Α, ρε Λαυρέντη...
Μωρέ εσύ δεν μήδισες -τόσος ήσουνα-, αλλά έλα που εμείς δεν μπορούμε ούτε να μειδιάσουμε. Με την αφέλεια όσων σε επέλεξαν να υπηρετήσεις στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Και με το ήθος Παραρά. Και όχι το ήθος στους καιρούς της χούντας. Αλλά το ήθος που δείχνουν όσα γράφεις τώρα. Που εμφανίζεσαι να «αποκαλύπτεις» πόσο σκληρός ήσουν με τον Τσίπρα στη μΊα και μοναδική συνεδρίαση της επιτροπής που πήρες μέρος. Πώς του τα είπες χύμα για τον νόμο Παππά. Και πώς σε ηπάτησε ο όφις Κατρούγκαλος και παραλίγο να μηδίσεις...
Κορυφή ο Παραράς, όπως καταλάβατε. Παραράτ, ούτως ειπείν, στο οποίο μπορεί να βρει καταφύγιο κάθε Κιβωτός της ανιδιοτέλειας, της εμπιστοσύνης, της ορθοφροσύνης, της εθνικοφροσύνης. Και του ελευθέρου εμπορίου, βεβαίως. Πωλούνται φίλοι, συζητήσεις που δεν έγιναν, φράσεις που δεν ειπώθηκαν, απόψεις που δεν υπήρξαν, ήθος με το κομμάτι. Και σοβαρότητα, προφανώς, η οποία λάμπει σε κάθε κίνηση και σε κάθε λέξη του ενάγοντος, κύριε πρόεδρε. Διότι ο Παραράς, αν δεν το καταλάβατε, δεν είναι κατηγορούμενος πλέον για χουντικά και άλλα.
Είναι κατήγορος του Τσίπρα, του Παππά, του Κατρούγκαλου, του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης. Και δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεται για ό,τι έκανε και κάνει. Κανένα λόγο δεν έχει ο άνθρωπος να μην αποκαλύψει τα μυστικά του παραπετάσματος. Ούτε έχουν κανένα λόγο να ντρέπονται εκείνοι που τον έκαναν σημαία χθες ως χουντικό φίλο της κυβέρνησης και τον κάνουν σημαία σήμερα ως δημοκρατικό εχθρό της κυβέρνησης. Και τον καμαρώνουν να εμφανίζεται ως υπερασπιστής της διαπλοκής με τον επιστημονικό μανδύα του συνταγματολόγου. Ό,τι Παραρά-ρετε ένα δίφραγκο.
Α, ρε Λαυρέντη, που μόνο εγώ τό ’ξερα τι κάθαρμα ήσουν, που λέει κι ο Αναγνωστάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου