«Η Ιστορία δεν δικάζεται»!
Εφημερίδες της εποχής θυμίζουν τον ρόλο του Χρυσοχόου στη δίκη του σφαγέα της Θεσσαλονίκης, Μαξ Μέρτεν. Δίπλα, στη θητεία του Γιάννη Μπουτάρη η οδός Χρυσοχόου είχε μετονομαστεί συμβολικά σε οδό Αλμπέρτου Ναρ
_________________
Σύμφωνα με το δικαστήριο, «οι επικριτικές εκφράσεις δεν αφορούν ένα τυχαίο πρόσωπο, αλλά ένα δημόσιο ιστορικό πρόσωπο, που κατεξοχήν υπόκειται σε κριτική, ενίοτε δε σκληρή».
Oι πολιτικές πρωτοβουλίες και οι ιστορικές διαμάχες δεν δικάζονται στα δικαστήρια. Έναν χρόνο μετά την αθώωση του Σπύρου Σακέττα και του Αλέκου Γρίμπα από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης που απέρριψε την εναντίον τους αγωγή από τους απογόνους του στρατηγού Αθανάσιου Χρυσοχόου, κατοχικού φρούραρχου της πόλης, ήρθε η σειρά αθώωσης του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου Φυλακισθέντων-Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ), από τον οποίο οι απόγονοι Χρυσοχόου αξίωναν επίσης 200.000 ευρώ για προσβολή μνήμης νεκρού διά του Τύπου.
Η
απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που δίκασε την υπόθεση,
με δικαστή τον Ραφαήλ Σημαιοφορίδη, σε συνάρτηση με την απόφαση του
Πολυμελούς γράφουν κυριολεκτικά ιστορία για τα δικαστικά χρονικά της
χώρας, αφού το προφανές –ότι η ιστορία και η πολιτική δράση δεν μπορούν
να δικαστούν– αποκτούν και νομική ισχύ.
Υπενθυμίζουμε όσο πιο συνοπτικά γίνεται αυτή την πολυετή πολιτική, ιστορική και δικαστική μάχη η οποία άρχισε όταν οι Σακέττας (ο πατέρας του ήταν ταγματάρχης του ελληνικού στρατού και του ΕΛΑΣ), Μηταφίδης και Γρίμπας (ο σιδηροδρομικός πατέρας του εκτελέστηκε από τους Γερμανούς) καταγράφηκαν ως πρωτοπόροι του αιτήματος να μετονομασθεί η οδός που φέρει (μέχρι σήμερα, έπειτα από ένα διάλειμμα στη θητεία του Γιάννη Μπουτάρη!!!) το όνομα του Χρυσοχόου, σε οδό Αλμπέρτου Ναρ.
Oι κληρονόμοι Χρυσοχόου άσκησαν σε βάρος των τριών αγωγή, ζητώντας 200.000 ευρώ από τον καθέναν τους, αλλά η υπόθεση σε σχέση με τον Μηταφίδη είχε διαχωριστεί διότι ο εναγόμενος ήταν βουλευτής και είχε παραπεμφθεί για δυσφήμηση διά του Τύπου (για σχετικές αναρτήσεις του στο facebook).
Διαβάστε :=>Οι απόγονοι του Χρυσοχόου τώρα ζητούν αποζημίωση 600.000 ευρώ για προσβολή νεκρού!
Την υπόθεση έχει καλύψει η «Εφ.Συν.» από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε και με απανωτά δημοσιεύματα. Η σημασία της υπερέβη ακόμη και τα εθνικά σύνορα, αφού ενδιαφέρθηκαν προσωπικότητες ιστορικών από το εξωτερικό. Για τους Γρίμπα - Σακέττα το δικαστήριο είχε αποφανθεί πως η εμπλοκή τους ήταν στο πλαίσιο «δικαιολογημένου δημόσιου ενδιαφέροντος για την ονοματοδοσία μιας οδού» («Εφ.Συν.», 1.11.2023, «Ο ίδιος ο Αθ. Χρυσοχόου προσέβαλε τη μνήμη του»).
Η απόφαση του Μονομελούς για τον κ. Μηταφίδη συμπληρώνει τις απαντήσεις της δικαιοσύνης για την υπόθεση. Τι λέει το δικαστήριο; Οτι «κρίνεται βάσιμος ο ισχυρισμός του εναγομένου περί ύπαρξης δικαιολογημένου ενδιαφέροντος από την πλευρά του», ότι «πράγματι, οι δημοσιεύσεις του εναγομένου έγιναν στα πλαίσια δράσης, με συμμετέχοντα και τον ίδιο προσωπικά, για τη μετονομασία οδών της Θεσσαλονίκης», και εφόσον έτσι είναι, τότε «η πολιτική πρωτοβουλία αυτή, η οποία ασφαλώς και δεν αποτελεί αντικείμενο δικαστικής κρίσης, ήταν ενταγμένη στα πλαίσια της πολιτικής δραστηριότητας και διαδρομής του εναγόμενου» ο οποίος ήταν επιπλέον εκείνη την περίοδο και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.
Για το δικαστήριο επιπλέον «δεν τίθεται ζήτημα διάπραξης από τον εναγόμενο ούτε απλής δυσφήμησης», αφού υπάρχουν εκφράσεις όπως «το εκλεκτό αυτό τέκνο της πόλης» ή «ένας από τους αστέρες του δωσιλογισμού» που «τείνουν να υπερβούν τα απώτατα όρια της ευπρέπειας», ωστόσο το δικαστήριο θεωρεί ότι «δεν αποδείχθηκε και μάλιστα σε βαθμό δικανικής πεποίθησης» ότι «ενυπάρχει ειδικός σκοπός εξύβρισης του αποθανόντος οικείου των εναγόντων».
Κυρίως όμως και πάνω από όλα «οι ανωτέρω επικριτικές εκφράσεις δεν αφορούν ένα τυχαίο πρόσωπο, αλλά ένα δημόσιο ιστορικό πρόσωπο, που κατεξοχήν υπόκειται σε κριτική, ενίοτε δε σκληρή. Ειδικά μάλιστα η πολιτεία του συγκεκριμένου προσώπου επηρέασε τον δημόσιο βίο σε χρόνους έξαψης των πολιτών παθών και ήγειρε πλείστες συζητήσεις, έριδες και ενστάσεις, ακόμη και μεταξύ των ιστορικών επιστημόνων. Συνεπώς δικαιολογείται η άσκηση ακόμη και οξείας κριτικής στα πεπραγμένα τους, ανεξαρτήτως της βασιμότητας τελικά ή μη των επικρίσεων. Κατόπιν τούτων, η κρινόμενη αγωγή και η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμες».
Για να «βρει στόχο» η απόφαση «σημάδεψε» πολύ προσεκτικά σε μια σειρά ιστορικά ζητήματα, όπως αν ο Χρυσοχόου συνεργάστηκε και πόσο με τους Γερμανούς, αν ήταν πράκτορας των Βρετανών, όπως αιτιώνται οι συγγενείς του, τι ακριβώς συνέβη και ποια η τοποθέτηση Χρυσοχόου στη δίκη του σφαγέα της Θεσσαλονίκης, Μαξ Μέρτεν. Η απόφαση είναι «χειρουργική», αφού διαπιστώνει πολύ απλά πως «αντικειμενικά, λοιπόν, ο Αθ. Χρυσοχόου, ως στέλεχος του κρατικού μηχανισμού, επιλεγέν από τις κατοχικές κυβερνήσεις (και όχι απλώς υπηρετών δημόσιος υπάλληλος), προφανώς συνεργάστηκε με τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις ως εκ των θέσεων που ανέλαβε. Ωστόσο αποτελεί ζήτημα αντιπαράθεσης ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύθηκε…».
Σε κάθε περίπτωση όμως το δικαστήριο ξεκαθαρίζει ρητά ότι «αντικείμενο της παρούσης δίκης δεν αποτελεί η εξακρίβωση της ιστορικής αλήθειας σχετικά με τον Αθανάσιο Χρυσοχόου…». Ο,τι έλεγαν δηλαδή οι εναγόμενοι και όσοι στάθηκαν στο πλευρό τους (διότι ουκ ολίγοι, όπως δυστυχώς και το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο της πόλης, κιότεψαν), «η Ιστορία δεν δικάζεται» ούτε αναθεωρείται!
Δήλωση Μηταφίδη στην «Εφ.Συν.»
Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου έρχεται να προστεθεί στην αντίστοιχου πνεύματος απαλλαχτική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης για τους συναγωνιστές μου Αλέκο Γρίμπα και Σπύρο Σακέττα. Χαιρετίζουμε τους δεκάδες ιστορικούς, νομικούς και πολιτικούς επιστήμονες καθώς και τις συλλογικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που αποδοκίμασαν τη δίωξή μας από τους απογόνους του «οφθαλμού του Τσολάκογλου», στρατηγού Αθ. Χρυσοχόου, δηλώνοντας ότι «σε μια δημοκρατική κοινωνία τα ζητήματα της Ιστορίας και της ιστορικής μνήμης δεν κρίνονται στις αίθουσες των δικαστηρίων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου