Οι
«προχωρημένες» διαφημίσεις μιας από τις στοιχηματικές εταιρείες που
κερδίζουν εκμεταλλευόμενες την αρρώστια του τζόγου και τη βεβαιότητα
όλων των παικτών κάθε που ξημερώνει ότι «σήμερα επιτέλους θα ρεφάρουν,
θα βγει το όνειρο», προβάλλονται ακόμη. Αραιότερα όμως απ’ ό,τι επί
Μουντομπάσκετ. Οσο η πορτοκαλί μπάλα στροβιλιζόταν στην Κίνα, τα
βιντεάκια βομβάρδιζαν τους τηλεθεατές, για να τους αποσπάσουν το χρήμα,
αλλά και την ψυχή τους.
Τα σενάρια ήταν θεμελιωμένα στη διπλή σιγουριά του εμπόρου-σκηνοθέτη-προπαγανδιστή: ότι μπάσκετ βλέπουν μόνο οι άντρες, κατεβάζοντας πίτσες και μπίρες, και ότι στοίχημα παίζουν επίσης μόνο οι άντρες.
Έπρεπε λοιπόν να είναι αντρικό και το περιεχόμενο της κινηματογραφημένης ρεκλάμας. «Ποια κατηγορία σάς αρέσει;» ακούγεται η φωνή του ερευνητή των στοιχηματικών προτιμήσεων. «Το παραδοσιακό» απαντά ο παίκτης, αλλά με υφάκι και τόνο που σε υποχρεώνουν να σκεφτείς πως η απάντησή του δεν είναι τόσο αθώα όσο ηχεί, πως ο ήχος της λέξης «παραδοσιακό» κρύβει το κλειδί κάποιου κρυφού νοήματος. Με την απάντηση του επόμενου παίκτη, που προτιμά το «ασιατικό», το κλειδί φέρνει μισή βόλτα. Γιατί το «ασιατικό» είναι ένα είδος στοιχήματος, είναι όμως και ολόκληρη κατηγορία στο πορνοεμπόριο.
Με την απάντηση του τρίτου παίκτη, το κλειδί ολοκληρώνει τη βόλτα του και το μυστικό αποκαλύπτεται. Γιατί ο παίκτης μας προτιμά «γυναίκες, να παίζουν μεταξύ τους». Θα μπορούσε, φυσικά, να πει ότι προτιμά να ποντάρει σε αγώνες «γυναικείου ποδοσφαίρου», αλλά τότε δεν θα ’κλεινε το ματάκι του στον θεατή. Το «γυναικείο ποδόσφαιρο» και το «γυναίκες που παίζουν μεταξύ τους» ονομάζουν το ίδιο το πράγμα, έτσι θα έλεγαν άλλωστε και οι τάχα φρεσκόμυαλοι, οι «μη πουριτανοί». Ταυτόχρονα όμως προσδιορίζουν δύο εντελώς διαφορετικά «αντικείμενα»: το αντικείμενο-μπάλα και το αντικείμενο-γυναίκα. Η γυναίκα σαν αντικείμενο, που η φυλετική της μοίρα την προορίζει να γίνει υποταγμένη μηχανή σε τηλεθεατές-παίκτες-διαφημιστές που ορέγονται παραδοσιακό σεξ, ασιατικό ή σαπφικό.
Αυτήν τη φυλετική μοίρα, που οι κοινωνίες μας την προσκυνούν λες κι είναι φυσικός νόμος, την είδαμε να κατασκευάζει μια «λίστα υλικών» για κάποιο νηπιαγωγείο. Τα αγόρια «να φέρουν ό,τι τους αρέσει». Σωστά. Τα κορίτσια, «μόνο τα κορίτσια», «1 σετ κουζινικά, πλαστικά φρούτα ή ζωάκια». Πάλι σωστά. Αφού τώρα πλειοψηφούν οι άντρες σεφ στις μπόλικες τηλεεκπομπές μαγειρικής, ο αγώνας πρέπει να αρχίσει από το νηπιαγωγείο.
Τα σενάρια ήταν θεμελιωμένα στη διπλή σιγουριά του εμπόρου-σκηνοθέτη-προπαγανδιστή: ότι μπάσκετ βλέπουν μόνο οι άντρες, κατεβάζοντας πίτσες και μπίρες, και ότι στοίχημα παίζουν επίσης μόνο οι άντρες.
Έπρεπε λοιπόν να είναι αντρικό και το περιεχόμενο της κινηματογραφημένης ρεκλάμας. «Ποια κατηγορία σάς αρέσει;» ακούγεται η φωνή του ερευνητή των στοιχηματικών προτιμήσεων. «Το παραδοσιακό» απαντά ο παίκτης, αλλά με υφάκι και τόνο που σε υποχρεώνουν να σκεφτείς πως η απάντησή του δεν είναι τόσο αθώα όσο ηχεί, πως ο ήχος της λέξης «παραδοσιακό» κρύβει το κλειδί κάποιου κρυφού νοήματος. Με την απάντηση του επόμενου παίκτη, που προτιμά το «ασιατικό», το κλειδί φέρνει μισή βόλτα. Γιατί το «ασιατικό» είναι ένα είδος στοιχήματος, είναι όμως και ολόκληρη κατηγορία στο πορνοεμπόριο.
Με την απάντηση του τρίτου παίκτη, το κλειδί ολοκληρώνει τη βόλτα του και το μυστικό αποκαλύπτεται. Γιατί ο παίκτης μας προτιμά «γυναίκες, να παίζουν μεταξύ τους». Θα μπορούσε, φυσικά, να πει ότι προτιμά να ποντάρει σε αγώνες «γυναικείου ποδοσφαίρου», αλλά τότε δεν θα ’κλεινε το ματάκι του στον θεατή. Το «γυναικείο ποδόσφαιρο» και το «γυναίκες που παίζουν μεταξύ τους» ονομάζουν το ίδιο το πράγμα, έτσι θα έλεγαν άλλωστε και οι τάχα φρεσκόμυαλοι, οι «μη πουριτανοί». Ταυτόχρονα όμως προσδιορίζουν δύο εντελώς διαφορετικά «αντικείμενα»: το αντικείμενο-μπάλα και το αντικείμενο-γυναίκα. Η γυναίκα σαν αντικείμενο, που η φυλετική της μοίρα την προορίζει να γίνει υποταγμένη μηχανή σε τηλεθεατές-παίκτες-διαφημιστές που ορέγονται παραδοσιακό σεξ, ασιατικό ή σαπφικό.
Αυτήν τη φυλετική μοίρα, που οι κοινωνίες μας την προσκυνούν λες κι είναι φυσικός νόμος, την είδαμε να κατασκευάζει μια «λίστα υλικών» για κάποιο νηπιαγωγείο. Τα αγόρια «να φέρουν ό,τι τους αρέσει». Σωστά. Τα κορίτσια, «μόνο τα κορίτσια», «1 σετ κουζινικά, πλαστικά φρούτα ή ζωάκια». Πάλι σωστά. Αφού τώρα πλειοψηφούν οι άντρες σεφ στις μπόλικες τηλεεκπομπές μαγειρικής, ο αγώνας πρέπει να αρχίσει από το νηπιαγωγείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου