ΠΕΤΑΕΙ ή ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ;

 
Κι όμως πετάει, κύριε Σκαμπαρδώνη! Τι συμβαίνει με αυτό το γαϊδούρι;
 __________________________
Αντι-στρουθοκάμηλοι

Γιώργος Σκαμπαρδώνης

"Μακεδονία", 22/03/2012

Όποιος δεν είναι ΠΑΟΚ δεν ορίζεται ως αντι-ΠΑΟΚ, αλλά ως Άρης, Ηρακλής, Εδεσσαϊκός και τα λοιπά. Όποιος κάνει κριτική στην κυβέρνηση δεν ορίζεται ως αντι-κυβερνητικός, αλλά ως πιθανός οπαδός άλλων κομμάτων, ή μη οπαδός. Και γιατί να είμαι οπαδός επειδή εσύ ή ο άλλος κάνατε κάποτε από ένα κόμμα;

Θέλω να πω ότι ουδείς ετεροκαθορίζεται, εγώ είμαι ο Γιώργος, δεν είμαι ο αντι-Θανάσης ή ο αντι-Ιορδάνης, ούτε οι γάτες ορίζονται ως αντι-σκύλοι ή αντι-στρουθοκάμηλοι. Κι όμως τώρα εδώ, σε μας, εν έτει 2012, ανήκουμε -κατά κάποιους- σε δύο κατηγορίες: τους μνημονιακούς και τους αντι-μνημονιακούς. Και οι δύο ορισμοί απευθύνονται σε ηλίθιους - κι όχι σε αντι-έξυπνους.
Καταρχήν το μνημόνιο δεν είναι ιδεολογία, αλλά μια εποχιακή ανάγκη που προέκυψε από τα πράγματα, κι όσοι το αποδέχτηκαν δεν το έκαναν με ενθουσιασμό και πίστη σε αυτό καθεαυτό, αλλά επειδή θεώρησαν ότι δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη τους, καλύτερη εκδοχή σ’ αυτή τη φάση. Δεν αποτελεί φιλοσοφία, κοσμοαντίληψη, θρησκεία, πλατφόρμα σέχτας, ζώδιο ή ποδοσφαιρική ομάδα.
Αλλά ο λαϊκισμός πάντα υπερισχύει. Και βγήκαν πάλι οι γνωστοί, που κατά καιρούς χρησιμοποίησαν τους απλοϊκούς ετεροκαθορισμούς αντι-φασίστας, αντι-κομουνιστής και άλλα τέτοια σοφά, και ξανάθεσαν το δίπτυχο.
Καταρχήν, εκείνοι που ψήφισαν το μνημόνιο έχουν ταυτόχρονα μια ιδεολογική άποψη για το πώς θα κυβερνήσουν, με ή χωρίς μνημόνιο. Εκείνοι όμως που είναι κατά του μνημονίου, βγαίνουν μόνο κατά, και αποφεύγουν επιμελώς να μας πουν πώς θα κυβερνήσουν, αν κυβερνήσουν ποτέ, που χλωμό το βλέπω. Δεν μας λένε: αν θα βγουν στην εξουσία, θα υπάρχει χρήμα, θα υπάρχει κέρδος, κόμματα, εφημερίδες, ελευθερία του λόγου; Πώς θα δομηθεί το κράτος; Με βάση τον σταλινισμό, μια άλλη ποικιλία του σταλινισμού, πώς θα παράγουμε και τι, αν φύγει όλο το κεφάλαιο στο εξωτερικό και το κράτος δεν έχει μία; Θα στείλουν τους αστούς στο Νευροκόπι να καλλιεργούν πατάτες, αλλά Πολ-Ποτ, κι αν όχι, πώς θα γίνει; Τι προϊόντα θα βγάζουμε και ποιος θα τα αγοράζει; Αν εξέλθουμε από την Ευρώπη, από πού θα εισάγουμε, με ποια λεφτά, και σε ποιους θα πουλάμε και τι; Το μεροκάματο θα πάει κάτω από κείνο της Κίνας, στο όνομα της ευτυχίας των μελλοντικών γενεών; Δεν θα μας ρίξουν οι ξένοι ένα εμπάργκο στο κεφάλι σε στιλ Κούβας; Και θα αφήσουν να γεννηθεί κομουνιστικό κράτος στα σπλάχνα της Ευρώπης, ή το όλο πράγμα θα καταλήξει σε εισβολή και εξόντωση;
Δεν λέω ότι θα γίνει έτσι, αλλά να μας πουν πώς θα γίνει. Δεν λένε τίποτα. Ίσως γιατί ξέρουν ότι άμα πουν θα πάρουν λιγότερο από ένα τοις εκατό - οπότε, λουφάζουν πίσω από το αντι-μνημόνιο, αλλά δεν λένε γρυ για τις προθέσεις τους. Η παραμύθα του «αντί» τους εκτρέφει. Και αν ήταν τόσο ελκυστικό αυτό που οραματίζονται να κάνουν, γιατί δεν βγαίνουν να το διαλαλήσουν, παρά μας λένε μόνον σε τι είναι εναντίον; Και το κάνει ακόμα και ο Κουβέλης, που υποδύεται το σιγανό ποταμάκι - γιατί δεν ξεκαθαρίζει; Και με ποια έννοια θα συνεργαστεί με τη λοιπή αριστερά, που το επαγγέλλεται; Τι είναι η πολιτική; Να ’χαμε να λέγαμε; Ο κάθε πολίτης δικαιούται να μάθει. Κι όχι να μας πουλάνε παραλλαγή του «λεφτά υπάρχουν», ή «λεφτά θα βρεθούν». Από ποιον - που τότε τα λεφτά θα έχουν εξαφανιστεί από προσώπου χώρας εντός πενταλέπτου;
Τι θα πει «αντι-μνημονιακός»; Και αυτοί που ψήφισαν το μνημόνιο είναι αντι-μνημονιακοί, όπως συχνά μπλέκει μια μικρή χώρα σε πόλεμο χωρίς καθόλου να τον θέλει. Γιατί συμβαίνει το αιώνιο που είπε ο Θουκυδίδης: «Ο φτωχός δεν διαλέγει τους φίλους του».
Συνεπώς, μνημονιακός - αντιμνημονιακός δεν σημαίνει τίποτα. Ας μας πει ο καθείς -εκλογές έρχονται- πώς θα κυβερνήσει. Τι είδους οικονομία και σύστημα θα εφαρμόσει. Τα λοιπά είναι για μουτζαχεντίν και για Ιεχωβάδες της ιδεολογίας, που πιστεύουν ότι το γαϊδούρι πετάει μόνο και μόνο επειδή δηλώνει αντι-ιμπεριαλισμό. Αμ δεν πετάει, μόνο τσινάει.