Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 18, 2019

Το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ αναβιώνει στην Πάτρα του κομουνιστή Πελετίδη


https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2019/38/300920-19755085.jpgΗ πολιτική ομερτά και ο Δήμαρχος Πάτρας κος Πελετίδης

Η πολιτική ομερτά και ο Δήμαρχος Πάτρας κος Πελετίδης

Το ΚΚΕ στην Πάτρα και ο Δήμαρχος Πάτρας Κώστας Πελετίδης προσωπικά, εδώ και 4 χρόνια εκπαραθυρώνουν σταδιακά τους αρχιτέκτονες του θεατρικού και πολιτιστικού θαύματος που επιτελέστηκε στην Πάτρα υπό την σκέπη του ΔΗΠΕΘΕ. Την αρχή έκαναν με τον Θοδωρή Αμπαζή, πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή. Ακολούθησε η Ελένη Μποζά, πρώην διευθύντρια της Δραματικής Σχολής. Αμφότερους τους αξιοποίησε το Εθνικό Θέατρο σε καίρια πόστα. Τώρα, σειρά παίρνει ο καταξιωμένος σκηνοθέτης και δάσκαλος Τσέζαρις Γκραουζίνις, διευθυντής της Δραματικής Σχολής. 
Τα ονόματα που τους αντικατέστησαν ήταν από αδιάφορα μέχρι μέτρια, πάντως όλα παραδείγματα διεκπεραίωσης και όχι καινοτομίας. Από τον κο Καζάκο μέχρι τον υπηρεσιακό κο Τερζή και τον κο Τσακίρη που ανέλαβαν την ηγεσία του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, το όραμα της θεατρικής εκπαίδευσης που διαχέεται στην πόλη, στους θεσμούς και την καθημερινότητά της εγκαταλείπεται για χάρη πεπαλαιωμένων μεν, πανάκριβων δε παραγωγών και προσωπικών φιλοδοξιών που προσδένονται στο νέο χρυσωρυχείο της Πάτρας. 
Και σήμερα, το προαναγγελθέν ανακοινώνεται. Ο Γκραουζίνις κρίνεται ανεπαρκής για να αντικαταταθεί από τον κ. Σωτήρη Χατζάκη (1). Εδώ δεν θα αναλύσω το άξιον της επιλογής από καλλιτεχνικής άποψης. Αυτό ανήκει στη σφαίρα της υποκειμενικότητας. Ούτε βεβαίως το ΔΗΠΕΘΕ ανήκει στον Γκραουζίνις για να ενθρονιστεί αιωνίως, όσο και αν η διδακτική και διοικητική του ικανότητα είναι αδιαμφισβήτητη. Θα αρκεστώ στην πιο σοβαρή, στην πιο ανησυχητική θα τολμούσα να πω πτυχή πλευρά του ζητήματος: ΚΚΕ και Σαμαρική ΝΔ χέρι- χέρι, τόσο απροκάλυπτα, τόσο ξεδιάντροπα, τόσο αντιαισθητικά. 
Δεν έχω κάτι με τον κο Χατζάκη. Είναι ένας μέτριος σκηνοθέτης και διοικητικός. Αλλά το θέμα δεν είναι οι δικές μου άσημες απόψεις. Το θέμα είναι το ΚΚΕ και ο κατήφορος στον οποίο τραβά μία ολόκληρη πόλη και την νέα γενιά της. Ας πάμε λίγο πιο πίσω: ο κ. Χατζάκης διορίστηκε αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής στο Εθνικό επί Καραμανλή και, στη συνέχεια, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ. Ύστερα διορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου επί Σαμαρά, στην προεκλογική συγκέντρωση του οποίου το 2012 καθόταν στις πρώτες σειρές (2). Ο κος Χατζάκης είναι άνθρωπος του πιο ακροδεξιού, διαπλεκόμενου και επικίνδυνου πρωθυπουργού της χώρας από τη χούντα και μετά. Ο κ. Χατζάκης μάλιστα κλήθηκε να αναλάβει συγκεκριμένη πολιτική αποστολή την περίοδο της τρικομματικής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Είναι ένας άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομά του με δίκες και προσφυγές (με κορυφαία αυτή του ΣτΕ που τον απομάκρυνε οριστικά το Εθνικό Θέατρο από την πόρτα του οποίου προσπαθούσε να γραπωθεί με νύχια και με δόντια). Αντί γι΄ αυτό είχε την επιλογή να αντιμετωπίσει την σωστή ή λανθασμένη απόφαση του τότε Υπουργού Πολιτισμού κ. Ξυδάκη με αξιοπρέπεια. Επέλεξε τον αυτοεξευτελισμό γιατί θεώρησε ότι είχε πλάτες. 
Ο κος Χατζάκης ήταν και είναι ένας πολιτικός του θεάτρου και όχι ένας υπηρέτης του. Γι’ αυτό και ο ίδιος εκπροσωπεί κάτι παλιό. Τόσο παλιό και παρωχημένο, όσο και ο πολιτικός του προστάτης. Τα περί κακοδιοίκησης και άλλων που δεν έχουν αποδειχθεί δεν θα τα αναπαραγάγω γιατί ο συρφετός ανταγωνιστών και λυκοφιλιών που φέρνει μαζί του δεν φείδονταν ποτέ τέτοιων κουτσομπολιών και φημών.
Το βασικό δεν είναι τί πιστεύει και τί θέλει να κάνει ο κος Χατζάκης. Αυτά τα γνωρίζουμε γιατί ο ίδιος τα έχει γνωστοποιήσει. Το βασικό είναι η πολιτική θέση ενός ΚΚΕ που προηγουμένως διερρήγνυε τα ιμάτιά του σχετικά με το αυτονόητο δικαίωμά του να διορίζει στους πολιτιστικούς θεσμούς του Δήμου Πάτρας ανθρώπους που εκφράζουν την πολιτική του ιδεολογία και ασπάζονται την κομματική του ιερατική ιεραρχία΄(3). Νόμιμο; Ναι. Ηθικό; Όχι. Το θέμα είναι το εξής απλό: ο κος Χατζάκης, ο πασπαρτού θεατρικός Νεοδημοκράτης, που κολλάει σε όλη αυτή την μέχρι πρότινος έμμονη πολιτική ιδέα του ΚΚΕ; 
Το ζήτημα αναδεικνύει για μία ακόμη φορά την ιλαροτραγωδία που χαρακτηρίζει τη δημόσια σφαίρα της Πάτρας. Ένας κομμουνιστής, κατά τα λεγόμενά του, Δήμαρχος δεν μπορεί να διαλύει τον πολιτισμό και μετά να τον παραδίδει και θεσμικά στη Δεξιά. Τα συγχωροχάρτια της θεσμικής εκδίωξης της Χρυσής Αυγής από την Πάτρα με τη βοήθεια του Δημάρχου Πελετίδη και άλλα παρόμοια καίγονται μπροστά σε τέτοια απαράδεκτα κομπρεμί. Ποιο το όφελος να εμποδίζεις τη ΧΑ να κάνει εκδήλωση στην Πάτρα όταν την ίδια στιγμή συναλλάσσεσαι υπό το φως της μέρας με τις μαριονέτες του πιο διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου πολιτικού προσωπικού; Αυτά ‘’κατήγγειλαν’’ οι νεοναζί κι έτσι γιγαντώθηκαν.
Η πολιτική ομερτά, η αυτολογοκρισία, το politically correct που επέβαλλε σε όλους εμάς του δημοκράτες, αριστερούς, ριζοσπάστες και κομμουνιστές Πατρινούς να μην κακολογούμε τον ‘’καλό άνθρωπο’’, ‘’ουμανιστή γιατρό’’ και ‘’κομμουνιστή’’ δήμαρχό μας, μετά και την τελευταία απόφαση έχει θραυσθεί οριστικά.

  1. Απόφαση Δ.Σ ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας 16.09.2019
  2. Ο παράγων Χ στο Εθνικό, Λοβέρδου Μυρτώ, Το Βήμα, 24/5/2013
  3. Ο γράφων ήταν αυτήκοος μάρτυρας της σχετικής δήλωσης του Δημάρχου Πάτρας στην τεταμμένη συνεδρίαση του ΔΣ ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας που καθαίρεσε τον Θοδωρή Αμπαζή, στις 24/3/2019

Δεν υπάρχουν σχόλια: