H ταλαντούχα Ελληνίδα σοπράνο, Μυρσίνη Μαργαρίτη
Στη σκηνή είναι μόνη, αντιμέτωπη με μια υπέροχη μελωδία και μια ιστορία που φαίνεται καταδικασμένη από την πρώτη στιγμή. Μια ταλαντούχα Ελληνίδα σοπράνο, η Μυρσίνη Μαργαρίτη αναμετριέται απόψε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με το σπαρακτικό λυρικό δράμα του Γάλλου συνθέτη Φρανσίς Πουλένκ «Η ανθρώπινη φωνή».
Το μονόπρακτο που θα παρουσιαστεί σε συναυλιακή μορφή για φωνή και πιάνο (Μαρία Παπαπετροπούλου) βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό του Ζαν Κοκτό (μετάφραση Μάριου Πλωρίτη).
Πριν από την έναρξη της συναυλίας, θα προβληθεί εισαγωγικό βίντεο για το μουσικό έργο και τον Κοκτό, που επιμελήθηκε και παραχώρησε η Κωνσταντίνα Κορμά. Στη διάρκειά του η Μ. Παπαπετροπούλου θα ερμηνεύσει τον Αυτοσχεδιασμό αρ. 15, ένα έργο που ο Πουλένκ είχε αφιερώσει στην Εντίθ Πιαφ.
«“Η ανθρώπινη φωνή”» είναι ίσως το πιο δύσκολο έργο που έχω ερμηνεύσει. Πρόκειται για μια γυναίκα εντελώς διαταραγμένη κι εγκαταλειμμένη, η οποία επιχειρεί μέσω ενός τηλεφωνήματος να ανατρέψει τον χωρισμό της.
Eνα πλάσμα έτοιμο να σπάσει, που επί τρία τέταρτα της ώρας τού μιλά, για τελευταία φορά, καθώς εκείνος την επομένη παντρεύεται μια άλλη», λέει η Μυρσίνη Μαργαρίτη. «Τη φωνή του άλλου δεν την ακούμε, απλώς αντιλαμβανόμαστε τι της λέει από τις αντιδράσεις της. Από την ερμηνεία, λοιπόν, πρέπει να φανούν τόσο η ροή της συζήτησης όσο και οι συνεχείς εναλλαγές στην ψυχολογία της.
Ειδικά στη συναυλιακή μορφή που δεν έχεις βοήθεια από σκηνικό ή αντικείμενα, το εγχείρημα καθίσταται ακόμα πιο δύσκολο. Είναι πραγματικά μια κατάσταση στην οποία δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ. Από την άλλη, πιστεύω πως αυτά τα οριακά πρόσωπα διαλέγουν με έναν μαγικό τρόπο αντίστοιχα πρόσωπα να συνδεθούν».
Η «Ανθρώπινη φωνή» γράφτηκε το 1958. Τότε ο εκδότης Ερβέ Ντιζαρντέν πρότεινε στον Πουλένκ να το γράψει έχοντας κατά νου τη Μαρία Κάλλας για τον κεντρικό ρόλο (Εlle).
Αλλά ο Γάλλος συνθέτης αποφάσισε πως ήθελε το έργο να ερμηνεύσει η «μοναδική, από κάθε άποψη, ερμηνεύτρια» των συνθέσεών του, Ντενίζ Ντιβάλ (έκανε τελικά πρεμιέρα στην «Οπερά Κομίκ» το 1959 με μαέστρο τον Ζορζ Πρετρ και τον Ζαν Κοκτό να υπογράφει σκηνικά, κοστούμια και σκηνοθεσία).
Η Ντιβάλ είχε τότε εξομολογηθεί: «Ηταν μια κατακλυσμιαία εμπειρία για μένα. Είδα τον Πουλένκ να συνθέτει το έργο μέρα με τη μέρα, από μπαρ σε μπαρ, με την ίδια του τη σάρκα και με τη δική μου πληγωμένη καρδιά, γιατί εκείνο το διάστημα βασανιζόμασταν και οι δυο ερωτικά. Κλαίγαμε μαζί. Η “Ανθρώπινη φωνή” έγινε κάτι σαν το χρονικό του πόνου μας».
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Λάρισα η Μυρσίνη Μαργαρίτη, που σήμερα δεν κρύβει την αγάπη της για το μπαρόκ, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό Ωδείο και συνέχισε σπουδές και καριέρα σε Αυστρία (Mozarteum Salzburg) και Γερμανία.
Την περίοδο που η κρίση άρχισε να πλήττει τη χώρα επέστρεψε στην Αθήνα, ξαφνιάζοντας όσους υπολόγιζαν ότι το εξωτερικό και οι διεθνείς προοπτικές την είχαν κερδίσει οριστικά. Κρίνοντας από τα άμεσα σχέδιά της, προφανώς δεν το μετάνιωσε.
Το επόμενο διάστημα ετοιμάζει μια συναυλία με τα «Κάρμινα Μπουράνα» κι ένα γκαλά οπερέτας με την Καμεράτα καθώς κι ένα πρωτοχρονιάτικο γκαλά με την ΚΟΘ στη Θεσσαλονίκη. Ενώ μέσα στο 2017 θα κάνει μια θεατρική συνεργασία- έκπληξη με τον Μ. Μαρμαρινό στον «Δον Ζουάν» και θα κυκλοφορήσει το cd «Baroque Road Trip» που ηχογράφησε με την ολλανδική μπαρόκ ορχήστρα Dutch Academy και μαέστρο τον Σάιμον Μέρφι.
«Δεν μου αρέσουν τα επιτηδευμένα και η σοβαροφάνεια. Είναι άλλο να έχεις δουλέψει σκληρά για κάτι κι άλλο να το παίζεις σοβαρός. Δεν με θεωρώ το επίκεντρο των ρόλων που ερμηνεύω», λέει. «Η φωνή μου απλώς είναι το μέσο εκείνο που φέρνει το κοινό σε επαφή με το έργο. Αυτό συχνά έρχεται σε αντίθεση με την επικρατούσα θεωρία της τραγουδίστριας-ντίβας.
Εδώ και πολλά χρόνια κάναμε focus σε λάθος πράγματα: στην ενίσχυση της εικόνας, στη σημασία που δίνουμε στην εξωτερική εμφάνιση, στην άνευ λόγου πρόκληση. Ολες οι ακρότητες έχουν νόημα αν υπηρετούν το έργο και ποτέ αν θέλουν να θρέψουν τον εγωισμό εκείνου που θέλει να προκαλέσει.
Οταν η πρόκληση έχει νόημα, σπανίως σοκάρει. Υπήρξα για χρόνια μέλος ορχήστρας και νοιάζομαι να υπηρετώ το όλον. Ακόμα κι αν δεν συμφωνώ 100% με την άποψη ενός μαέστρου ή σκηνοθέτη, θα βρω τον τρόπο να τους πλησιάσω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου