[..........]
"Στην εποχή της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης, της επικράτησης της τηλεοπτικής προφορικότητας, που φαλκιδεύει το αυθεντικό περιεχόμενο των λέξεων, ο αγώνας για τις λέξεις και τις έννοιες είναι αγώνας για την ουσία, ήτοι για τον προσδιορισμό ή τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων".
Η απόφανση αυτή του αείμνηστου Π. Κονδύλη είναι, σήμερα ιδιαίτερα, τραγικά επίκαιρη, όταν είναι ολοφάνερο ότι έχουμε αποβάλει από τη συλλογική μας συνείδηση την έννοια της αλληλεγγύης για τους δυστυχείς συνανθρώπους μας, τα θύματα των σεισμών στην Αϊτή. Μια συλλογική αδράνεια, οι διαστάσεις της οποίας γίνονται ακόμη πιο οδυνηρές από τον συναγερμό, την ομόθυμη εκστρατεία για αρωγή που εκτυλίσσεται τις μέρες αυτές στις χώρες των βορείων μας εταίρων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Από τους εταίρους μας στην Εσπερία μάς κρατά όμως ακόμη πιο απόμακρους μια ιδιομορφία του συλλογικού μας χαρακτήρα, την έξαρση της οποίας βιώνουμε αυτές τις ημέρες. Είναι η παντελής έλλειψη από το όργανο της επικοινωνίας μας, μιας έννοιας που εκφράζεται στα γερμανικά μονολεκτικά: Rueksicht. Μιας έννοιας που μόνο περιφραστικά μπορούμε να αποδώσουμε στην καθ' ημάς νεοελληνική: «να προσέχεις πίσω σου μήπως ενοχλείς τον πλησίον σου».
Μια αδυναμία έκφρασης που χαρακτηρίζει, με τους εποχούμενους στα τρακτέρ καπεταναίους που έχουν αποκλείσει τις εθνικές οδούς, τη συλλογική ιδιοσυγκρασία του Νεοέλληνα.
Φαίδωνας Μαλιγκούδης : "Περί συλλογικής λεξιπενίας" (Απόσπασμα). Ελευθεροτυπία, 21/01/2010. http://malingoudis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου