Η «Βασίλισσα των ξωτικών» του Χένρυ Πέρσελ
1. «Η Βασίλισσα των ξωτικών ανήκει στο είδος της ημι-όπερας (semi-opera), η οποία αναπτύχθηκε στην Αγγλία στα τέλη του 17ου αιώνα έως τις αρχές του 18ου αιώνα. Είναι σκηνικό είδος, στο οποίο συνδυάζεται η πρόζα με ενόργανη μουσική, τραγούδια και εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια.
Το λιμπρέτο του έργου αποτελεί ανώνυμη διασκευή της ρομαντικής κωμωδίας του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας.
Παρόλα αυτά το έργο του Χένρυ Πέρσελ έχει μικρή σχέση με το έργο του Σαίξπηρ, καθώς δεν περιλαμβάνει κανέναν στίχο του συγγραφέα. Ωστόσο, είναι δείγμα της μουσικοθεατρικής ιδιοφυΐας του συνθέτη του έργου Διδώ και Αινείας και της πλούσιας φαντασίας του, που δίνει ζωή στις αλληγορικές μορφές και τη χαλαρή πλοκή του λιμπρέτου.
Η Βασίλισσα των ξωτικών, η τρίτη από τις πέντε ημι-όπερες που έγραψε ο Πέρσελ, πρωτοανέβηκε στην Αγγλία το 1692, τρία χρόνια πριν το θάνατο του συνθέτη σε ηλικία 35 ετών.»
2.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Δάφνη
Καλοκαίρι
Φθινόπωρο
Άνοιξη
Χειμώνας
Απόλλωνας
«Στο έργο, το οποίο διαδραματίζεται στην αρχαία Αθήνα, όπως και στη σαιξπηρική κωμωδία, η Δάφνη και ο Απόλλωνας, δύο ερωτευμένοι και γεμάτοι πάθος νέοι, τολμούν να περιηγηθούν μια νύχτα στο δάσος, αψηφώντας τους κινδύνους που παραμονεύουν.
Προχωρούν μέχρι που το πυκνό σκοτάδι τούς χωρίζει και χάνουν ο ένας τον άλλον. Το αγόρι παγιδεύεται στα σκοτεινά νερά μιας λίμνης, ενώ παλεύει να ελευθερωθεί για να ξαναβρεί την αγαπημένη του, και το κορίτσι κλαίει, πιστεύοντας ότι τον έχασε για πάντα.
Το κλάμα της ξυπνά τα πλάσματα του δάσους. Η φύση και οι εποχές του χρόνου, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η άνοιξη και το καλοκαίρι, συγκινούνται την ίδια ώρα που ένας χορός νυμφών παρασύρει τους δύο νέους σε μυστηριακές τελετουργίες, προετοιμάζοντάς τους για μια θεαματική επανένωση.»
[.........................]
«Τα μεγάλα ουσιαστικά ζητήματα που τίθενται τόσο στο «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ όσο και στη «Βασίλισσα των ξωτικών» του Πέρσελ είναι η απώλεια της ταυτότητας και η μεταμόρφωση.»
[...............................]
«Η μουσική της «Βασίλισσας των ξωτικών» περιέχει μερικές από τις ωραιότερες μελωδίες του πρόωρα χαμένου συνθέτη, εξαιρετικό δείγμα αγγλικού μπαρόκ με αφομοιωμένες ιταλικές επιρροές.»
[.......................]
«Γραμμένη με αφορμή το έργο του Σαίξπηρ, χωρίς κανέναν στίχο του μεγάλου βάρδου, διατηρεί την αφηγηματική του πλοκή, αναδεικνύοντας κάτι εντελώς νέο.
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι άριες «The Plaint», «Thrice happy lovers» και «Hark! The echoing air» έχουν κάνει αυτόνομη καριέρα στην αγγλόφωνη δισκογραφία.»
[.............................]
«Η όπερα του Πέρσελ, όταν παιζόταν, ήταν ένα σύγχρονο θέαμα, ως εκ τούτου η μουσική εκφορά και η εκτέλεση έχουν σημεία αναφοράς ακριβώς τις πηγές του 17ου και 18ου αιώνα.
Εκτός του ότι υπήρξε μια
μεγάλη επιτυχία όταν παρουσιάστηκε, παραμένει ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο
έργο, από τα σημαντικότερα του αγγλικού μουσικού θεάτρου της
Παλινόρθωσης.»
[......................]
«Η μουσική της «Βασίλισσας των ξωτικών» περιέχει μερικές από τις ωραιότερες μελωδίες του πρόωρα χαμένου συνθέτη, εξαιρετικό δείγμα αγγλικού μπαρόκ με αφομοιωμένες ιταλικές επιρροές.»
1. Η βασίλισσα των ξωτικών
Απόσπασμα από το πρόγραμμα της ΕΛΣ από το ανέβασμα του έργου στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος , την περίοδο 2017-20182. Χρίστος Παρίδης: "Η «Βασίλισσα των ξωτικών» του Χένρυ Πέρσελ" LiFO
Henry Purcell: The Fairy Queen
William Christie & Les Arts Florissants
00:00 - Part 1
43:40 - Part 2
Paulina Francisco | Soprano
Georgia Burashko | Mezzo-soprano
Rebecca Leggett | Mezzo-soprano
Juliette Mey | Mezzo-soprano
Ilja Aksionov | Tenor
Rodrigo Carreto | Tenor
Hugo Herman-Wilson | Baritone
Benjamin Schilperoort | Bass-baritone
Les Arts Florissants & Le Jardin des Voix
Conducted by William Christie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου