Σάββατο, Ιουνίου 17, 2017

Η ΙΣΟΒΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΜΑΣ

    Ω! Μερσώ», είπε ο Σελέστ, «δεν άλλαξες καθόλου». Πάντα ο ίδιος!»
    «Ναι», είπε ο Μερσώ.
    Θαύμαζε την περίεργη τύφλωση των ανθρώπων που, αν και ξέρουν τι αλλάζει στους ίδιους, επιβάλλουν στους φίλους τους την εικόνα που έχουν μια για πάντα για εκείνους.
    Τον ίδιο, τον έβλεπαν σύμφωνα μ' αυτό που υπήρξε κάποτε. Όπως ένα σκυλί δεν αλλάζει χαρακτήρα, έτσι και οι άνθρωποι είναι σκυλιά για τον άνθρωπο.
    Κι έτσι, ενώ ο Σελέστ, ο Ρενέ και οι άλλοι τον ήξεραν πολύ καλά, τον θεωρούσαν τόσο ξένο και τόσο κλειστό σαν έναν ακατοίκητο πλανήτη. Τους άφησε, νιώθοντας πάντα φιλία για εκείνους».


    Ο ευτυχισμένος θάνατος

    Ο ευτυχισμένος θάνατος


    Μυθιστόρημα

    Αλμπέρ Καμύ
    μετάφραση: Νίκη Καρακίτσου - Ντουζέ, Μαρία Κασαμπαλόγλου - Ρομπλέν

    Εκδόσεις Καστανιώτη, 2010
    165 σελ.
    ISBN 978-960-03-5046-3, [Κυκλοφορεί]
    Τιμή € 12,72

    Το θέμα αυτού του μυθιστορήματος του Αλμπέρ Καμύ είναι η επίμονη αναζήτηση της ευτυχίας ακόμα κι όταν το τίμημά της είναι το έγκλημα. Τις περιπέτειες του ήρωα, του Μερσώ (το ίδιο όνομα με τον πρωταγωνιστή του Ξένου), τροφοδοτεί η εμπειρία μιας δύσκολης και παθιασμένης νιότης - φτώχεια, αρρώστια, ταξίδια στην κεντρική Ευρώπη και στην Ιταλία, η ζωή συντροφιά με τις τρεις φίλες του στο "Σπίτι μπροστά στον Κόσμο" ("ένα σπίτι στο οποίο δεν διασκεδάζεις αλλά ένα σπίτι όπου νιώθεις ευτυχισμένος") αλλά και η μοναχική ζωή στα ριζά του βουνού Σενουά. Ο ευτυχισμένος θάνατος γράφτηκε στη δεκαετία του '30 αλλά εκδόθηκε στη Γαλλία μετά το θάνατο του συγγραφέα.

    "Ο Μερσώ ανάσανε δυνατά την πικρή και μοσχοβόλα μυρωδιά που ευλογούσε τούτη τη βραδιά το γάμο του με τη γη. Αυτό το βράδυ που έπεφτε πάνω στον κόσμο, στο δρομάκι ανάμεσα στα λιόδεντρα και τους σκίνους, πάνω στ' αμπέλια και στο κοκκινόχωμα, κοντά στη θάλασσα που σιγοσφύριζε, αυτό το βράδυ τον πλημμύριζε σαν φουσκονεριά. Παρόμοια βράδια ήταν γι' αυτόν σαν μια υπόσχεση ευτυχίας κι όταν το ένιωσε πράγματι σαν μια ευτυχία, μπόρεσε να υπολογίσει το δρόμο που διέτρεξε από την ελπίδα ως την κατάκτηση. Με την αθωότητα στην καρδιά του δεχόταν τούτο τον πράσινο ουρανό κι αυτή τη νοτισμένη από έρωτα γη με την ίδια τρεμούλα πάθους και πόθου, όπως όταν σκότωσε τον Ζαγραίο με την αθωότητα στην καρδιά".
    Κριτικές - Παρουσιάσεις
    Γιάννης Στάμος, Η γέννηση των «μύθων», "Ελευθεροτυπία"/ "Βιβλιοθήκη", τχ. 618, 28.8.2010
    Ξενοφών Μπρουντζάκης, Ο ευτυχισμένος θάνατος, "Το Ποντίκι"/ "Βιβλιοπόντικας", 1.7.2010
    Θανάσης Μήνας, Με υψηλό δείκτη ενδιαφέροντος, "Athens Voice", τχ. 305, 10.6.2010
    Ξενοφών Μπρουντζάκης, Ο ευτυχισμένος θάνατος, "Το Ποντίκι", 21.4.2010
    Ειρήνη Μπέλλα, Ο ευτυχισμένος θάνατος, "Βραδυνή", 10.4.2010
    Ανταίος Χρυσοστομίδης, Ο ευτυχισμένος θάνατος, "Η Αυγή", 4.4.2010

      Δεν υπάρχουν σχόλια: