[Βασισμένο στο ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου "Η προσευχή του ταπεινού"]
Κύριε, σαν ήρθεν η βραδιά, σου λέω την προσευχή μου:
Πολλές ψυχές επλήγωσα για ωφέλεια δική μου.
Για κείνους που κατέστρεψα διόλου δε με μέλει.
Η πίκρα τους μου στάθηκε γλυκύτερη από μέλι.
Αν μ’ αρνηθήκαν οι δικοί, καθόλου δε με νοιάζει.
Προσμένω τα καλύτερα , αυτό ΄ναι που με βιάζει.
Το χρήμα πάντα θέλω να τιμώ , μ΄αυτό πετάω στον αιθέρα,
Τι κι αν από φίλους είμαι έρημος , μιλώ με τον αέρα.
Δεν έχω άλλα πεθυμιές. Ειν' απλά τα κρίματα που 'χω πράξει.
Ευφραίνομαι με τον αριθμό των θρήνων που ΄χω εισπράξει.
Έδωσα στα παιδάκια μου χαρές, στους άλλους μαύρο χάλι.
Παράδες κέρδισα πολλούς κι έχω με το τσουβάλι.
Τώρα έχω τη δύναμη να διώξω ή να κρατήσω.
Και περιμένω ανταμοιβή, πολλά χρόνια να ζήσω!
Ευδόκησε να δοξαστώ , λαμπάδες ολόχρυσες σου τάζω.
Σ' ευχαριστώ και προσδοκώ αιώνια να γιορτάζω!
3 σχόλια:
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ,ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η taspa ΑΠΟ ΜΙΑ''ΚΟΝΤΡΑ''ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ''ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ''ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ''ΑΝΟΙΞΑ''ΜΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΕΣΑΣ,''ΦΩΝΑΞΑ''ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΙΝΑΚΙ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΜΕ ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΑΣ''ΒΑΛΑΜΕ''ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ[ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ]ΣΤΑ ΣΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΧΡΟΝΙΑ!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Ο gerontakos δεν πάει καφενείο,
αλλά αυτοαπασχολείται... στο καφενείο του...
Αντε και καλες δουλειες.
Μου θυμισες να βαλω τον δισκο [33στροφες ξερεις] με την Τζοαν που τα χρονια της εδωσαν μια περισσια αιγλη ενα ομορφο και ηρεμο προσωπο.
Χωρις να νοιωθει την αναγκη να αποποιηθει το παρελθον οπως ο Λεβεντης Ντιλαν.
Ποσες αληθεια διαψευσεις ακομη...
Οσο για τον πλουσιο,αφου κανει την προσευχη του,ενταξει.....
Δημοσίευση σχολίου