Από τα πράσινα στα ηλεκτρικά γαλάζια άλογα

Το κάρο, το άλογο και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα

Του Γιώργου Καρελιά

Οι πομπώδεις εξαγγελίες της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού πρωτοστατούντος, για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητο πολύ φοβάμαι ότι βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο.
Αν στόχος είναι να αποκτήσουν ηλεκτρικό αυτοκίνητο οι έχοντες, εντάξει. Ομως, αυτοί δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν, μπορούν να κυκλοφορούν με τα πανάκριβα τζιπ τους (ναι, αυτά που ξόρκισε ο πρωθυπουργός, αν και ο ίδιος με τέτοιο κυκλοφορεί), χωρίς να σκοτίζονται αν θα πληρώσουν μερικά χιλιάρικα παραπάνω για βενζίνη ή πετρέλαιο.
Αν στόχος είναι να ανανεωθεί ο γερασμένος στόλος των αυτοκινητων στην Ελλάδα, άλλα έπρεπε να είναι τα κίνητρα. Όποιος αποσύρει παλιό και ρυπογόνο (πρέπει να)επιδοτείται γενναία, για να πάρει ένα νέο με πολύ καθαρές προδιαγραφές και προσιτό στο μικρό και μέσο βαλάντιο. Οχι απαραίτητα ηλεκτρικό (που είναι πανάκριβο-το φτηνότερο 30.000 ευρώ), αλλά υβριδικό με βενζίνη ή πετρέλαιο με τις τελευταίες αυστηρές προδιαγραφές.
Ετσι μόνο θα απαλλαγούμε από το πλήθος των σαράβαλων και αυτό θα ήταν πραγματικά σημαντική εξέλιξη. Κάτι, δηλαδή, σαν κι αυτό που έγινε το 1991 με την απόσυρση του Στέφανου Μάνου στην κυβέρνηση του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού.
Αλλωστε, η αγορά ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου σήμερα είναι μια μικρή περιπέτεια, καθώς η διάρκεια των μπαταριών του είναι μικρή και η φόρτισή τους μπελάς. Ουσιαστικά είναι αυτοκίνητα για τις πόλεις. Δεν θα είναι ό,τι καλύτερο να ξεμείνεις στη μέση μιας εθνικής οδού και να περιμένεις να βρεις φορτιστή, χώρια τις ώρες που θα χάσεις, τον εκνευρισμό κτλ.
Επιμύθιον: όχι το κάρο μπροστά από το άλογο. Και όχι μεγάλα λόγια, όταν η πραγματικότητα είναι διαφορετική από αυτήν που φαντάζονται όσοι παίρνουν τέτοιες αποφάσεις.
Από το Facebook