Πόσο «τυχαίος» είναι ο θάνατος δυο προσφύγων
Στη Μόρια της Λέσβου. Δύο -ακόμη δύο- συνάνθρωποί μας, μια
γυναίκα και ένα πεντάχρονο παιδί, βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα σε μια Δομή
Φιλοξενίας. Το γεγονός χαρακτηρίστηκε από τον αρμόδιο υπουργό κ.
Μουζάλα ως «τυχαίο». Πόσο «τυχαίο» είναι να παίρνουν φωτιά νάιλον
σκηνές, χωρίς πυροπροστασία, χωρίς μέτρα ασφαλείας, σε μια δομή με
πληθυσμό τριπλάσιο από τις διαθέσιμες θέσεις, χωρίς διοίκηση;Μόνο τυχαίο δεν ήταν! Τυχαίο ήταν που δεν συνέβη κάτι αντίστοιχο μέχρι τώρα.
Ο φρικτός θάνατος αυτών των ανθρώπων αποτελεί μια τραγωδία. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνει με τον πιο δραματικό τρόπο την ανεπάρκεια του υπουργού στη διαχείριση του προσφυγικού, με στοιχειώδεις όρους σεβασμού των προσφύγων. Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα, η ανεπάρκεια αυτή -ειδικά όταν καταλήγει σε θανάτους- θα οδηγούσε στην άμεση παραίτηση του υπουργού.
Ο κ. Μουζάλας πρέπει να το σκεφτεί σοβαρά, αν έχει κρατήσει κάτι από την παρελθούσα ανθρωπιστική ευαισθησία του και αν θέλει να προφυλάξει την αξιοπιστία της κυβέρνησης.
Ωστόσο, επειδή η ευθύνη για τις περίπου 47.000 ψυχές, που άφησαν πίσω τους πολέμους, όνειρα μιας ζωής, διέσχισαν βουνά, ερήμους και πελάγη για να σώσουν τη ζωή τους, είναι τεράστια, τίθεται το εξής σημαντικό ερώτημα. Πέρα από τις αοριστολογίες του υπουργού, ποιο είναι το σχέδιο της κυβέρνησης για το προσφυγικό; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την κάλυψη των βασικών αναγκών των προσφύγων, που ζουν σήμερα στη χώρα μας, καθώς και για την αποσυμφόρηση των νησιών;
Όσο για τη Μόρια, ας απαντήσει το Υπουργείο γιατί τα 35 στρέμματα (από τα 42 συνολικά της δομής), δεν έχουν ενταχθεί στην Υπηρεσία Υποδοχής, δεν έχουν διοίκηση και στην ουσία είναι άτυπος και ακυβέρνητος καταυλισμός, χωρίς τις ζωτικές παροχές, χωρίς μέτρα ασφάλειας.
Μετά λόγου γνώσεως, το θέμα της πυρασφάλειας στις δομές φιλοξενίας συζητιόταν -μεταξύ των αρμοδίων- από τον Ιούνιο, ιδιαίτερα μετά την εκκένωση της Ειδομένης και την μεταφορά των προσφύγων στις άθλιες πρόσκαιρες δομές φιλοξενίας στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω τις δηλώσεις του κ. Μουζάλα, ότι οι δομές αυτές είναι προσωρινές και ότι, το αργότερο μέχρι το Σεπτέμβριο (που πέρασε), οι πρόσφυγες θα είχαν μεταφερθεί σε μόνιμες δομές, με ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης, δηλαδή με οικίσκους και όχι καλοκαιρινές σκηνές.
Αν οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν σε οικίσκους, προφανώς δεν θα υπήρχε ανάγκη να θερμαίνονται με φωτιές ανάμεσα και μέσα στις σκηνές. Αν είχαν κοινοτικές κουζίνες δεν θα προετοίμαζαν το φαγητό σε γκαζάκια. Και όλα αυτά είχαν λεπτομερώς σχεδιαστεί και μπορούσαν να υλοποιηθούν, αν ο Υπουργός είχε εφαρμόσει το νόμο που ψηφίστηκε το Μάρτιο 2016, αν είχε εφαρμόσει τα μέτρα που επιμελήθηκαν από την Γενική Γραμματεία Υποδοχής και την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες.
Δυστυχώς, η απεχθής αυτή κατάσταση δεν περιορίζεται στην Μόρια και στα νησιά του Αιγαίου, αλλά εκτείνεται σε όλη την επικράτεια. Συνεπώς, τραγικά συμβάντα, όπως αυτό της Μόριας, νομοτελειακά θα επαναληφθούν, αν δεν επέλθουν ριζικές αλλαγές σ τη δράση της πολιτείας. Και ο χειρότερος εφιάλτης θα γίνει ακόμη μια φορά πραγματικότητα, όπως και ο θάνατος των δύο ανθρώπων ήταν το θλιβερό χρονικό μια προαναγγελθείσας τραγωδίας.
* Η Μαρία Δημητροπούλου έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και είναι μέλος του Συντονιστικού της Κοινωνίας Πρώτα
Ο φρικτός θάνατος αυτών των ανθρώπων αποτελεί μια τραγωδία. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνει με τον πιο δραματικό τρόπο την ανεπάρκεια του υπουργού στη διαχείριση του προσφυγικού, με στοιχειώδεις όρους σεβασμού των προσφύγων. Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα, η ανεπάρκεια αυτή -ειδικά όταν καταλήγει σε θανάτους- θα οδηγούσε στην άμεση παραίτηση του υπουργού.
Ο κ. Μουζάλας πρέπει να το σκεφτεί σοβαρά, αν έχει κρατήσει κάτι από την παρελθούσα ανθρωπιστική ευαισθησία του και αν θέλει να προφυλάξει την αξιοπιστία της κυβέρνησης.
Ωστόσο, επειδή η ευθύνη για τις περίπου 47.000 ψυχές, που άφησαν πίσω τους πολέμους, όνειρα μιας ζωής, διέσχισαν βουνά, ερήμους και πελάγη για να σώσουν τη ζωή τους, είναι τεράστια, τίθεται το εξής σημαντικό ερώτημα. Πέρα από τις αοριστολογίες του υπουργού, ποιο είναι το σχέδιο της κυβέρνησης για το προσφυγικό; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την κάλυψη των βασικών αναγκών των προσφύγων, που ζουν σήμερα στη χώρα μας, καθώς και για την αποσυμφόρηση των νησιών;
Όσο για τη Μόρια, ας απαντήσει το Υπουργείο γιατί τα 35 στρέμματα (από τα 42 συνολικά της δομής), δεν έχουν ενταχθεί στην Υπηρεσία Υποδοχής, δεν έχουν διοίκηση και στην ουσία είναι άτυπος και ακυβέρνητος καταυλισμός, χωρίς τις ζωτικές παροχές, χωρίς μέτρα ασφάλειας.
Μετά λόγου γνώσεως, το θέμα της πυρασφάλειας στις δομές φιλοξενίας συζητιόταν -μεταξύ των αρμοδίων- από τον Ιούνιο, ιδιαίτερα μετά την εκκένωση της Ειδομένης και την μεταφορά των προσφύγων στις άθλιες πρόσκαιρες δομές φιλοξενίας στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω τις δηλώσεις του κ. Μουζάλα, ότι οι δομές αυτές είναι προσωρινές και ότι, το αργότερο μέχρι το Σεπτέμβριο (που πέρασε), οι πρόσφυγες θα είχαν μεταφερθεί σε μόνιμες δομές, με ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης, δηλαδή με οικίσκους και όχι καλοκαιρινές σκηνές.
Αν οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν σε οικίσκους, προφανώς δεν θα υπήρχε ανάγκη να θερμαίνονται με φωτιές ανάμεσα και μέσα στις σκηνές. Αν είχαν κοινοτικές κουζίνες δεν θα προετοίμαζαν το φαγητό σε γκαζάκια. Και όλα αυτά είχαν λεπτομερώς σχεδιαστεί και μπορούσαν να υλοποιηθούν, αν ο Υπουργός είχε εφαρμόσει το νόμο που ψηφίστηκε το Μάρτιο 2016, αν είχε εφαρμόσει τα μέτρα που επιμελήθηκαν από την Γενική Γραμματεία Υποδοχής και την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες.
Δυστυχώς, η απεχθής αυτή κατάσταση δεν περιορίζεται στην Μόρια και στα νησιά του Αιγαίου, αλλά εκτείνεται σε όλη την επικράτεια. Συνεπώς, τραγικά συμβάντα, όπως αυτό της Μόριας, νομοτελειακά θα επαναληφθούν, αν δεν επέλθουν ριζικές αλλαγές σ τη δράση της πολιτείας. Και ο χειρότερος εφιάλτης θα γίνει ακόμη μια φορά πραγματικότητα, όπως και ο θάνατος των δύο ανθρώπων ήταν το θλιβερό χρονικό μια προαναγγελθείσας τραγωδίας.
* Η Μαρία Δημητροπούλου έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και είναι μέλος του Συντονιστικού της Κοινωνίας Πρώτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου