Από το δυτικό αέτωμα του ναού της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα : Τρώας τοξότης, όπως διασώζεται σήμερα (χωρίς χρώματα) "ξενιτεμένος" μόνιμα στη Glyptotek του Μονάχου.
Why We Need to Start Seeing the Classical World in Color
The
equation of white marble with beauty is not an inherent truth of the
universe; it’s a dangerous construct that continues to influence white
supremacist ideas today.
Source: hyperallergic.com
__________________________Source: hyperallergic.com
Γιατί πρέπει να ξεκινήσουμε να βλέπουμε τον κλασικό κόσμο χρωματιστό
Η εξομοίωση του λευκού μαρμάρου με την ομορφιά δεν είναι μια εγγενής καθολική αλήθεια. Είναι μία επικίνδυνη κατασκευή που συνεχίζει να επηρεάζει τις σημερινές ιδέες της "λευκής υπεροχής"
_________________________________________________________________
[Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο της Sarah E. Bond , αναπληρώτριας καθηγήτριας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Είναι η συντάκτρια του blog :History From Below και συγγραφέας του βιβλίου Trade and Taboo: Disreputable Professions in the Roman Mediterranean .
Η συγγραφέας υποστηρίζει με θέρμη ότι πρέπει να αναδειχθεί από τους ειδικούς η πολυχρωμία που κυριαρχούσε στον ιδιωτικό και δημόσιο βίο της αρχαιότητας και να ανατραπεί η λαθεμένη αντίληψη που εξισώνει το ωραίο με το λευκό , όπως αποτυπώνεται στα μαρμάρινα και άλλα κατάλοιπά της που έχουν διασωθεί μέσα στο χρόνο. Η ομορφιά του αρχαίου κόσμου δεβασιζόταν στη λευκότητα που εμείς βλέπουμε σήμερα του αλλά με την πολυχρωμία του. Οι συνειρμοί που θέλουν το λευκό να είναι συνώνυμο της καθαρότητας , άρα και της τελειότητας, και το έγχρωμοι να είναι το ρυπαρό παραπέμπουν σε ρατσιστικές αντιλήψεις...
Gerontakos]
Modern technology has revealed an irrefutable, if unpopular, truth: many of the statues, reliefs, and sarcophagi created in the ancient Western world were in fact painted. Marble was a precious material for Greco-Roman artisans, but it was considered a canvas, not the finished product for sculpture. It was carefully selected and then often painted in gold, red, green, black, white, and brown, among other colors.
A number of fantastic museum shows throughout Europe and the US in recent years have addressed the issue of ancient polychromy. The Gods in Color exhibit travelled the world between 2003–15, after its initial display at the Glyptothek in Munich. (Many of the photos in this essay come from that exhibit, including the famed Caligula bust and the Alexander Sarcophagus.) Digital humanists and archaeologists have played a large part in making those shows possible. In particular, the archaeologist Vinzenz Brinkmann, whose research informed Gods in Color, has done important work, applying various technologies and ultraviolet light to antique statues in order to analyze the minute vestiges of paint on them and then recreate polychrome versions.[..........]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου