Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Τι είν΄ η πατρίδα τους;

Του Γιάννη Η. Χάρη ,
[ http://yannisharis. blogspot.com]
"Τα Νέα", 9 Ιανουαρίου 2010

ΤΙ ΕΙΝ΄ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ; ΜΗΝ ΕΙΝ΄ Ο ΘΕΜΟΣ;
ΜΗΝ ΕΙΝ΄ ΤΟΥ Λ΄ ΑΟΣ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΜΗΝ ΕΙΝ΄ Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ; ΚΑΙ
Τ΄ ΑΛΛΑ Τ΄ ΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ;

Ό,τι κι αν είν΄ η πατρίδα τους, κι αυτοί κι εκείνοι, δική τους να ΄ναι μονάχα, ποτέ δική μας. Και ποιοι είναι οι αυτοί κι οι εκείνοι; Όσοι συναπαντήθηκαν, από διαφορετική συχνά αφετηρία, μπορεί και με διαφορετικές προθέσεις, βρέθηκαν όμως όλοι μαζί ώς το λαιμό στο βούρκο μιας αδέξια στημένης φάρσας, για να μην πω ψυχρής απάτης.

Η ιστορία είναι πια ευρέως γνωστή. Βουλευτές του Λάος εγκαλούν την κυβέρνηση που τοποθέτησε ειδική γραμματέα στο υπουργείο Παιδείας τη Θάλεια Δραγώνα, συγγραφέα, κατά την άποψή τους, εθνοπροδοτικού βιβλίου, οργανώνουν μάλιστα και διαδήλωση, όπου μετέχει και το νέο σχήμα «Επιτροπή Κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα»! Για το ίδιο θέμα αγορεύει ο Γ. Καρατζαφέρης στη Βουλή, ομολογεί ωστόσο ότι τα «παραθέματα» τα αντλεί από κείμενο κάποιας Ένωσης Αποστράτων. Ακολουθεί άλλος «υπεύθυνος», ο Τραγάκης της Νέας Δημοκρατίας, που αυτός πια νομίζει ότι το βιβλίο της Δραγώνα είναι σχολικό. Και νά σου και ο Μίκης, έπειτα από τους δημόσιους πανηγυρισμούς του για την εκλογή του Τουρκοφάγου και Σκοπιανοκτόνου Σαμαρά, στον κατά Δραγώνα αγώνα κι αυτός, κι αυτός αναπαράγοντας τα ίδια παραθέματα, σε δημόσια επιστολή του προς τον Στέφανο Ληναίο-τώρα που δεν υπάρχει η τηλεοπτική εκπομπή του Λαζόπουλου, απ΄ όπου προβάλλονταν κατ΄ αποκλειστικότητα τα πάσης φύσεως μανιφέστα του. Στον ίδιο αγώνα, είπαμε, στην πρώτη γραμμή, ο μη εξαιρετέος Θέμος, πιο πριν ο Στάθης και ο Τριάντης της Ελευθεροτυπίας, ειδικοί στα περί Σόρος αυτοί, και άλλοι, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μόνιμη συμφόρηση στο δικαστικό σύστημα, έτσι και εγκαλούνταν όλοι αυτοί πια με βάση τον μισό σχεδόν ποινικό κώδικα.

Γιατί στο μεταξύ υπήρξαν άρθρα στις εφημερίδες όπου αποκαλύφθηκε η πλαστογράφηση και ο ασύστολος μα και άγαρμπος αυτοσχεδιασμός πάνω στο «βιβλίο της Δραγώνα». Όντως εντυπωσιακό: ούτε ένα «παράθεμα» δεν είχε πραγματικό αντίκρισμα στο βιβλίο πέρα από μία-δύο λέξεις! Ο πιο εξαντλητικός έλεγχος όλων των πλαστών παραθεμάτων, σε αντιπαραβολή με φωτοτυπίες των οικείων σελίδων του βιβλίου, γίνεται στο ιστολόγιο Jungle-report: «Η λα.ο.σ.πολογία ενάντια στη Θ. Δραγώνα και οι “πατριωτικές” αλήθειες».

Πού σταματούσε όχι το έλλειμμα κριτικής σκέψης αλλά απλώς και μόνο η αναγνωστική αδυναμία, η ασχετοσύνη, και πού άρχιζε η εν ψυχρώ απάτη, η συκοφαντία, λίγη σημασία έχει εντέλει: το αποτέλεσμα είναι μόνο απάτη, συκοφαντία. Αδέξια κι αυτή, κακοστημένη-μα ούτε αυτό έχει εντέλει σημασία.

Σημασία έχει ο πόλεμος ο ίδιος, αν και εφόσον το πάρουμε χαμπάρι ότι πρόκειται για πόλεμο, κι εγκαταλείψουμε λοιπόν φιλοφρονήσεις, αγκαλιές και τηλεοπτικές και άλλες δεξιώσεις, κατά τα «δημοκρατικά» τηλεοπτικά μας ήθη.

Οι Αρχές της προπαγάνδας
Σκηνή απλώς αυτού του πολέμου είναι τώρα η «υπόθεση Δραγώνα». Η μέθοδος, παλιά και δοκιμασμένη-έστω και κακοχωνεμένη στα καθ΄ ημάς: «Εάν πεις ένα μεγάλο ψέμα και το επαναλαμβάνεις συχνά, στο τέλος ο λαός θα το πιστέψει». Γνωστή η υπογραφή: Γιόζεφ Γκαίμπελς, επικεφαλής της προπαγάνδας του Ράιχ από το 1930 και υπουργός προπαγάνδας από το 1933.

Η συνέχεια της φράσης είναι λιγότερο γνωστή, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα: «Το ψέμα πρέπει να διαρκέσει μόνο όσο διάστημα το Κράτος προστατεύει το λαό από τις πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές συνέπειες του ψέματος. Άρα έχει ζωτική σημασία για το Κράτος να καταπνίξει με όλες του τις δυνάμεις τους τη διαφωνία, γιατί η αλήθεια είναι θανάσιμος εχθρός του ψέματος, και κατ΄ επέκταση η αλήθεια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Κράτους».

Και μερικές από τις κωδικοποιημένες αρχές της «τέχνης» τού πρώτου τη τάξει Αρίου: -«Η πειστικότητα και μόνο καθορίζει αν το προϊόν της προπαγάνδας θα είναι αληθές ή ψευδές».

-«Η προπαγάνδα στο εσωτερικό μέτωπο πρέπει να καλλιεργεί ένα optimum επίπεδο ανησυχίας».

-«Η προπαγάνδα πρέπει να διευκολύνει τη μεταβίβαση της επιθετικότητας προσδιορίζοντας τους στόχους του μίσους».

Γιατί κάπου πρέπει να διοχετευτεί η επιθετικότητα, κι εύκολα φτιάχνεται ανά πάσα στιγμή ο στόχος: Για την ώρα, η Θάλεια Δραγώνα και το «βιβλίο της».
[................]