Μία απόφαση προς άγραν ψήφων
Η
απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου δεν προσδιορίζει ούτε ποιο όφελος
αποκόμισε ο Παππάς, διαπράττοντας την περίφημη «παράβαση καθήκοντος», ούτε
ποια βλάβη προκάλεσε στο Δημόσιο. Το μόνο που καθιστά σαφές είναι τις
πολιτικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω της
Δεν προσδιορίζει το όφελος από την «παράβαση καθήκοντος» ή τη βλάβη στο Δημόσιο. Σαφείς οι πολιτικές σκοπιμότητες
Μέσα σε διάστημα μόλις 45 ημερών από την ολοκλήρωση της δίκης δημοσιοποιήθηκε η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τον Νίκο Παππά. Πρόκειται για ρεκόρ ταχύτητας, καθώς άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τους ρυθμούς απονομής δικαιοσύνης δεν θα περίμεναν να συμβεί κάτι τέτοιο πριν περάσουν τουλάχιστον 6 μήνες. Αυτή η σπουδή θα μπορούσε εύλογα να συσχετιστεί με το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας η συγκεκριμένη απόφαση αποκτά πολιτική αξία για τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Κοντολογίς: η fast track διαδικασία με την οποία δημοσιοποιήθηκε η απόφαση δημιουργεί υποψία πολιτικής σκοπιμότητας. Κι αν υπάρχει υποψία πολιτικής σκοπιμότητας πίσω από τους χρόνους, προφανώς υπάρχει και πίσω από την ίδια την απόφαση.
Στην απόφαση αναφέρεται ότι ο Ν. Παππάς, υπουργός Επικρατείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με πράξεις ή παραλείψεις αντίθετες στα υπηρεσιακά του καθήκοντα, που επέβαλαν την τήρηση των αρχών της νομιμότητας και της αμεροληψίας, επιδίωξε να υλοποιήσει τον σχεδιασμό που είχε καταστρωθεί από τον ίδιο, αλλά και από άλλα ηγετικά στελέχη του τότε κυβερνώντος κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ), τα στοιχεία των οποίων δεν έχουν εξακριβωθεί, με σκοπό την απόκτηση Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης τα οποία να τελούν υπό τον έλεγχό τους.
Ασχολίαστη η απαλλακτική εισαγγελική πρόταση
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το κείμενο της συγκεκριμένης απόφασης, που εκτείνεται σε 2.000 σελίδες, προσπερνά την αθωωτική πρόταση της εισαγγελέως καθώς και τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης. Τις αντιμετωπίζει σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Μια τεκμηριωμένη δικαστική απόφαση όμως δεν μπορεί να αφήνει απλώς στην άκρη στοιχεία και επιχειρήματα που δεν τη συμφέρουν. Οφείλει να λαμβάνει υπόψη την αντίθετη άποψη που διατυπώθηκε κατά τη διαδικασία και να απαντά με τεκμηριωμένα αντεπιχειρήματα.
Επιλεκτική επίκληση των καταθέσεων
Προκαλεί επίσης εντύπωση το γεγονός ότι διάφορες άλλες καταθέσεις χρησιμοποιούνται αποσπασματικά, μόνο κατά το μέρος που βολεύει το σκεπτικό. Αναφέρεται, για παράδειγμα, στο κείμενο της απόφασης η κατάθεση του Β. Μαρινάκη, ο οποίος δήλωσε ότι το κανάλι -που υποτίθεται πως σχεδίαζαν ο Παππάς με τον Καλογρίτσα «το χτίζανε μέσα στο Μαξίμου». Δεν αναφέρεται όμως ότι ο Μαρινάκης κατέθεσε επίσης ότι καμία παράνομη ενέργεια δεν υπέπεσε στην αντίληψή του.
Επίσης εντυπωσιακό είναι ότι ως επιβαρυντικό στοιχείο αναφέρεται η αποστροφή του δημοσιογράφου Γ. Παπαχρήστου ότι «ο Παππάς ήταν ο μαέστρος και κράταγε την μπαγκέτα», που δεν λέει απολύτως τίποτα. Όχι μόνο γιατί ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος βρίσκεται σε διαρκή αντιδικία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί η συγκεκριμένη φράση δεν περιγράφει τίποτα το αξιόποινο.
Ο Καλογρίτσας κηρύχθηκε έκπτωτος
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην απόφαση ο Ν. Παππάς φέρεται να μεθόδευσε τη χορήγηση τηλεοπτικής άδειας στον Καλογρίτσα βλάπτοντας τα συμφέροντα τρίτων επιχειρηματιών που διεκδικούσαν επίσης την άδεια. Κανείς επιχειρηματίας όμως δεν έχει καταθέσει κάτι τέτοιο στη δίκη και κανένας ισχυρισμός δενδιατυπώθηκε από οποιονδήποτε ότι ο διαγωνισμός ήταν διαβλητός. Συνεπώς, τα περί μεροληψίας και παραβιάσεων της νομιμότητας που αναφέρει το σκεπτικό της απόφασης πάνε περίπατο. Η διαδικασία υπήρξε άψογη, γι’ αυτό άλλωστε και ο Καλογρίτσας κηρύχθηκε έκπτωτος από τη στιγμή που δεν κατέβαλε την πρώτη δόση του αντιτίμου της τηλεοπτικής άδειας, όπως προέβλεπε ο νόμος. Αν λοιπόν ο Ν. Παππάς εφάρμοσε τον νόμο, ποια ακριβώς είναι η παράβαση καθήκοντος;
Δίκη προθέσεων μετά τιμωρίας
Σύμφωνα με το σκεπτικό, η παράβαση καθήκοντος βρίσκεται στην πρόθεση του υπουργού να φτιάξει κανάλι το οποίο να εκφράζει τις απόψεις του κυβερνώντος κόμματος. Και για να τεκμηριωθεί αυτό, γίνονται δεκτοί στο σύνολό τους οι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί του Καλογρίτσα. Γίνεται επίσης δεκτός ο όψιμος ισχυρισμός της γραμματέως του Καλογρίτσα ότι σακούλες με χρήματα έφευγαν από το γραφείο του επιχειρηματία με προορισμό τον ΣΥΡΙΖΑ - ισχυρισμός πάνω στον οποίο δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί το οτιδήποτε στον βαθμό που είναι εντελώς αναπόδεικτος. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, η πρόθεση κάποιου να διαπράξει το οτιδήποτε δεν μπορεί να τιμωρηθεί. Πρέπει να αναφέρεται ρητά ποιος νόμος παραβιάστηκε και σε ποιο σημείο.
Πολιτικά παιχνίδια έξω από το κατηγορητήριο
Δεν περνάει, τέλος, απαρατήρητη η αναφορά του κειμένου σε «άλλα στελέχη του τότε κυβερνώντος κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ), τα στοιχεία των οποίων δεν έχουν εξακριβωθεί» και τα οποία βρίσκονται πίσω από την κατάστρωση του συγκεκριμένου σχεδίου. Διότι εδώ η απόφαση φωτογραφίζει τον Αλέξη Τσίπρα ως ηθικό αυτουργό της παράβασης καθήκοντος του Ν. Παππά, χωρίς φυσικά να μπορεί να τον κατονομάσει. Κι αυτό είναι καθαρά πολιτική κρίση, που δεν στοιχειοθετείται ούτε από το κατηγορητήριο ούτε από τη διαδικασία και διατυπώνεται προφανώς για να την επικαλεστούν κάποιοι εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Με τον τρόπο αυτόν, η απόφαση προχωράει πέρα από το κατηγορητήριο, πράγμα εντελώς απαράδεκτο.
Κανένα όφελος για τον Παππά, καμία βλάβη για το Δημόσιο
Η ουσία όλης αυτής της υπόθεσης είναι η εξής: ο Ν. Παππάς καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος.
Πουθενά δεν έχει αναφερθεί ποιο όφελος αποκόμισε ο Ν. Παππάς για τον εαυτό του ή για κάποιον τρίτο.
Πουθενά, επίσης, δεν έχει αναφερθεί ποια βλάβη προκάλεσε ο Ν. Παππάς στο δημόσιο συμφέρον.
Αντιθέτως, είναι προφανές το όφελος που αποκόμισε το Δημόσιο από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, με την είσπραξη 250 εκατομμυρίων ευρώ και με διαδικασίες το αδιάβλητο των οποίων δεν αμφισβητήθηκε ποτέ και από κανέναν.
Αν δεν υπάρχουν αυτά, δεν υπάρχει τελεσθείσα πράξη και συνεπώς δεν υπάρχει και αδίκημα. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε και από τη δίκη του πρώην υφυπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Λ. Κρέτσου, ο οποίος δικάστηκε από τακτικό δικαστήριο με τις ίδιες κατηγορίες ακριβώς και αθωώθηκε ομόφωνα και πανηγυρικά. Η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τον Ν. Παππά είναι προϊόν πολιτικής σκοπιμότητας και αποτελεί ακόμα μία σοβαρή ένδειξη χειραγώγησης της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου