Κωνσταντίνος Ταχτσίδης: «Ο Καλύβας του μπαρμπα-Θωμά»… και άλλα νεοφιλελεύθερα «σκουπίδια»

Σε αντίθεση όμως με τον καλοσυνάτο και ευγενικό μπαρμπα-Θωμά, στην αποικία χρέους, τη μνημονιακή Ελλάδα, ευδοκίμησε ένα διαφορετικό υβρίδιο, υπόχρεων για τη σωτηρία τους, υποτακτικών κοτζαμπάσηδων. Ένας μετα-"σκλάβος", αν θέλετε

26-06-2017

altsantirinews.gr

Στην Αμερική της δουλείας και των βαμβακοφυτειών του Νότου, υπήρχαν κάποιοι σκλάβοι, οι οποίοι τύγχαναν καλύτερης αντιμετώπισης από τους ιδιοκτήτες τους και ήταν τόσο πιστοί, που έφταναν μέχρι και στην προαγωγή τους, σε επιστάτη των «εργασιών» της φυτείας. Η πιο κοντινή εικόνα που έχουμε από έναν τέτοιο σκλάβο, είναι ο «μπαρμπα- Θωμάς», ο καλοσυνάτος λογοτεχνικός ήρωας του βιβλίου της Χάριετ Μπίτσερ Στόου (εκδόθηκε το 1852). Το βιβλίο εξιστορεί τη ζωή ενός σκλάβου που ζει σ’ ένα μεγάλο αγρόκτημα του Νότου, ευτυχισμένος με την οικογένειά του και ευγνώμον στο αφεντικό του, τον καλό, αλλά υπερχρεωμένο, κ. Σέλμπυ. Για να αντεπεξέλθει όμως στα χρέη του ο Σέλμπυ, αναγκάζεται να πουλήσει τον μπαρμπα-Θωμά στον απάνθρωπο δουλέμπορο Χάλεϋ και έτσι ξεκινάει μια αγωνιώδης περιπέτειά μέχρι τον άδικο θάνατό του.
Ο μπαρμπα-Θωμάς περιγράφεται από την Στόου, ως ένας ικανός, έντιμος και δουλευταράς σκλάβος που είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των αφεντικών του και παρέμεινε πιστός σε αυτούς μέχρι τέλους.  
«Οι άνθρωποι έχουν λάθος άποψη για την εποχή που υπήρχε η δουλεία. Μας φέρονταν καλά. Ο κύριός μου ποτέ δεν άπλωσε χέρι πάνω μου. Μερικές φορές δανείζαμε τον κύριό μας λεφτά όταν του έρχονταν δύσκολα τα πράγματα”, είναι τα λόγια του Simon Philips, πρώην σκλάβου, πραγματικού «μπάρμπα-Θωμά», από την Alabama. Αυτό είναι γραμμένο στο επίσημο έγγραφο των ΗΠΑ με την ονομασία The Slave Narratives (αφηγήσεις σκλάβων).

«Μπάρμπα-Θωμάδες» αποκαλούσε ο Μοχάμεντ Άλι, υποτιμητικά τους μαύρους αντιπάλους του στο ρίνγκ, προσπαθώντας να τους ρίξει τη ψυχολογία σε ένα ιδιότυπο mind-game πριν τους αγώνες.
Σε αντίθεση όμως με τον καλοσυνάτο και ευγενικό μπαρμπα-Θωμά, στην αποικία χρέους, τη μνημονιακή Ελλάδα, ευδοκίμησε ένα διαφορετικό υβρίδιο, υπόχρεων για τη σωτηρία τους, υποτακτικών κοτζαμπάσηδων. Ένας μετα-«σκλάβος», αν θέλετε.  
Είναι οι «Γιούνκερ σ’ αγαπάμε – Μένουμε Ευρώπη – Παραιτηθείτε», οι λατρεμένοι φιλελέδες, οι «άριστοι» που όταν στέρεψαν τα ΕΣΠΑ, οι διορισμοί και οι υπερτιμολογήσεις, έγιναν «η Ελλάδα της δημιουργίας, η Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς». Οι φιλελέδες ρε φίλε… που αν τους ρώταγες πριν 8 χρόνια τι είναι το δημόσιο χρέος θα σου απαντούσαν “δεν ξέρω, αλλά για να είναι δημόσιο, δεν κάνει καλά τη δουλειά του”.
Είναι το πιστό ντόπερμαν της «ενημέρωσης» και των pay-roll. Ο δημοσιογράφος που διαλαλεί πως το δίκιο του διαπλεκόμενου εφοπλιστή – αφεντικού του, είναι και δικό μας. Που δεν παραβλέπει να δώσει δίκιο στους δανειστές και να αποδώσει την χρεοκοπία της χώρας στον τυροπιτά που δεν έκοβε απόδειξη και σε όλους τους υπόλοιπους για ηθική αυτουργία.
Είναι τα ακροδεξιά «παράσιτα» σαν τον Άδωνη – Χλαπάτσα Γεωργιάδη (και άλλους συναγωνιστές) που άλωσε τη μετριοπαθή συντηρητική παράταξη, κάνει κουμάντο στο κόμμα και δηλώνει πως «εμείς θα κάνουμε όσες μεταρρυθμίσεις μας ζητάει ο κ. Σόιμπλε και ακόμα παραπάνω… (θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τι θα πάθετε)«.
Είναι ο μικροαστός νοικοκυραίος που έχει πειστεί πως τα έφαγε μαζί με τον Πάγκαλο. Που θέλει να μοιάσει στον «εργατικό Γερμανό», που δε γουστάρει τους πρόσφυγες… που «γιατί τον βρίζουν; αφού δίκιο έχει ο Πορτοσάλτε».
Είναι η ψευτο-διανόηση που υπηρετεί εδώ και 8 χρόνια τον κοινωνικό αυτοματισμό, γιγαντώνει τη συλλογική ευθύνη και σου σηκώνει το δάχτυλο όταν αντιδράσεις στους δρόμους και τις πλατείες.
Μια «διανόηση» υστερική, με εκφραστές σαν τον καθηγητή, Στάθη Καλύβα, που μετά τα Τάγματα Ασφαλείας της ναζιστικής κατοχής και του εμφυλίου, κατόρθωσε να αναδείξει και τη συμβολή της Χούντας του 67, στην ανάδειξη των τεχνών, της οικονομίας και της αισιοδοξίας. Που μετά από χρόνια θα γράφει (αν δεν το γράφει ήδη) και για σημαντική βοήθεια που μας προσέφερε ο ευεργέτης, Δρ. Σόιμπλε.

Μια διανόηση, μισαλλόδοξη, με εκφραστές σαν τον Τάκη Θεοδωρόπουλο, που βρίσκει και αυτός βήμα στον όμιλο Αλαφούζου, και που όταν δε περιγράφει πόσο κακό κάνουν οι πρόσφυγες, προπαγανδίζει το πραξικόπημα του δικτάτορα Πινοσέτ και την πτώση του δημοκράτη Αλιέντε… προσέξτε, ως παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσει η αστική τάξη στη χώρα μας.

*** Θέλω σε αυτό το σημείο να είμαι ειλικρινής. Δεν πιστεύω πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης πληρώνει επαγγελματίες επικοινωνιολόγους για να βελτιώσει την αποδοχή του. Ακόμα και διαπλεκόμενες εταιρείες επικοινωνίας, θα είχαν το ένστικτο αυτοσυντήρησης και την επαγγελματική αξιοπρέπεια να μην αναλάβουν την «καμμένη» καμπάνια ενός αδίστακτου, πολιτικού της οικογενειοκρατίας, που ρεφάρει την ανικανότητά του, «πουλώντας» τα παιδιά του και «εικόνα» στα social media… για λίγες ψήφους παραπάνω. Να, εδώ μιλώντας σε, στημένη πάνω σε σανό, εκδήλωση στην Ελασσόνα για τη φέτα. Την φέτα ντε, που οι ευρωβουλευτές της ΝΔ ψήφισαν ώστε να μπορούν να την παράγουν ακόμα και Καναδοί παραγωγοί… για χάρη της ελεύθερης αγοράς.

Από την άλλη θα μου πεις… μόνος του τα σκέφτεται; Ούτε αυτό φαίνεται πιθανό.

*** Κάπου εδώ να υπενθυμίσουμε πως ο ο Μητσοτάκης, που οργώνει όλη την Ελλάδα με υπερπαραγωγές, είναι πρόεδρος ενός χρεοκοπημένου κόμματος που χρωστάει 200 εκατομμύρια σε όποιον αναπνέει. Αυτά.
ΥΓ. Είσαι βουλευτής αριστερού κόμματος και καταγγέλλεις στη Βουλή, με τον πιο επίσημο τρόπο μια σατιρική εκπομπή για σεξισμό (όπως έκαναν σήμερα 25 βουλευτές του Σύριζα για την Ελληνοφρένεια); Ε, τελείωσες. Φινίτο. Πασάτο λα φιέστα ρε παιδί μου, πως το λένε. Δεν έχεις καμία επαφή πλέον ούτε με την κοινωνία, ούτε με την πραγματικότητα.
ΥΓ2. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ξεκάθαρα πλέον ένα ακροδεξιό, αντιδημοκρατικό κόμμα. Είναι το «πλυντήριο» που ξεβγάζει τα άπλυτά της όλη η μεταπολίτευση και η διαπλοκή. Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα Politico ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεπλένει τα εγκλήματα της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «έχει περιθωριοποιηθεί, είναι σα να μην υπάρχει» και αποδίδοντας την αποκλειστικότητα της βίας στην αριστερά… που ως γνωστόν δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα, το Νίκο Τεμπονέρα, τον Σαχζάντ Λουκμάν, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και βασάνισε τόσους άλλους.
Στα όρια της εκτροπής. Από αύριο έχουμε να πούμε πολλά…