Fake αντιπολίτευση

Πάικος Βασίλης

 

Πηγή: Η Αυγή (avgi.gr)

 

Το φαινόμενο τείνει να προσλάβει, τελευταία, επιδημική μορφή. Καθώς η Ν.Δ. κατά την κεντρική της διάσταση ή κορυφαία της στελέχη αλιεύουν ψεύτικες, εντελώς κατασκευασμένες «ειδήσεις» από τον προσκείμενο Τύπο προκειμένου να τις αξιοποιήσουν στον επίσημο αντιπολιτευτικό τους λόγο

Το πρόβλημα το μεγάλο δεν είναι τα fake news. Το πρόβλημα είναι η fake αντιπολίτευση. Προπάντων όταν διαμορφώνει την πολιτική της στο όνομα και στη βάση των fake news. Όπως συμβαίνει τελευταία, όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερο. Με κύρια ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα fake news, βλέπεις, οι ψεύτικες, οι κατασκευασμένες ειδήσεις, μπερδεύουν και θολώνουν την ενημέρωση του πολίτη. Η αντιπολίτευση, κατά τη fake εκδοχή της, καθορίζει αρνητικά πολύ περισσότερα για λογαριασμό των πολιτών. Ώς έναν βαθμό και τη ζωή τους. Η αντιπολίτευση της ψευτιάς. Και της φτήνιας...
  Το φαινόμενο τείνει να προσλάβει, τελευταία, επιδημική μορφή. Καθώς η Ν.Δ. κατά την κεντρική της διάσταση ή κορυφαία της στελέχη αλιεύουν ψεύτικες, εντελώς κατασκευασμένες «ειδήσεις» από τον προσκείμενο Τύπο προκειμένου να τις αξιοποιήσουν στον επίσημο αντιπολιτευτικό τους λόγο. Αδιακρίτως δε. Ό,τι δουν γραμμένο οπουδήποτε, αρκεί να στρέφεται κατά της κυβέρνησης ή κατά στελεχών της μεμονωμένα. Δίχως, φυσικά, να κάνουν τον κόπο να διασταυρώσουν την «πληροφορία», δίχως να περιμένουν καν να μετρήσουν αντιδράσεις. Όχι σπάνια, χρησιμοποιούν τα σχετικά και στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Με προτίμηση, εννοείται, στις εφημερίδες του Μαρινάκη και, βεβαίως, στο παντός καιρού «Πρώτο Θέμα» του Αναστασιάδη. Θάλεγε κανείς ότι εξοφλούν γραμμάτια διαφημιστικού χαρακτήρα προς ανταπόδοση της στήριξης. Ή μήπως πρόκειται ακριβώς περί αυτού; Δεν είναι, βλέπετε, μακριά η εποχή που ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφερνε στη Βουλή και επεδείκνυε πρωτοσέλιδα αντιπολιτευομένων εφημερίδων (τα “Νέα” κατά προτίμηση) κατά τις σε επίπεδο αρχηγών κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Διαφήμιση, εν προκειμένω, που πληρώνεται με χρυσάφι.
Προκαλεί απορία δε αλλά και θλίψη το γεγονός ότι, όχι σπάνια, ακολουθούν, με τον ίδιο ζήλο, και κάποιοι κεντρώοι. Δεύτεροι όμως, δεύτεροι και καταϊδρωμένοι. Α όλα κι όλα, είναι η Ν.Δ. με μπροστάρη τον Άδωνι βεβαίως - βεβαίως, που κάνει πρωταθλητισμό επί του προκειμένου. Δεν είναι σωστό να της φάμε το δίκιο...

Τους τέλειωσαν οι δράκοι...

Το πιο πρόσφατο δείγμα κλασικού fake news που θάλεγες ότι συνιστά τον ορισμό του, ήταν εκείνο το μονοθεματικό πρωτοσέλιδο που παρουσίαζε τη Ρένα Δούρου ως επίδοξη διάδοχο (και ανταγωνίστρια ασφαλώς) του Αλέξη Τσίπρα. Με το «ρεπορτάζ» που το ακολουθούσε τόσο τραβηγμένο από τα μαλλιά, τόσο από το πουθενά, ώστε δεν ήταν σε θέση να πείσει ούτε τον πιο αντικυβερνητικά τυφλωμένο αναγνώστη. Αλλά δε βαριέσαι, για τα μανταλάκια στο περίπτερο ή για αναπαραγωγή στο Διαδίκτυο καλό ήτανε. Και όχι, το σχετικό δεν ευτύχησε να αξιοποιηθεί από την αντιπολίτευση. Ίσως επειδή ήταν αμεσότατη, σκληρή και δεόντως σαρκαστική η αντίδραση της πρωταγωνίστριας του θέματος.
Όλα τα άλλα όμως γνώρισαν δόξες και μεγαλεία. Ότι ο υπουργός Δημήτρης Παπαδημητρίου διορίζει τα ανίψια του όπου βρει. Επειδή, και μόνο, κάπου έτυχε συνεπωνυμία. Ότι τα ελαστικά λιμουζίνας κυβερνητικού στελέχους στοίχισαν πανάκριβα στο κράτος. Για να αποκαλυφθεί την επομένη ότι τη λιμουζίνα χρησιμοποιεί ο Αντώνης Σαμαράς. Ότι ο Τζάστιν Τριντό τράβηξε το αυτί του Αλέξη Τσίπρα για την Eldorado. Ενώ η αλήθεια είναι πως η εταιρεία πράγματι ζήτησε τη συνδρομή του Καναδού πρωθυπουργού, αλλά έφαγε πόρτα. Ότι είχαμε κρούσμα θανάτου γυναίκας από τη ρύπανση του Σαρωνικού. Πράγμα που ποτέ βεβαίως δεν συνέβη. Ότι ο Κουρουπλής παρέστη και γλέντησε, ώς και ζεϊμπέκικο χόρεψε να φανταστείς, στη γιορτή του πλοιοκτήτη του Αγία Ζώνη ΙΙ. Για να αποκαλυφθεί, την ίδια κιόλας μέρα, ότι επρόκειτο για τον χορό του σωματείου των ναυπηγοεπισκευαστών. Και το ιδιαζούσης πολιτικής σημασίας κορυφαίο. Σε ποιο ξενοδοχείο διέμεινε και ποιο καζίνο επισκέφτηκε στο Λονδίνο ο Καμμένος. Και το πιο γαργαλιστικό αν πλήρωσε με κάρτα, με κάρτα και μετρητά ή μόνο με μετρητά. Γι’ αυτό σου λέω, αντιπολίτευση της ψευτιάς και της φτήνιας. Και της αισθητικής στάθμης που παρακάτω δεν υπάρχει...
Από την άλλη, για έλα στη θέση τους. Των «ενημερωτικών» μέσων της αντιΣΥΡΙΖΑ στράτευσης, της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των κεντρώων παρακολουθημάτων της. Έλα στη θέση τους. Όταν διαπιστώνουν ότι τέλειωσαν πλέον οι δράκοι. Ότι οι καταστροφές, οι πολιτικές θεομηνίες και οι αρμαγεδδώνες δεν βρίσκουν τόπο να πατήσουν. Όταν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ο ένας μετά τον άλλον έχουν μονάχα καλά λόγια να πουν για τον Τσίπρα και την προσπάθειά του. Όταν οι ισχυροί του κόσμου σπεύδουν να συναντηθούν με τον «διεθνώς απομονωμένο» Έλληνα πρωθυπουργό. Όταν ώς και ο Ντάισελμπλουμ, η σάρκα από τη σάρκα τους, το αίμα της καρδιάς τους, τους αδειάζει κάθε δεύτερη μέρα. Τσαλαπατάει ακόμη και το κεντρικό τους αφήγημα για επίσπευση των εκλογών. Κι όταν το κόλπο τού διαρκούς αιτήματος για παραιτήσεις ή αποπομπές υπουργών έχει καταντήσει ανέκδοτο της πλάκας. Ε, λοιπόν, πού ν’ ακουμπήσουν και που να στηριχτούν οι άνθρωποι; Τι να κάνουν; Καταφεύγουν όπου μπορούν, σε ό,τι τους βρίσκεται πρόχειρο. Ό,τι και να ’ναι αυτό. Ακόμη και στα καζίνα και στις ζεμπεκιές. Επιείκεια...