ΤΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΜΕΣΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΟΥ

Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΄30

  Όρθιοι από αριστερά: Πετσάλης, Βενέζης, Ελύτης, Σεφέρης, Καραντώνης, Ξεφλούδας, Θεοτοκάς. Καθήμενοι: Τερζάκης, Δημαράς, Κατσίμπαλης, Πολίτης, Εμπειρίκος.

[......] "Ό,τι σπουδαίο έχουμε στη νεοελληνική ποίηση π.χ. εμφανίζεται ως αυτόφωτο, ως ξεχωριστό και απόμακρο, λες και δεν ξεφύτρωσε μες από τις ορατές συνέχειες: Σολωμός, Κάλβος, Καβάφης, Σικελιανός, Καρυωτάκης, Σεφέρης, Εμπειρίκος. Τα έργα αυτά δεν ξεκινούν από την παράδοση, ξεκινούν κατευθείαν από το παρόν τους και φέρνουν στο φως την παράδοση. Τα μέτρια έργα χρησιμοποιούν την παράδοση και γι’ αυτό άλλωστε κόπτονται για το «ποιοτικό», όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ποιοτικά αγαθά της μόδας λάιφ στάιλ.
Έως ότου κατανοηθεί ο απόκρυφος δρόμος του, ένα σοβαρό νέο ποίημα λόγου χάρη πρέπει να προκαλεί πάντα το επιφώνημα: μα αυτό δεν είναι ποίηση! Και να γιατί δεν είναι ν’ απορεί  κανείς, όταν αναλογίζεται ότι άνθρωποι που διάβαζαν αρχαίους λυρικούς, και μάλιστα στο πρωτότυπο, αδυνατούσαν να χωνεύσουν τον Καβάφη." [......]

Αντώνης Ζέρβας : "Περί Μοντερνισμού στη μεταμοντέρνα Ελλάδα - ΑΥΓΗ"