ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ , ΝΑ ΤΡΩΣ , ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ, ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΑΙ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ... ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ; ΤΡΑΒΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΚΙ, ΑΝ ΣΕ ΠΙΑΣΟΥΝ, ΠΟΥΛΑ ΑΝΑΡΧΟ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΦΟΥΜΑΡΑ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ.
Ο "αξιακός" κώδικας ενός Έλληνα , κατά δήλωσή του, "αναρχικού" ή, αλλιώς, πώς να δουλεύεις τους άλλους , παρουσιάζοντας τον μικροαστούλη κατά βάθος εαυτό σου, που γουστάρει εύκολη ζωή, για "επαναστάτη".
Η απίστευτη , σε αφέλεια και κυνισμό , επιστολή του εικοσιπεντάχρονου Δημήτρη Χαρίση, εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου, που "ντύνει" με ένδυμα... αναρχικό την (αποτυχημένη) απόπειρά του να "απαλλοτριώσει" ένα ΑΤΜ .
[.......]
Ο σύγχρονος τρόπος διαβίωσης στις καπιταλιστικές μεγαλουπόλεις, τρέχει με ρυθμούς φρενήρεις και απαιτεί ανθρώπους έτοιμους να ακολουθήσουν τα κονσερβοποιημένα πρότυπα που πλασάρει. Ο χρόνος τεμαχίζεται και επιβάλλεται. Η κοινωνική ανέλιξη, το υπέρτατο καπιταλιστικό όνειρο, δημιουργεί τους είλωτες της εποχής μας. Ο σύγχρονος Καιάδας άλλωστε δεν “υποδέχεται” προβληματικά παιδιά, αλλά ολόκληρες κοινωνικές τάξεις που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτούς τους ρυθμούς. Μπορεί στα χρόνια της κρίσης οι ψευδαισθήσεις της μεγάλης ζωής να καταρρέουν, η ουσία όμως παραμένει ίδια.
Εντός της νεοφιλελεύθερης νεωτερικότητας οι ανάγκες μας, τα θέλω μας, ακόμα και ο ίδιος μας ο χρόνος προκαθορίζεται και κατανέμεται από άλλους για εμάς. Στα πλαίσια αυτά η εργασία είναι μία συνθήκη καταναγκαστική. Ενας εκβιασμός αυτών που κατέχουν τον πλούτο σε όσους είναι αναγκασμένοι να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη για να βγάλουν τα προς το ζην. Ένας εκβιασμός που όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε έρθει αντιμέτωποι, αλλά στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου επέλεξα να τον αρνηθώ, γνωρίζοντας το κόστος των επιλογών μου.
Τα χρήματα της ληστείας λοιπόν προορίζονταν για να καλύψουν τις ανάγκες της καθημερινής μου διαβίωσης. Ηταν μια συνειδητή επιλογή να αρνηθώ τη σύγχρονη μορφή εργασίας που θέλει τον άνθρωπο ως πειραματόζωο στα χέρια του εκάστοτε εργοδότη, να αρνηθώ την τυραννία του ξυπνητηριού, το επικριτικό βλέμμα του αφεντικού, τις καθημερινές προσβολές, τις “φιλικές παραινέσεις” για μεγαλύτερη παραγωγικότητα και γενικότερα τη ρομποτοποιημένη καθημερινότητα του εργαζόμενου στα πλαίσια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Στον αξιακό μου κώδικα υπάρχει μια βεντάλια επιλογών για όποιον θέλει να αντιπαλέψει το καπιταλιστικό τερατούργημα και συγκεκριμένα την εκφυλισμένη μορφή της εργασίας εντός του. Από τις εργατικές αντιιεραρχικές συνελεύσεις, τις αυτοοργανωμένες δομές εντός των εργασιακών χώρων, τις συγκρουσιακές πορείες και απεργίες, ως τις απαλλοτριώσεις και τις επιθέσεις στα αφεντικά. Όλα μαζί συνθέτουν το μωσαϊκό της αντίστασης που μπορούν να ασπαστούν όσοι ζουν με αξιοπρέπεια την εποχή τους – ανάλογα φυσικά με τη διάθεση, τις επιθυμίες και την ιδιαίτερη προσωπικότητα του καθενός – και θέλουν να συνεισφέρουν από το δικό τους μετερίζι στον αγώνα για τη συλλογική και ατομική απελευθέρωση.
[.....]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου