Πρόστιμο «μαμούθ» σε επαγγελματία γιατί… καθάριζαν πατάτες η νύφη και η πεθερά του ...
Ο νόµος της πατάτας
Ευάγγελος Χεκίμογλου
Η σύζυγός µου πληκτρολόγησε άλλη µία σελίδα και µετά είπε: «Για να καθαρίσω πατάτες νόµιµα, πρέπει να µε προσλάβεις»
«Μήπως να τρώγαµε καµία τηγανητή πατατούλα;» είπα, χωρίς να περιµένω
απάντηση, στη σύζυγό µου, η οποία έγραφε στον υπολογιστή σαν πολυβόλο
την πολλοστή πραγµατεία της. «Καιρό έχουµε να φάµε». «Είσαι τρελός;
Θέλεις να πας φυλακή; Ή θέλεις να σε ξεκατινιάσουν στα πρόστιµα;»
απάντησε εκείνη. «Βγήκαν εκτός νόµου και οι πατάτες;» ρώτησα. «Πότε
έγινε αυτό; Εχει σχέση µε το πανεπιστηµιακό άσυλο;». «∆εν είδες τι τον
έκαναν τον άνθρωπο που η πεθερά και η νύφη του καθάριζαν πατάτες; Είκοσι
χιλιάρικα πρόστιµο του βάλανε. Εχεις εσύ είκοσι χιλιάρικα;». «Πατάτες
είπα να φάµε», ψέλλισα, «όχι χαβιάρι».
Η σύζυγός µου πληκτρολόγησε άλλη µία σελίδα και µετά είπε: «Για να καθαρίσω πατάτες νόµιµα, πρέπει να µε προσλάβεις». «Σε προσλαµβάνω» απάντησα. «Οχι έτσι» είπε αυστηρά το έτερόν µου ήµισυ. «Πρέπει να µε προσλάβεις µε µισθό και να µε ασφαλίσεις. Αλλιώς o ΕΦΚΑ θα σου βάλει πρόστιµο». «∆εν γίνεται να σε προσλάβω για είκοσι λεπτά, µέχρι να τηγανίσεις δυο πατάτες;». «Α, για να σου πω» απάντησε η σύντροφος του βίου µου. «∆εν θα συναινέσω εγώ για τη φαλκίδευση των δικαιωµάτων των εργαζοµένων, ούτε θα υπονοµεύσω την εργατική νοµοθεσία. Θα µε προσλάβεις τουλάχιστον έναν µήνα». «Καλά» απάντησα. «Και πόσα θέλεις;».
«Λαµβανοµένων υπόψη των προσόντων µου», απάντησε εκείνη, «θέλω τέσσερα χιλιάρικα. Χειµώνας έρχεται και πρέπει να ψωνίσω». «Καλά, θα σε ειδοποιήσω» απάντησα εγώ, µε ύφος εργοδότη. «Μην τηλεφωνήσεις εσύ, θα σε πάρουµε εµείς». «Και ποιοι είσαστε εσείς;». «Εγώ και το µαχαίρι που θα καθαρίσω πατάτες µόνος µου» απάντησα ηρωικά. «Μην ξεχάσεις να προσλάβεις τον εαυτό σου» µου είπε η σύζυγός µου. «Και είµαι περίεργη πόσα θα του δώσεις»
Η σύζυγός µου πληκτρολόγησε άλλη µία σελίδα και µετά είπε: «Για να καθαρίσω πατάτες νόµιµα, πρέπει να µε προσλάβεις». «Σε προσλαµβάνω» απάντησα. «Οχι έτσι» είπε αυστηρά το έτερόν µου ήµισυ. «Πρέπει να µε προσλάβεις µε µισθό και να µε ασφαλίσεις. Αλλιώς o ΕΦΚΑ θα σου βάλει πρόστιµο». «∆εν γίνεται να σε προσλάβω για είκοσι λεπτά, µέχρι να τηγανίσεις δυο πατάτες;». «Α, για να σου πω» απάντησε η σύντροφος του βίου µου. «∆εν θα συναινέσω εγώ για τη φαλκίδευση των δικαιωµάτων των εργαζοµένων, ούτε θα υπονοµεύσω την εργατική νοµοθεσία. Θα µε προσλάβεις τουλάχιστον έναν µήνα». «Καλά» απάντησα. «Και πόσα θέλεις;».
«Λαµβανοµένων υπόψη των προσόντων µου», απάντησε εκείνη, «θέλω τέσσερα χιλιάρικα. Χειµώνας έρχεται και πρέπει να ψωνίσω». «Καλά, θα σε ειδοποιήσω» απάντησα εγώ, µε ύφος εργοδότη. «Μην τηλεφωνήσεις εσύ, θα σε πάρουµε εµείς». «Και ποιοι είσαστε εσείς;». «Εγώ και το µαχαίρι που θα καθαρίσω πατάτες µόνος µου» απάντησα ηρωικά. «Μην ξεχάσεις να προσλάβεις τον εαυτό σου» µου είπε η σύζυγός µου. «Και είµαι περίεργη πόσα θα του δώσεις»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου