit viel Ton zu spielen
4. Nicht zu Rasch
5. Starck und markiert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου