Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο κανόνας του Ασ. Μπρίλιαντ

 

Γιώργος Λακόπουλος

Πηγή: anoixtoparathyro.gr

 

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Αν μπορεί να βγάλει κανείς ένα ασφαλές συμπέρασμα από την πρακτική της νέας κυβέρνησης είναι ότι εφαρμόζει πιστά τον κανόνα του Άγγλου συγγραφέα Ασλεϊ Μπρίλιαντ: «Για να είσαι σίγουρος ότι θα πετύχεις το στόχο, κάνε πρώτα τη βολή και μετά αποκάλεσε αυτό που πέτυχες στόχο».
Είδαμε να συμβαίνει σε πολλά θέματα, εντός και εκτός της χώρας. Γι’ αλλού ξεκίνησε, αλλού έλεγε ότι πηγαίνει και όταν βρέθηκε αλλού, ισχυρίσθηκε ότι αυτό ακριβώς επεδίωξε. Μπίνγκο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκίνησε να κυβερνήσει με πρακτικές καλής νομοθέτησης και αξιοκρατίας. Και κατέληξε να  υιοθετεί τις εκτρωματικές τροπολογίες του Βρούτση για την κατάχρηση εργοδοσίας.
Ή την περίτεχνη φαυλότητα του  Γ. Γεραπετρίτη στην υπόθεση του νέου διοικητή της ΕΥΠ για τον οποία παραγγέλθηκε ειδική νομοθετική ρύθμιση ακραίου αυταρχισμού.
Αφού δεν περνάει το πτυχίο που απαιτεί ο νόμος – για τη ακρίβεια δεν έχει πτυχίο-, τόσο το χειρότερο για τον νόμο: τον αλλάζουμε και δεν χρειάζεται…  πτυχίο. Κάποιοι παλιοί τον θυμούνται να κομίζει και στον Γ. Παπανδρέου, όταν ήταν πρωθυπουργός , αντίστοιχες ιδέες για τη διοίκηση.
Με άλλα λόγια αφού δεν μας βγαίνει, αλλάζουμε τα φώτα στην νομιμότητα, τον κοινοβουλευτισμό και το προσωπικό  κύρος του υπερσυγκεντρωτικού Πρωθυπουργού, που διακήρυξε από το βήμα της Βουλής προ ημερών, ότι «δεν θα αλλάξει το νόμο» και τα σκυλιά δεμένα, αλλά κατέληξε να τον «αδειάζει» η κυβέρνησή του, αλλάζοντάς τον.
Αν ο Πρωθυπουργός ήθελε να διορθώσει την δήλωσή του όφειλε να το κάνει ο ίδιος αυτοπροσώπως στη Βουλή, ειδικά για έναν τομέα που υπάγεται απευθείας στον ίδιο.
Ο χειρισμός εγείρει πλέον ερωτήματα γιατί σώνει και καλά πρέπει να τοποθετηθεί στην ΕΥΠ ο συγκεκριμένος υποψήφιος, ακόμη και σε βάρος της πρωθυπουργικής αξιοπιστίας. Σ’ αυτή την υπόθεση όσο λιγότερα ξέρουμε, τόσο περισσότερα υποψιαζόμαστε.
Πάντως δεν είναι και ό,τι καλύτερο για αρχή- και ας βεβαιώνει η μιντιακή κομπανία που έφερε τη ΝΔ ως εδώ ότι η αρχή είναι περίφημη.
Η αλήθεια είναι ότι πριν καλά προλάβει να αισθανθεί την ευτυχία της διακυβέρνησης ο Πρωθυπουργός, το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα της νέου τύπου άσκησης της -που φιλοτεχνεί το πλήθος επικοινωνιολόγων που ντύνει την δημόσια παρουσία του – άρχισε να εμφανίζει τρύπες.
Μέσα σε 40 μέρες του έφυγε δυο φορές από τη Βουλή η αντιπολίτευση, αμφισβητήθηκαν πρόσωπα και επιλογές του ακόμη και μέσα από το κόμμα του και έμεινε εκτεθειμένος σε περιπτώσεις όπως η τοποθέτηση εκπροσώπου του στο πρωθυπουργικό γραφείο της Θεσσαλονίκης που έλεγε ότι θα καταργήσει.
Προς το παρόν τα καταπίνει όλα η μιντιακή μονομέρεια, ο κυνισμός που υποκρύπτει το ειρωνικό στυλ Βορίδη από τα υπουργικά έδρανα και η μπουλντοζοειδής  πολιτική του Άδωνι για να μπουν μπουλντόζες  στο Ελληνικό.
Δεν καταπίνεται όπως το πικρό ποτήρι που κέρασαν τον Πρωθυπουργό στο Παρίσι  ο Μακρόν  και ειδικά στο Βερολίνο η Μέρκελ που τον ανάγκασε- την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος- να  υποδηλώσει την… αλληλεγγύη του προς την τρεμάμενη καγκελάριο, αποφεύγοντας να αιτηθεί μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, όπως διακήρυττε.
Η αποτυχημένη πρώτη έξοδος πασπαλίσθηκε από το μιντιακό δίχτυ προστασίας του Πρωθυπουργού με μπόλικη χρυσόσκονη.
Αλχημείες και πράσινα άλογα
Στο Παρίσι για τον «θρίαμβο» της μετόπης του Παρθενώνα, χρειάσθηκε μια μικρή αλχημεία: δεν πρόκειται για δώρο στο ελληνικό 2021, αλλά για ανταλλαγή: θα δανείσουμε και εμείς στους Γάλλους εκείνη την περίοδο αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν.
Στο Βερολίνο το «τσάι και συμπάθεια» περιτυλίχθηκε με ρητορεία για «πράσινη ανάπτυξη», που από τον καιρό του Γ. Παπανδρέου ξέρουμε ότι είναι ο πιο σικ τρόπος να πει κανείς «πράσινα άλογα». Κι έρχεται και η σειρά του σοσιαλιστή Ολλανδού που δεν τα πει τόσο κομψά.

Διπλωματική επιτυχία δεν το λες το κλίμα στο Βερολίνο και στο Παρίσι, «και τι ωραία που τα λέτε» και «πόσο χάρηκα του τα είπαμε» ή «να μη χανόμαστε».
Η μη μείωση των πλεονασμάτων δεν θα ήταν και για θάνατο, αν εκεί δεν στηρίζονταν όλες οι προεκλογικές απαντήσεις της ΝΔ στο ερώτημα «πού θα βρείτε τα λεφτά για να μειώσετε τους φόρους που λέτε;».
Τώρα οι μειώσεις δεν βγαίνουν και εν όψει της ΔΕΘ οι κοπτοραπτούδες της πρωθυπουργικής εικόνας σκαρφίζονται νέα συνολάκια… παροχών- χωρίς παροχές,  για όσους περιμένουν  λιγότερους φόρους.
Όσο για τις «νέες και καλές δουλειές» προς το παρόν βρίσκουν μόνο οι ημέτεροι μετακλητοί και οι  δημοσιογράφοι  που προσλαμβάνει με το τσουβάλι η κυβέρνηση. Νέοι καιροί, νέα ήθη και στην πολιτική και στη δημοσιογραφία.
Σ’ αυτό το κλίμα των αποστάσεων ανάμεσα στην αλήθεια και σ’ αυτό που προβάλλεται ως αλήθεια και ενώ δεν ήλθε ακόμη το «με την πρώτη σταγόνα της σκοτώθηκε το καλοκαίρι» φαίνεται ότι θα σκοτωθεί ο ενθουσιασμός όσων  ψήφιζαν Μητσοτάκη  για να φύγει ο Τσίπρας.
Ζητούνται νέα αφηγήματα
Ο Τσίπρας έφυγε -αν και όχι τόσο πολύ- αλλά ο Μητσοτάκης ήλθε για να κάνει ακόμη προεκλογικό αγώνα με χορηγό τον ΣΥΡΙΖΑ: με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ και την κατάργηση των κεφαλαιουχικών ελέγχων που είχε εξασφαλίσει η προηγουμένη κυβέρνηση και θα έκανε όποιος και αν κέρδιζε  τις εκλογές.
Γι’ αυτό αναζητούνται νέα συναρπαστικά αφηγήματα.
Στην οικονομία δεν υπάρχουν. Στη διοίκηση η  επεκτατική πολιτική «ένας  δικός μας για κάθε δικό τους» οδηγεί σε ακινησία.  Στο διεθνή χώρο είναι μάλλον κωμικό για την κυβέρνηση διαρκώς να «αποκαθιστά την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη», τα οποία αναγνώριζαν το πρόσωπο του Τσίπρα όλοι οι ξένοι την τελευταία διετία.
Ποιά αποκατάσταση οταν ηδη τους ξεμπροστιαζουνν εγκυροι διεθνείς αρθρογράφοι σαν τον Ντιξον του Ρόιτερς , μεταξύ των άλλων και για την απομομπη της Θάνου για την οποία θα τα βρουν μπαστούνια στην Κομισιόν, οπως προειδοποίησε η Βεστάγκερ.
Γι’ αυτό αναζητούνται αποπροσανατολισμοί σε πιο επικίνδυνες περιοχές.
Ένας είναι η υπόσχεση για βιομηχανία διώξεων κατά των προηγουμένων για… οτιδήποτε, αφού σκάνδαλα δεν υπάρχουν. Παρότι ο νέος εισαγγελέας Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας  δεν είναι ακριβώς ο δικαστικός λειτουργός που θα ευλογούσε νομικές ακρότητες και  αλχημείες.
Ένας άλλος και πολύ ενδιαφέρων ψήνεται στο εσωκομματικό μέτωπο όπου η γκρίνια αρχίζει από τα μέλη του ξεχασμένου «Μητρώου Στελεχών» που έραβαν κοστούμια, μέχρι τους βουλευτές που βλέπουν να τους προσπερνούν «εξωγήινοι»:  τεχνοκράτες ή στελέχη της περιόδου Σημίτη.
Πρόκειται για «τρικάκια» που θα δώσουν στη σημερινή Βουλή στοιχεία «νεκροταφείου ελεφάντων».
Για την ακρίβεια διακινείται ότι με χειρισμούς του ο Πρωθυπουργός θα επιδιώξει να είναι η τελευταία κοινοβουλευτική θητεία για τους πρώην πρωθυπουργούς Αντ. Σαμαρά και Κ. Καραμανλή.
Το σχέδιο περιλαμβάνει επίσης την Ντόρα Μπακογιάννη και τον προκάτοχό του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία Βαγγέλη Μεϊμαράκη-, που με το μισό εκατομμύριο ψήφους και την απόσταση των Βρυξελλών δείχνει σαν ανυπόμονος τοξοβόλος- και άλλους.