Κυριακή, Ιανουαρίου 17, 2010

H ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ


Τ α "ψιλά" γράμματα των τροφίμων

Από την έρευνα των ΜΑΡΙΑΣ ΔΕΔΕ -
ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
στην "Ελευθεροτυπία" (16/1/2010)

Κοτόπουλο μηχανικά διαχωρισμένο. Πολυφωσφορικά άλατα του νατρίου. Δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο. Γλουταμινικό μονονάτριο. Ασκορβικό νάτριο. Νιτρώδες νάτριο. Κιτρικό οξύ. Ανθρακικό κάλιο. Λεκιθίνη σόγιας. Δεξτρόζη. Ριβοφλαβίνη. Εδώδιμες ίνες. Πολυαλκοόλες

Μικροί ή και μεγάλοι γρίφοι, πόσο μάλλον γι' αυτούς που δεν ήταν ποτέ καλοί στη χημεία, πάνω στους οποίους σκοντάφτουμε καθημερινά, αφού αναγράφονται στις ετικέτες των συσκευασμένων τροφίμων που αποτελούν μέρος της καθημερινής μας διατροφής.

Πρόκειται για συστατικά τροφίμων τα οποία ο καταναλωτής -όταν δεν τους γυρίσει απλά την πλάτη, αδιαφορώντας- καλείται να αποκρυπτογραφήσει μαζί με ακόμη περισσότερες πληροφορίες που περιλαμβάνονται με μικρά, δυσανάγνωστα τις περισσότερες φορές γράμματα, στους πίνακες διατροφικής επισήμανσης.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι όταν αγοράζουμε ένα προϊόν, και μάλιστα διατροφής, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάζουμε την ετικέτα του, στην οποία καταγράφονται τόσο τα συστατικά όσο και τα διατροφικά στοιχεία. Γιατί μόνο έτσι, λένε, θα μπορέσουμε να επιλέξουμε και να αξιολογήσουμε τα τρόφιμα με στόχο την εξασφάλιση μιας -όσο το δυνατόν- περισσότερο υγιεινής διατροφής (αν αυτή μπορεί να υπάρξει στις μέρες μας, που «σκάνε» το ένα διατροφικό σκάνδαλο μετά το άλλο).

Το θέμα που τίθεται, πάντως, είναι: Κατά πόσο μπορεί τελικά ο καταναλωτής να κατανοήσει αυτά που αναγράφονται στις ετικέτες και στις συσκευασίες των προϊόντων;

Πόσο εφικτό είναι όταν οι καταναλωτές βρίσκονται μπροστά στα ράφια των σούπερ μάρκετ, πιεσμένοι έτσι κι αλλιώς από τα ασφυκτικά ωράρια της καθημερινότητας, να προλάβουν να διαβάσουν, να κατανοήσουν και να αφομοιώσουν (ώστε να ξέρουν και για την επόμενη φορά) αυτές τις πληροφορίες, οι οποίες τις περισσότερες φορές φαντάζουν ακαταλαβίστικες;

Είναι, είμαστε, οι καταναλωτές ενημερωμένοι και εκπαιδευμένοι ώστε μέσα σε λίγα λεπτά να καταλάβουμε τι αγοράζουμε και κατά πόσο οι διατροφικοί ισχυρισμοί και οι ισχυρισμοί υγείας που προβάλλονται πάνω στη συσκευασία -αυτοί συνήθως σε εμφανές σημείο- ανταποκρίνονται στο περιεχόμενο;

Δεν είναι τυχαίο, πάντως, ότι έρευνες που έχουν γίνει, κατά καιρούς, γύρω από αυτό το θέμα δείχνουν ότι οι Ελληνες καταναλωτές δεν διαβάζουν τις ετικέτες των τροφίμων και στα μόνα που δίνουν σημασία είναι η ημερομηνία λήξης και η τιμή. Μια συνήθεια που ενδεχομένως συνδέεται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όταν παίρνουν στα χέρια τους ένα προϊόν και κοιτάζουν την ετικέτα. Οι ίδιες έρευνες δείχνουν, εξάλλου, ότι οι καταναλωτές ζητούν πιο εκλαϊκευμένους όρους και βελτίωση στον τρόπο αναγραφής των συστατικών και των διατροφικών επισημάνσεων.
[.........................................]
Διαβάστε ολόκληρο το διαφωτιστικότατο ρεπορτάζ
στην ιστοσελίδα =
> http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=121684

2 σχόλια:

dimitris είπε...

ΟΤΑΝ ''ΑΡΩΣΤΗΣΕ''Η ΜΑΝΑ ΜΑΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ''ΛΑΙΚΟΥ''ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ,ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΑΝ=ΕΠΙΝΕ?-ΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΚΡΑΣΙ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.ΚΑΠΝΙΖΕΙ? ΠΟΤΕ.ΕΠΕΡΝΕ ΧΑΠΙΑ?ΟΥΤΕ ΑΣΠΙΡΙΝΗ.ΚΟΥΝΗΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ,-ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΑ ΧΟΛΗΦΟΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΕΙΣ.- ΓΙΑΤΡΕ ΚΥΡΙΕ Α,ΓΙΑΤΡΕ ΚΥΡΙΕ Β,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΤΡΩΓΕ?-ΜΠΟΡΕΙ!!- ΤΙ ΜΑΣ ΤΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ?

Sting είπε...

Δημήτρη, η συγκλονιστική ιστορία της μάνας σας είναι πλέον συνήθης ιστορία
για χιλιάδες συνανθρώπους μας, που πήγαιναν με το διατροφικό σταυρό στο χέρι και όμως έπεσαν θύματα του φοβερού "θηρίου".
Εδώ και χρόνια ό,τι συμβατικό πίνουμε, ό,τι συμβατικό τρώμε αλλά και ο αέρας που αναπνέουμε είναι καρκινογόνα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.
Είναι πλέον γνωστές οι ευθυνες των δολοφόνων μας: επιχειρηματιών, επιστημόνων και πολιτικών.
Το θέμα είναι πότε θα συνειδητοποιήσουμε εμείς τις δικές μας ευθύνες , για να δράσουμε όπως πρέπει.
Καλή σου Μέρα!